به گزارش مشرق، از گناهان بزرگ نزد خداوند متعال که اسلام آن را محکوم می کند، تهمت و بهتان زدن به دیگران است.
آنچنان که خداوند در آیه 58 سوه مبارکه احزاب در این باره می فرماید: «وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَيْرِ ما اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتانا وَ إِثْما مُبِينا»؛ «و كسانى كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را بى آن كه گناهى كرده باشند مى آزارند بهتان و گناه آشكارى را به دوش مى كشند».
علاوه بر تصریحات قرآن، روایات ما نیز بر زشتی و گناه بودن تهمت زدن به دیگران صحه می گذارند.
پیامبر اکرم (ص) در این باره می فرمایند: «هر كس به مرد يا زن مؤمنى بهتان زند يا درباره او چيزى بگويد كه از آن مبرّاست خداوند در روز رستاخيز وى را بر تلّى از آتش نگه مى دارد تا اين كه از آنچه درباره او گفته است خارج شود [و آن را اثبات كند].»
امیرالمومنین علی (ع) در مذمت و نکوهش تهمت فرموده اند: «هيچ وقاحتى چون بهتان زدن نيست.»
امام صادق (ع) نیز می فرمایند: «کسى که برادر مسلمانش را متهم کند، ایمان در قلب او ذوب مى شود همانند ذوب شدن نمک در آب»
برای تهمت زدن به بی گناه آثار و عواقب سوئی نیز در روایت بیان شده است؛ پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر كس، براى آزردن مسلمانى، به او بهتان زند، خداوند روز قيامت وى را در ميان لجن زردابه دوزخيان نگه مى دارد، تا زمانى كه ميان مردم داورى كند.»
امام سجاد (ع) نیز فرموده اند: «هر كس به مردم عیبی را نسبت دهد و تهمت بزند، مردم به او عیبی را كه ندارد نسبت می‌دهند.»
منابع: بحارالانوار و میزان الحکمه
