به گزارش مشرق، پشت دری سیاه‌رنگ در قلب بزرگ‌ترین شهرک انگلستان در منچستر، غار مخفی وجود دارد که محل زندگی بی‌خانمان‌های بسیاری است.
به نوشته ایندیپندنت، روزانه هزاران رهگذر از مقابل این در عبور می‌کنند اما نمی‌دانند داخل این غار چه انسان‌های بدبختی روزگار سپری می‌کنند.
روز جمعه (دیروز) خبرنگار ایندیپندنت با ورود به این محل زندگی بی‌خانمان‌ها رفت و از نیاز برای رسیدگی فوری به بحران این افراد نوشت.
در گزارش ایندیپندنت آمده است، راهروی ورودی این غار تیره و تار با زباله فرش شده است و سوزن‌های مصرف‌کنندگان مواد زیر پای کسی که بر روی این زباله‌ها قدم برمی‌دارد، صدا می‌کند.
از سقف این راهرو آب می‌چکد و حرکت موش‌ها در طول راهرو دیده می‌شود. برخی از این بی‌خانمان‌های انگلیسی در گفت‌وگو با ایندیپندنت گفتند که سالهاست سقفی بالای سرشان نبوده است. یکی از این افراد بی‌خانمان ضمن اشاره به گذران روزها و شب‌ها بدون سرپناه گفته است که منچستر از بدترین شهرهای انگلستان برای افراد بی‌خانمان است.
چادر زدن در اماکنی از منچستر میان بی‌خانمان‌ها متداول است. سال گذشته 20 چادر بی‌خانمان‌ها در دانشگاه منچستر برپاشده بود که به جنگل منچستر مشهور بود.
شرایط برای افراد بی‌خانمان به‌ویژه در ماه‌های سرد سال بسیار دشوار است. ماه گذشته جسد یکی از این افراد درون چادری در نزدیکی همین محل هم‌جوار ایستگاه قطاری پیدا شد.
اما روند بی‌خانمان شدن افراد در منچستر رو به افزایش بوده و آمار تازه نشان می‌دهد بعد از لندن بیشترین بی‌خانمان‌ها درمنچستر به سر می‌برند.
بر اساس آمار، به‌طور متوسط تعداد بی‌خانمان‌های انگلیس در مقایسه با سال 2010 افزایش 7 برابری داشته است.
باوجود وعده‌های «دیوید کامرون» نخست‌وزیر انگلستان برای از بین بردن فقر، تعداد بی‌خانمان‌های پایتخت این کشور از سال 2010 تاکنون از 3 هزار و 673 به 7 هزار و 6500 نفر افزایش یافته است.
به نوشته ایندیپندنت، روزانه هزاران رهگذر از مقابل این در عبور می‌کنند اما نمی‌دانند داخل این غار چه انسان‌های بدبختی روزگار سپری می‌کنند.
روز جمعه (دیروز) خبرنگار ایندیپندنت با ورود به این محل زندگی بی‌خانمان‌ها رفت و از نیاز برای رسیدگی فوری به بحران این افراد نوشت.
در گزارش ایندیپندنت آمده است، راهروی ورودی این غار تیره و تار با زباله فرش شده است و سوزن‌های مصرف‌کنندگان مواد زیر پای کسی که بر روی این زباله‌ها قدم برمی‌دارد، صدا می‌کند.
از سقف این راهرو آب می‌چکد و حرکت موش‌ها در طول راهرو دیده می‌شود. برخی از این بی‌خانمان‌های انگلیسی در گفت‌وگو با ایندیپندنت گفتند که سالهاست سقفی بالای سرشان نبوده است. یکی از این افراد بی‌خانمان ضمن اشاره به گذران روزها و شب‌ها بدون سرپناه گفته است که منچستر از بدترین شهرهای انگلستان برای افراد بی‌خانمان است.
چادر زدن در اماکنی از منچستر میان بی‌خانمان‌ها متداول است. سال گذشته 20 چادر بی‌خانمان‌ها در دانشگاه منچستر برپاشده بود که به جنگل منچستر مشهور بود.
شرایط برای افراد بی‌خانمان به‌ویژه در ماه‌های سرد سال بسیار دشوار است. ماه گذشته جسد یکی از این افراد درون چادری در نزدیکی همین محل هم‌جوار ایستگاه قطاری پیدا شد.
اما روند بی‌خانمان شدن افراد در منچستر رو به افزایش بوده و آمار تازه نشان می‌دهد بعد از لندن بیشترین بی‌خانمان‌ها درمنچستر به سر می‌برند.
بر اساس آمار، به‌طور متوسط تعداد بی‌خانمان‌های انگلیس در مقایسه با سال 2010 افزایش 7 برابری داشته است.
باوجود وعده‌های «دیوید کامرون» نخست‌وزیر انگلستان برای از بین بردن فقر، تعداد بی‌خانمان‌های پایتخت این کشور از سال 2010 تاکنون از 3 هزار و 673 به 7 هزار و 6500 نفر افزایش یافته است.
