از سوی دیگر، در عرصه سیاست داخلی و یا به تعبیری جریان شناسی سیاسی معاصر انقلاب اسلامی، کمتر کسی وجود دارد که حملات شدید، گسترده، سازمان‌یافته و ظالمانه جریان چپ یا چپ تبدیل‌شده به اصلاحات در نیمه دهه هفتاد به هاشمی رفسنجانی را انکار کند که اگر کسی این واقعیت تاریخی را تکذیب کند.
در جریان دگراندیش با تفکر اصلاح‌طلبی، حمله به هاشمی رفسنجانی به‌عنوان اصل غیرقابل‌عبور در دهه هفتاد قلمداد می‌شد، جریانی که در ریاست جمهوری هاشمی به یک‌شکل تلافی عقده‌های فروخفته خود را از رئیس جمهور وقت می‌گیرد و بعد از روی کار آمدن رییس دولت اصلاحات، به شکلی دیگر به دنبال ارضاء شهوت حمله به هاشمی بودند؛ بر همین اساس می‌توانیم اوج انتقام از هاشمی را در انتخابات مجلس ششم مشاهده کنیم، جایی که هاشمی به ماند توپ فوتبال در لیست نماینده‌های تهرانی از بالا به پایین حرکت می‌کند و کار به‌جایی رسید که هاشمی صواب را بر ترک میدان مجلس و بوسیدن زمین، می‌بیند.
دراین‌بین، حضور دو فرزند خانواده (محسن و فاطمه) به میدان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی باعث شد تا شاخک‌های اصلاح‌طلبان دوباره فعال شود، اصلاح‌طلبانی که برای براندازی در فتنه 88 نیازمند حمایت‌ها و رفتارهای هاشمی رفسنجانی بودند و باعث شدند هاشمی در مسیری قدم بگذارد که به‌نوعی بازگشت ندارد و تا مرز افراطی و رادیکالی حرکت می‌کند؛ حالا نگران حضور دو فرزند هاشمی هستند، فرزندان خانواده‌ای که به‌زعم آن‌ها، مشهور به اشرافی‌گری شده‌اند و هراس دارند همین مسئله برای آن‌ها مشکل‌ساز شود که قطعاً هم‌چین خواهد شد.
در همین رابطه روزنامه شرق در تحلیلی به نگاه ابزاری اصلاحات در استفاده و هل دادن هاشمی برای افراطی شدن اشاره‌کرده و خطر حضور فرزندان هاشمی برای اصلاح‌طلبان را گوشزد می‌کند و می‌نویسد: "نکته مهم دیگری که اصولگراها می‌توانند با مانور رسانه‌ای خود از پتانسیل آن در مبارزه انتخابی، بهره ببرند، تقابل اشراف گرایی و ساده‌زیستی است! پدیده‌ای که در سال‌های ۸۴ و ۸۸ به‌خوبی پی به قدرتش برده‌اند. آن‌ها با توجه به حجم رسانه‌های رسمی و غیررسمی خود از رسانه‌های مکتوب و رسانه ملی تا هیأت، مسجدها و منبرها این توانایی را دارند که برخی از افراد برخوردار درون یا حاشیه دولت را با بدنه دولت و احزاب اصلاح‌طلب مرتبط بدانند و این‌گونه تلقین کنند که ویروس اشرافی گری تمام پیکره اصلاح‌طلبی و دولت را بیمار کرده است. در همین راستا یکی از افرادی که اصولگراها در فرصت باقی‌مانده بر ایشان تمرکز ویژه‌تری خواهند کرد آقای «هاشمی رفسنجانی» است.
افراد دیگری هم هستند، اما در این سال‌ها بارها شاهد بوده‌ایم برخی جریان‌ها برای رسیدن به اهداف سیاسی‌شان بارها پای آقای هاشمی رفسنجانی و خانواده ایشان را به میدان‌های تبلیغی- تخریبی‌شان کشانده‌اند. بااین‌همه به نظر می‌رسد حضور آقای رفسنجانی در انتخابات خبرگان برای پیشبرد اهداف اصلاح‌طلبانه نه‌تنها لازم بلکه یک ستون قابل‌اتکاست؛ بنابراین حضور و نام‌نویسی اطرافیان و فرزندان آقای هاشمی را چندان نمی‌توان به نفع اصلاح‌طلبان دانست."[1]
از سوی دیگر، عبدالله ناصری عضو شورای مرکزی بنیاد باران درباره عدم حضور فرزند هاشمی رفسنجانی در لیست اصلاح‌طلبان می‌گوید: محسن هاشمی رفسنجانی در ائتلاف اصلاح‌طلبان حضور ندارند و اینکه آیا ایشان در قالب حزب کارگزاران، ائتلاف اصلاح‌طلبان و یا به‌طور مستقل در انتخابات حضور پیدا می‌کنند یا خیر، یک تصمیم شخصی است که بنده از آن بی‌اطلاع هستم.[2]
به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان هیچ دل‌خوشی از حضور فرزندان هاشمی در ائتلاف‌هایی که به نام اصلاحات خواهد بود، ندارند و برای همین به نظر می‌رسد حضور هر یک از فرزندان هاشمی در لیست منسوب به اصلاحات، هزینه سنگینی برای آن‌ها به همراه خواهد داشت کما اینکه تابه‌حال نیز این لکه سیاه همراه اصلاحات است.
فشارها تا جایی بر خانواده هاشمی جدی شده است که محسن هاشمی در گفتگو با آرمان، به خارج شدن خود یا فاطمه از رقابت در انتخابات خبر می‌دهد و می‌گوید: همان‌طور که توضیح دادم از فرزندان ایشان (هاشمی رفسنجانی) یکی فقط در انتخابات حضور خواهد داشت که در آن صورت نیز به‌صورت مستقل خواهد بود و از طرف حزب و گروهی وارد نمی‌شویم، البته احزاب کارگزاران و اعتدال و توسعه رسماً برای حضور دعوت کرده‌اند و تعدادی از احزاب و گروه‌های اصلاح‌طلب و اصولگرای دیگر نیز دعوت کرده‌اند که در لیست آن‌ها حضورداشته باشیم، که پاسخ ما به آن‌ها این بوده است که در صورت کاندیداتوری، از حمایت فهرست‌های مختلف استقبال میکنیم، اما استقلال در حضور از شروط ماست.[3]
و البته تمام این فشارها و گمانه‌زنی‌ها درباره حضور فرزندان هاشمی در انتخابات زمانی معنا پیدا می‌کند که فاطمه و محسن هاشمی حداقل نمره لازم برای عبور از فیلتر شورای نگهبان را به دست آورند که با توجه به نقش و مواضع این افراد در فتنه 88، سخت به نظر می‌رسد.
