به گزارش مشرق، همزمان با اولین لشگرکشی ترکیه به شمال سوریه که همه نگاهها را به شمال سوریه دوخت، اتفاقی بسیار مهم در مرکز سوریه در بیخ گوش دمشق افتاد.

طبق توافق ارتش سوریه و گروههای مسلح، تمام مُسلّحین و غیرنظامی‌ها از جمعه تا سقف چهار روز شهرک «داریّـا»، را ترک می‌کنند و به ارتش سوریه تحویل می‌دهند؛ شهری که برای معارضان مسلح سوریه «نماد انقلاب» بود. این شهر اکنون برای مسلحین سقوط کرد؛ شهرکی که از اولین ماههای آغاز بحران، به حرکت مسلحانه علیه دولت سوریه پیوست.

بیایید قبل از ادامه این یادداشت، جدای از هر دیدگاهی که درباره اعتراض مسلحانه در سوریه داریم، این نکته را بپذیریم که هم‌اکنون در هر کشوری هر گروهی بخصوص اگر نظامی باشند، علیه دولت مستقر اعلام اقدام مسلحانه کنند، آن دولت نه تنها آنان را تروریست می‌نامد، بلکه با تمام قوا آنان را سرکوب میکند.

چندی پیش به سفیر ترکیه گفتم آقای (رضا هاکان) تکین، درباره تناقض واضحی که در سیاست خارجی ترکیه می‌بینم، توضیح می‌دهید؟ تناقض این است که شما عده‌ای نظامی در ارتش کشورتان که علیه دولت مستقر آقای اردوغان (رئیس‌جمهور) اقدام مسلحانه کردند و قصد براندازی دولت را داشتند، بدرستی کودتاچی نامیدید و به شدیدترین وجه آنان را سرکوب کردید و چند هزار نفر را بازداشت و بازجویی کردید و این روند در تمام امور کشور کاملا جاری است. اما چطور است که همین دولت اردوغان از عده‌ای نظامی و عضو ارتش سوریه (به نام "ارتش آزاد") که سلاح به دست گرفتند و علیه دولت مستقر اقدام مسلحانه کردند، حمایت می‌کنید؟ آقای تکین گفت «من مشابهتی میان این دو نمی‌بینم».

بر اساس همین استدلال، اقدام مسلحانه اهالی این شهرک، تروریستی است هر چند خودشان اسم کودتا یا جنگ نظامی‌شان را «انقلاب» گذاشته‌اند و خود را «انقلابی» می‌دانند.

موقعیت و اهمیت داریا

داریا در هفت‌کیلومتری جنوب غرب دمشق، نزدیک «مقر لشگر چهارم» و فرودگاه نظامی «المزه» و تقریبا نزدیک به «گارد ریاست جمهوری» و «کاخ ریاست جمهوری» است. این شهرک، از اولین شهرکهای نزدیک دمشق بود که به اقدام مسلحانه پیوست. نزدیک چهار سال است که ارتش آن را محاصره کرده بود.

اگر به نقشه استان دمشق بنگرید، (غیر از محله جوبر در شرق دمشق) هنوز دو نقطه مهم در شرق و غرب (خارج از شهر) دمشق، آلوده است که به مثابه دو خنجر در دو پهلوی راست و چپ دمشق است. «دوما» در شرق و «داریا» (و معضمیه) در غرب. با پاک شدن داریا در غرب، شهرک مقابل آن «معضمیه» نیز باید کار خود را تمام شده بداند. بنابراین دمشق از غرب خود پس از چهار سال نفس آرامی می‌کشد.

پایان نماد انقلاب تروریست‌ها

افراد مسلح در سوریه، داریا را نماد انقلاب خود می‌دانند. اکنون معارضان در صفحات شبکه‌های مجازی در رثای داریا در حال نوحه‌سرایی هستند. وبگاه شبکه «اورینت» از معارضان سوریه در یادداشتی در این خصوص نوشت:‌

«جمعه 26 آگوست، انقلاب سوریه با نماد خود خداحافظی می‌کند؛ روزی که توافق خروج از داریا اجرایی می‌شود و هرکدام از انقلابیون که تمایل داشته باشند به ادلب اعزام میشوند و غیرنظامیان به هرمنطقه‌ای از ریف دمشق که بخواهند می‌روند تا رژیم (سوریه) بتواند بزرگترین دردسر خود طی سالهای گذشته را از بین ببرد و بدین ترتیب (بشار) اسد سناریو «الوعر» (در استان حمص) و الزبدانی (در ریف دمشق) و شهر قدیم حمص را تکرار کند؛ حال آنکه هزاران باز از گروههای انقلابی که در قنیطره و درعا و غوطه غربی دمشق بودند کمک خواستیم تا داریا را نجات بدهند».

