گروه سیاسی مشرق - رسانههای مکتوب همواره نقش عمدهای در هدایت افکار عمومی و جریانسازی رسانهای به عهده دارند که در این بین جایگاه روزنامهها، جایگاه ویژهای است. به همین منظور گروه سیاسی مشرق به تحلیل و بررسی محتوای روزنامههای متعلق به جریان اصلاحطلب میپردازد.
روزنامههای اصلاحطلب روز یکشنبه را با تمرکز خبری بر تبرئه مبارک در دادگاه آغاز کردند؛ از سوی دیگر فشار روزنامههای اصلاحطلب بر وزارت کشور بار دیگر افزایش پیداکرده است به نحوی که روزنامه اعتماد نوشت «مهمترین وزارتخانه دولت یازدهم بهنوعی در زمره ساکتترین وزارتخانههاست؛ سکوتی که به نظر میرسد بهنوعی یک نوع سیاست پایدار در دولت جدید باشد. صحبت از «وزارت کشور» است؛ وزارتخانهای که ترجیحش سکوت است و حرکت چراغ خاموش. حرکتی که شاید بهنوعی برگرفته از همان جمله معروف وزیر کشور در نشست چندی پیشش باشد که اعلام کرد بههیچعنوان قصد ورود به بخش سیاسی را ندارد. رکود سیاسی دامن همه فعالان سیاسی را گرفته است و هر روز ناراضیان وزارت کشور بیشتر میشوند.»
روزنامه مردمسالاری
ارگان رسمی حزب مردمسالاری یکشنبه را با تیترهای «سنگاندازی رژیم صهیونیستی در مذاکرات هستهای ایران و غرب» و «تبرئه دیکتاتور» روانه پیشخوان مطبوعات کشور شده است.
· در ستایش سازش
احسان کیانی در صفحه سیاسی روزنامه مردمسالاری به تحلیل چگونگی رأی آوری فرهادی در صحن بهارستان میپردازد؛ این روزنامهنگار اصلاحطلب رأی آوری فرهادی را ماحصل تاکتیک سیاسی اصولگرایان دانست و نوشت «تفاوت اصلی فرهادی با گزینههای پیشین در این بود که وی از حلقه مدیریتی وزارت علوم در دوران اصلاحات نبوده است. او که وزیر علوم دولت چهارم و وزیر بهداشت دولت هفتم بوده؛ ازنظر گرایش سیاسی نیز به اصلاحطلبان میانهرو نزدیکتر است. به همین دلیل اصولگرایان مجلس راضی به وزارت او شدند و این خود معاملهای آشکار است؛ زیرا میدانستند و فرهادی نیز تصریح کرد که در صورت وزارت از تیم دیگری (برخلاف تیم مدیریتی آقای معین در دوران اصلاحات) استفاده میکند؛ اما اصولگرایان این مسئله را در پوشش مخالفت فرهادی با فتنه پوشاندند تا متهم به معاملهگری نشوند. حال آنکه سازشکاری از اصول سیاست ورزی و بهجای خود، امری لازم و ضروری است و آنکه لجاجت و مقاومت کند؛ دیری در این میدان نپاید. دکتر روحانی از ابتدای ریاستجمهوری نشان داده که مرد این میدان است. آنسان که از معرفی توفیقی برای وزارت علوم خودداری کرد؛ اما اصولگرایان رادیکال میخواهند هم نان سیاست را بخورند و هم نام محافظهکار بر آنها ننهند و این ممکن نیست. اصولگرایی یعنی پایداری بر اصول تخطی ناپذیر نظام که استقلال؛ آزادی و حفظ موجودیت جمهوری اسلامی است و این منافاتی با کنشهای سیاستورزانه در مسائل داخلی ندارد. باهم روراست باشیم.»
روزنامه ابتکار
روزنامه ابتکار یکشنبه را به تیترهای «از سبد حافظ، به جیب فردوسی» و «گزارش وین در صحن بهارستان» اختصاص داد.
