کارگردان مستند «ققنوس» گفت: عمران که رهبر سازمان شريعت بلژيک است به خاطر تهديدهايي که در جامعه بلژيک داشته است در حال حاضر در زندان به سر مي برد. او بارها عنوان کرده است که بايد نماد بت پرستي را در بلژيک پايين بريزيم. او صحبت هايي انجام مي دهد که به بحث ما در فيلم کمک مي کند. او در جايي رسماً به مسيحي ها و اروپايي ها اعلام مي کند که بايد از اينجا برويد. 

اين يکي از موضوعاتي است که در فيلم روي آن تأکيد شده است. اين فرد در سال 2014 به طور آزادانه در بلژيک فعاليت داشته و اعلام مي کرده که اديان ديگر بايد از بين بروند. در مورد اين فرد فيلم هاي زيادي ساختند. وي درادامه گفت: ما در ادامه کارمان متوجه شديم که بسيار قبل تر از اينکه داعش مطرح شود پرچم داعش ديده مي شود.

اين در حالي است که برخي از اين تصاوير در سال 2010 گرفته شده، درست زماني که در سوريه و ديگر کشورهاي خاورميانه داعش مطرح نبود و وجود نداشت. از ديگر نکاتي که در فيلم وجود دارد اين است که ما متوجه مي شويم نزديک به 2000 جنگجوي داعشي که در سوريه وجود دارد، اروپايي هستند. آنها يا والديني اروپايي داشتند يا نسل دوم مهاجرين هستند. از اين تعداد 500 نفر داعشي از کشور بلژيک هستند.  او همچنين در ادامه در باره حضور وزير کشور بلژيک بر سر صحنه شهادت دحدوح گفت: او اعلام مي کند که ما اقدام تروريستي به وجود آمده را محکوم مي کنيم.

از آنجايي که بلژيک کشوري است که تمام اديان در کنار هم زندگي مي کنند اين رفتارها نيز به دليل اين مي تواند باشد که چهره خود را حفظ کنند. بيات در ادامه گفت: يکي از نکات جالب اين است که بر خلاف اينکه همواره بعد از رخ دادن چنين اتفاقاتي تنش هاي قومي و قبيله اي به وجود مي آيد و تمام افراد در انتظار نوع برخورد شيعيان بودند، اما آنها تصميم مي گيرند به صورت قانوني و به دور از تشنج، اين مسئله را پيگيري کنند.

حجت الاسلام والمسلمين شيخ عبدالله دحدوح رابطه بسيار خوبي با جوان ها داشت. در حقيقت بارها و بارها در فيلم توسط افراد مختلف مي بينيم که به اين موضوع اشاره شده است.

او در باره ساخت اين مستند گفت: از آنجايي که تهيه کننده اين مستند، خود تحقيقات گسترده اي در باره مسلمان ها و شيعه ها در اروپا داشته، بلافاصله بعد از اين اتفاق و شهادت حجت الاسلام والسلمين شيخ عبدالله دحدوح به بلژيک رفيتم تا ببينيم که اين رخداد آيا ارزش مستندسازي دارد يا خير؟ در مجموع سه سفر به آنجا داشتيم و از تصاويري که از دوربين هاي ضبط شده نيز به دستمان رسيد، در مستند استفاده کرديم. او با سفري که به ايران انجام مي دهد به امام رضا (ع) علاقه مند مي شود. او در سفر به ايران عاشق اهل بيت (ع) شد و ارادت عجيبي به امام رضا (ع) پيدا کرد. اما اين فرد سني که بعد شيعه شد، در نهايت روحاني و امروز نيز شهيد شده است، توانست توجه جوان تر ها را به خود جلب کند و اين نکته بسيار مهمي بود. جوان ها بدون دحدوح، سرگردان بودند. شهيدي که رفتنش جوان تر ها را سرگردان کرد.

عباس کريمي منتقد و کارشناس سينما گفت: بهتر است که ابتدا از نام فيلم شروع کنيم. فکر مي کنم که اسم فيلم بسيار درست انتخاب شده است. 

روحانياني که سوژه اصلي فيلم هستند در آتش مي سوزند و به شهادت مي رسند. در پايان هفت هزار نفري را که مشاهده مي کنيم براي اعتراض آمده اند، گويا از تفکر اين شهيد پيروي مي کنند. ما با يک مستند پرتره روبه رو هستيم که محور اصلي فيلم قرار دارد و با افراد ديگر متفاوت است.

دلايل اين تفاوت عبارت است از اينکه روحاني شهيد ابتدا اهل تسنن بوده و بعد شيعه شده است، اولين روحاني بوده که به زبان بلژيکي تسلط داشته و با جوان ترها ارتباط خوبي داشته است. در حقيقت اولين روحاني بلژيکي زبان، به شهادت رسيده که توانسته توجه افراد بسياري را به خود و دين اسلام جلب کند.

وي در ادامه افزود: جايگاه قرار گرفتن دوربين ها در برخي از موارد کمي کسالت را به مخاطب انتقال 

مي داد. اين در شرايطي است که ما فيلم را با يک حادثه شروع مي کنيم، براي اينکه ريتم بيشتر شود اگر با دو دوربين برخي از صحنه ها فيلمبرداري مي شد شايد اين حس بهتر انتقال پيدا مي کرد و همچنين دست تدوينگر براي خلاقيت بازتر بود. دوربين از زواياي مختلف باعث مي شود که مخاطب تغيير ديدگاه بدهد و بتواند از زاويه هاي گوناگون به سوژه ها نگاه کند.

اين منتقد سينما در ادامه اظهار داشت: مصاحبه هايي که در فيلم شاهد هستيم به نظرم خوب انجام شده است. کمتر فيلم مستندي را ديده ايم که از مصاحبه به نوعي استفاده کند که فيلم به سمت يک مستند به سمت گزارش نرود، اما در اين مستند مصاحبه ها به اندازه بود. از طرفي مصاحبه شونده ها افرادي بودند که به روند فيلم کمک مي کردند.

عباس کريمي در پايان خاطرنشان کرد: کارهايي که توسط گروهک هاي تروريستي در منطقه انجام مي شود باعث تخريب چهره مسلمان ها در جهان شده است.

 ما به عنوان يک ايراني و مسلمان به راحتي اين تفکيک را بين خودمان و آنها انجام مي دهيم، اما در ساير کشورها و ديگر مردم جهان، اين گونه نيست. ساختن چنين فيلم هايي که مرز بين حق و باطل را به تصوير مي کشند بسيار لازم است و اميدوارم براي ساخت آثاري از اين دست، برنامه هاي بلندمدتي نيز وجود داشته باشد.