همین یک پارگراف از یادداشت طولانی اورینت‌نیوز، بخوبی افسوس عمیق معارضان و ضربه بزرگی را که بر پیکر آنان در ریف دمشق وارد شده، نشان می‌دهد. اگر بخواهم اشاره کنم که دو استان برای دولت سوریه بسیار حیاتی است، یکی استان دمشق است، دیگری حلب (والبته جنوب سوریه اهمیت خاص و ویژه خود را دارد) و الان استان دمشق دارد به امنیت کامل نزدیک میشود.

به شما اطلاع بدهم که ریف شرقی دمشق هم بزودی شاهد موفقیت بسیار مهم ارتش و حزب‌الله خواهد بود. تروریست‌های «دوما» نیز اندک اندک فشار را بر گلوی خود احساس می‌کنند (اینجا و اینجا) و بزودی باید شاهد خروج خنجر دوم از پهلوی راست دمشق باشیم.

تأثیر آزادسازی داریا بر کل استان دمشق و جنوب سوریه

اهمیت بازگشت «داریا» به آغوش «دمشق» فقط به این شهرک و دمشق محدود نمی‌شود. علاوه بر تأثیر روانی و نظامی تخلیه داریا از افراد مسلح، بر کل «غوطه غربی و شرقی دمشق»، تأثیر ویرانگر آن بر تروریست‌ها، تا جنوب سوریه یعنی تا درعا و قنیطره هم خواهد رسید.

«انقلابیون تروریست» باید غوطه غربی را کاملا از حساب و کتاب خود خارج کنند. شهرک معضمیه که در کنار درایا واقع شده و در محاصره است، سرنوشتی جز داریا ندارد و از هم‌اکنون خبرهایی رسیده مبنی بر اینکه مسلحین در آنجا هم تسلیم شوند. دیگر فرودگاه مزه تهدید نمیشود. دیگر مسیر مهم و حیاتی ارتش از صحنایا به دمشق تهدید نمی‌شود و اینها موفقیتهایی حیاتی است.

داریا از جنوب به بزرگراه «دمشق-درعا» منتهی میشود و این خود نشان دهنده موقعیت مهم این شهرک است. بنابراین دمشق از امروز کنترل بیشتری بر جنوب کشور خواهد داشت و گروههای مسلح در درعا و قنیطره که مورد شماتت و سرزنش گروههای مسلح داریا مثل «لواء شهداء کفرسوسه» و «لواء شهداء الاسلام» هستند، باید خطر را از امروز بیشتر احساس کنند.

موج خشم و ناامیدی الان «انقلابیون تروریست» را درنوردیده. یک منبع از معارضان مسلح در درعا در جنوب سوریه به وبگاه خبری «المُدُن» گفته که حالتی از خشم بر جنوب حاکم شده بخصوص در استان درعا و غوطه شرقی دمشق. او می‌گوید که فعالان "انقلابی" داریا را تنها گذاشتند.

او در توجیه ناتوانی در مقابله با ارتش برای شکستن محاصره داریا گفته که «گروههای مسلح در درعا نمی‌توانند محاصره داریا را بشکنند چرا که رسیدنشان به داریا سه ماه درگیری نیاز داشت اما اگر رزمندگان در جبهه‌هایی که بودند آماده میشدند و با گروههای حاضر در غوطه شرقی هماهنگ می‌کردند، می‌شد با آغاز عملیاتی نظامی فشار را از روی داریا کم کرد.

نگاهی به گذشته

داریا از نوامبر سال 2012 در محاصره ارتش سوریه قرار گرفت و ارتباطش با شهرک معضمیه از فوریه سال جاری میلادی (2016) توسط ارتش سوریه قطع شد تا یکی از راههای امدادرسانی اصلی خود را از دست بدهد.

سرانجام تاکتیک پیشروی موریانه‌وار ارتش سوریه با کمک حزب‌الله لبنان جواب داد و پیشروی ساختمان به ساختما در داریا، فشار را بر 1000 فرد مسلح تشدید کرد و سرانجام از دو روز گذشته گروههای مسلح در این شهرک به شروط ارتش سوریه تن دادند و تسلیم شدند.

قرار است آندسته از افراد مسلحی که تمایل به استفاده از عفو عمومی بشار اسد دارند، وضعیت خود را با ارتش حل و فصل کنند و حتی برخی که تمایل داشتند، به نیروی دفاع ملی بپیوندند و آن دسته که قصد تسلیم شدن نداشتند اما ناچار شدند، به ادلب فرستاده شوند.

مردم این شهرک طی این چند سال این شهرک را تخلیه کرده بودند و تقریبا حدود 4000 نفر که عمدتا وابستگان بیش از 1000 فرد مسلح بودند در شهرک مانده بودند که از روز جمعه (دیروز) کار اعزام آنان به شهرکهای «قدسیا» و «الکسوه» آغاز شده و از شنبه (امروز) کار اعزام 700 فرد مسلح به ادلب آغاز می‌شود تا سقوط نماد انقلاب تروریستی سوریه کامل شود.