· ظرافت ظریف در ضیافت بهارستان
روزنامه ابتکار در صفحه سیاسی خود به بازتاب حضور محمدجواد ظریف در صحن بهارستان درباره مذاکرات هستهای پرداخته است؛ گروه سیاسی این روزنامه نوشت «غلامعلی جعفر زاده ایمن آبادی نیز در گفتوگو با خانه ملت بابیان اینکه ظریف در این نشست از محبتها و حمایتهای مقام معظم رهبری و بیانات ایشان در نشست بسیجیان تشکر کرد، افزود: وزیر خارجه تشریح کرد که مذاکرات اخیر هفت روز طول کشید و بهطور متوسط روزی هفت ساعت جلسات متعددی داشتند که برای اولین بار چین با متن مکتوب در جلسات حضور پیدا میکرد. به گفته نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی، ظریف گفته است که جلسات با تندی برگزار میشد و در جلسات وین طرفین بر سر 6 موضوع اختلافنظر داشتند. طرفین سه گزینه برای جلسات در نظر داشتند که یا مذاکرات شکست بخورد یا به توافق کلی برسند و یا توافق جزئی صورت بگیرد که درنهایت دو طرف تصمیم میگیرند به توافقی جزئی برسند و بعد به توافق کلی دست یابند.»
روزنامه اعتماد
روزنامه اصلاحطلب اعتماد نیمتای بالای صفحه اول خود را به تیترهای «علیزاده، سهم هیچکس نیست» و «کرسی خالی ساختمان فاطمی» اختصاص داده است.
· وزارت کشور زیر تیغ اصلاحات
روزنامه اعتماد در صفحه اول خود به انتقاد از عدم معرفی معاونت سیاسی وزارت کشور پرداخته است؛ مهشید ستوده در این گزارشی خبری-تحلیلی پیرامون معاونت سیاسی ساختمان فاطمی نوشت «مهمترین وزارتخانه دولت یازدهم بهنوعی در زمره ساکتترین وزارتخانههاست؛ سکوتی که به نظر میرسد بهنوعی یک نوع سیاست پایدار در دولت جدید باشد. صحبت از «وزارت کشور» است؛ وزارتخانهای که ترجیحش سکوت است و حرکت چراغ خاموش. حرکتی که شاید بهنوعی برگرفته از همان جمله معروف وزیر کشور در نشست چندی پیشش باشد که اعلام کرد بههیچعنوان قصد ورود به بخش سیاسی را ندارد. رکود سیاسی دامن همه فعالان سیاسی را گرفته است و هرروز ناراضیان وزارت کشور بیشتر میشوند. کارشناسان میگویند که این رکود سیاسی ثمره توجه بیشازاندازه به سیاست خارجی است؛ سیاست خارجیای که طی یک سال و نیم اخیر پر و بال گرفته است و در کنارش ظاهراً پروبال سیاست داخلی کندهشده است. حالا اما تکلیف سیاست خارجی کمی روشنشده است و به نظر میرسد که اولویت بعدی دولت باید سیاست داخلی باشد؛ رکودی که در ماههای اخیر با بی معاون سیاسی شدن این وزارتخانه تشدید شده و به نظر میرسد که باید در درجه اول فکری برای آن شود.» در همین راستا این روزنامه با مرتضی الویری به گفتوگو پرداخت؛ این عضو حزب منحله مجاهدین با انتقاد از سیاست داخلی دولت روحانی اظهار داشت «بههرحال تغییرات جدی در حوزه سیاست داخلی اتفاق افتاده است، فراموش نمیکنیم که حتی انجام برخی مصاحبهها از سوی ما غیرممکن بود، الآن تغییرات زیادی در سیاست داخلی رویداده است؛ اما انتظارات بیش از این است و خواست ما نیز این است که تغییر و تحولات با سرعت بیشتری بهپیش برود. هنوز مشکل تعدادی از افرادی که به زندان افتادهاند حلنشده است. هنوز مسئله حصر که از مطالبات مردم در زمان انتخابات بوده است حلنشده و جواب درستی هم به مردم داده نشده. انتظار و توقع مردم از تمامی کارهایی که توسط دولت تاکنون انجامشده بیشتر است. البته شکی ندارم که با دوران تاریک هشتساله گذشته فاصله زیادی گرفتهایم.»
