گروه فرهنگی مشرق - مهمترین دستاورد «محمد رسول الله» را می توان ارائه تصویر حقیقی از آخرین رسول خداوند در میان هجوم پروژه های هالیوودی برای مسخ چهره پیامبران اولوالعزم دانست. روندی که هالیوود آن را از دهه 50 میلادی آغاز نمود و تا هم اکنون با ساخت فیلم «خروج : خدایان و پادشاهان» ادامه داد. آثاری همچون «آخرین وسوسه مسیح» 1988، «انجیل به روایت متی» 1964 و عمده آثاری که با مورد توجه قرار دادن بازخوانی یهودی (عهد عتیق) از سرگذشت انبیاء ساخته شده اند ارائه دهنده تصویری مغرضانه و تحریف شده از حقیقت رسالت آنان می باشند.




در این میان «محمد رسول الله» بازتاب دهنده تصویری استکبار ستیز و لاهوتی از حیات گرانبهای پیامبر اسلام است و خوشبختانه بازخوانی زندگانی خاتم انبیاء را در مقام محاکات متوجه ارائه تصویری مترادف با شعارهای امروز جامعه جهانی نکرده است، این در حالی ست که مهمترین قصد ورود هالیوود در ساخت پروژه هایی از زندگانی پیامبرانی اولوالعزم عمدتا ایجاد نوعی همانند انگاری با شعارهای تبلیغاتی و سیاسی می باشد این دکترین در پروژه های تاریخی که شخصیت های مهم تاریخ را مضمون فیلم های خود قرار می دهد نیز نمایان است لذا آنچه در ساخت آثار تاریخی هالیوود مورد هدف است قهرمان سازی و اصالت بخشی با شعار های تبلیغاتی سیاست روز است.

تصویری که «محمد رسول الله» معطوف به آن است فارغ از بازخوانی های تاریخی و پساتاریخی، حقیقتی متابین از تاریخ مندی ساختار گرا را مورد توجه قرار می دهد. حقیقی که در مسیر چهره وحیانی پیامبر (ص) حرکت می کند. جریان نگرش تاریخی در غرب در رجوع به متون و روایات دینی با مورد توجه قرار دادن زمان مندی تاریخی در مطالعه آن روایات، هر گونه وجوه قدسی و الوهی مورد نظر را حذف می کنند زیرا بازخوانی تاریخی را نسبت به الوهیت فراتاریخی ارجح می دانند این نسبت که به اشکال مختلفی به علم تاویل متن شناخته می شود آغاز نسبی انگاری و تشکیک در هرگونه بازخوانی از روایت متنی است و لذا این نسبی انگاری مانع اصالت بخشی به هر تفسیر و خوانشی می شود این برخورد عمدتا برای قدسی زدایی از متون دینی در راستای بازخوانی سکولار از روایات و احادیث حرکت می کند.