· ناکامی؛ فرجام وحدت اصولگرایان
حجتالاسلام تقوی خبر از برگزاری همایش وحدت اصولگرایان تا انتهای سال جاری میدهد؛ مرجان زهرایی روزنامهنگار اصلاحطلب معتقد است که حجتالاسلام تقوی در به سرانجام رسیدن وحدت در جریان سیاسی اصولگرایان ناکام بوده است؛ وی پیرامون این ناکامی نوشت «گویا تقوی که از سوی موحدی کرمانی مأموریت یافته تا از راست سنتی تا راستهای جوان و تندرو را زیر یک سقف جمع کند اما به نظر میرسد در این مأموریت چندان هم موفق نبوده است. چراکه به نظر میرسد او نه وجاهت مهدوی کنی را در اردوگاه اصولگرایی دارد و نه نفوذ کلام محمد یزدی. اصولگرایان از همان روزهای اول برای جبران شکست سنگین انتخاباتیشان به فکر وحدت افتادند. اولین نشستشان هم برای تحقق این همگرایی پنج ماه بعد از پیروزی رقیب در سالگرد انقلاب برگزار شد. جلسه بعدی وحدت هم چند ماه بعد با سخنرانی آیتالله موحدی کرمانی اتفاق افتاد. سومین نشست هم با محوریت آیتالله جنتی بود؛ اما پر سر و صداترین و پر حاشیهترین جلسه وحدت راستگرایان سیاسی جلسه چهارم بود. جلسهای که بیش از آنکه جلسه وحدت اصولگرایان باشد کلاس درس شاگردان آیتالله مصباح بود. جلسه چهارم وحدت اصولگرایان مهمان ویژهای نداشت. پایداریهای بهارستان و یاران نزدیک احمدینژاد تنها اصولگرایانی بودند که پای صحبتهای استاد سابقشان نشستند. پایداریهایی که پیشازاین میگفتند به خاطر اینکه از آنها دعوت رسمی به عمل نیامده در جلسات شرکت نمیکنند اما این بار حرمت استاد و شاگردی را بهجا آوردند و در آخرین همایش وحدت اصولگرایان حضور پررنگی داشتند.»
روزنامه شرق
روزنامه اصلاحطلب شرق صفحه اول خود را به تیترهای «علنیهای جلسهای غیرعلنی» و «تبرئه دیکتاتور» اختصاص داد.
· تبرئه دیکتاتور
روزنامه شرق در صفحه سیاسی خود به تحلیل حکم برائت مبارک و معاونانش از اتهام کشتار در مصر پرداخته است؛ گروه سیاست خارجی شرق نوشت «اگر «ترمیدور» انقلابی درگذشته حتی دههها به طول میانجامید، اما امروز «بهار عربی» و در رأس آن، انقلاب 25 ژانویه مصر، درها را زودتر از آنکه انتظار میرفت روی ارتجاع گشوده است. حسنی مبارک دیکتاتور برکنار شده مصر در حالی روز گذشته به دلیل نبود شواهد کافی از اتهام مشارکت در کشتار معترضان در جریان انقلاب سال 2011 تبرئه شد که زندانهای مصر مملو از فعالان مستقل مدنی و حقوق بشری است که پس از انقلاب نیز مورد غضب هردو طیف حاکم در آن کشور هستند. «من، حسنی مبارک، هیچگاه دستور قتل معترضان را صادر نکردهام» حتی 846 کشته و هزار و 588 مجروح نیز برای دادگاه جنایی قاهره کافی نبود تا در دادگاهی که به «دادگاه قرن» معروف شده، بر دفاعیه مختصر متهم ردیف اول کشتار 18 روزه معترضان مهر تأیید نزند»
روزنامه آرمان امروز
روزنامه آرمان امروز صفحه اول خود را به تیترهای «تبرئه متهم پرونده قرن» و «رمزگشایی از دیدارهای احمدینژاد» اختصاص داد.
· رمزگشایی از رفتارهای احمدینژاد
«مجلس دهم در اختیار اصلاحطلبان خواهد بود» و «دیدار با حجتالاسلام خمینی و تلاش برای دیدار با سید محمد خاتمی» رفتارهای از محمود احمدینژاد در حال رخ دادن است که نیاز به رمزگشایی سیاسی دارد؛ مطهره شفیعی پیرامون تمایل نزدیک شدن محمود احمدینژاد به اصلاحطلبان نوشت «احمدینژادیها دو دلیل برای نزدیک شدن به اصلاحطلبان دارند که یکی احتمال عدم توجه اصولگرایان به آنها برای انتخابات مجلس است و البته خوب میدانند جایگاهی در اردوگاه اصلاحطلبان هم نخواهند داشت اما بههرحال نزدیکی آنها به اردوگاه اصلاحات برایشان امتیاز محسوب میشود. دومین موضوع هم کاستن از حجم سؤالات افکار عمومی از آنها درباره عملکردشان در قبل اصلاحطلبان در 8 سال حضور در دولت است بدین نحو که نزدیک شدن به اصلاحطلبان میخواهند القا کنند اگر گلایهای هم وجود داشته، برطرف شده است. بههرحال دوستداران و حامیان احمدینژاد اکنون بر سر دوراهیای هستند که تابلوی ورودممنوع در ابتدای هرکدام نصبشده است بنابراین برای عبور از مانع به هر دری میزنند؛ اما باید صبر کرد و تصمیمات آنها را در آستانه انتخابات مجلس دهم مشاهده کرد»
روزنامه ایران
روزنامه دولتی ایران، صفحه اول خود را به تیترهای «مأموریت مجمع برای اصلاح قانون انتخابات» و «تبرئه دیکتاتور مصر! پرونده قرن بسته شد» اختصاص داد.
· خشم احمدینژادیها
روزنامه ایران در ستون «دیگه چه خبر؟» صفحه سیاسی خود به واکنش حامیان دولت سابق نسبت به انتشار خبری از سوی معاون رئیسجمهور پرداخته است؛ گروه سیاسی روزنامه ایران پیرامون این موضوع نوشت «اعلام مفقود شدن 32 جلد تحقیق ملی درباره «اشکال خشونت خانگی علیه زنان» در دولت قبل از سوی معاون رئیسجمهوری عصبانیت حامیان دولت قبل را برانگیخت. رسانههای نزدیک به جبهه پایداری و طرفداران دولت قبل با طفره رفتن از پاسخ به سؤال مربوط به مفقود شدن دهها جلد اثر تحقیقی از اینکه «شهین دخت مولاوردی» این موضوع را مطرح کرده اعتراض سر داده و مدعی شدند وی به رسانههای خارجی خوراک خبری داده. معاون رئیسجمهوری در امور زنان و خانواده اواخر هفته گذشته خبر داد: 32 جلد کتاب نتایج حاصل از طرح ملی بررسی اشکال خشونت خانگی علیه زنان- که در دوران اصلاحات جمعآوریشده بود- گمشده و هیچ نسخهای از آن را در وزارت کشور یا مرکز معاونت امور زنان و خانواده پیدا نکردهایم.»
روزنامه شهروند
روزنامه اصلاحطلب شهروند با تیترهای «آثار کاهش قیمت نفت بر یارانهها» و «فرهادی سیاستهای دولت را پیش میبرد» میزبان نگاه خوانندگانش بود.
· با مارک فتنه از فعالیتهای اصلاحطلبان جلوگیری کردند
روزنامه اصلاحطلب شهروند در صفحه سیاسی خود به طی گفتوگوی با فاطمه راکعی به ارزیابی فعالیتهای اصلاحطلبان در ساحت سیاسی کشور پرداخته است؛ این فعال سیاسی با یادآوری دوران پس از انتخابات 88 اظهار داشت «بعد از مسائل سال ۸۸ عدهای با توجه به این مسائل تمام سعیشان را کردند که کل اصلاحطلبی را از میدان سیاست به درکنند و به حاشیه برانند. این گروه سعی کردند با مارک فتنه از فعالیتهای اصلاحطلبان جلوگیری کنند. عدهای سعی کردند که از قانون نانوشتهای با عنوان «یا ما یا هیچ» استفاده کنند و تمام اصلاحطلبان و اصلاحطلبی را از دور خارج کنند اما اصلاحطلبان با درایتی که به خرج دادند، به دولت اعتدال رأی دادند و با توجه به اینکه خواسته آنها دوری از افراط بود، فضای فعالیت را برای خود توسط دولت مهیا کردند.»