به گزارش مشرق، مردم محلی از این ساختوساز چندان ناراضی نیستند. آنها بر این باورند که مزایای ساخت جاده و تلهکابین بیشتر از معایبش است، هرچند مردم تفتان به کشاورزی و دامپروری مشغولاند، اما بیکاری در این منطقه نیز سایه انداخته، ساکنان روستاهای تفتان که شمارش به بیش از ۱۰ پاره میرسد، امیدوارند در این پروژه به کار گرفته شوند.
برای آنها زخمی شدن آتشفشان نیمه فعال که با ارتفاعی در حدود ۴۰۰۰ متر، قطب گیاهان دارویی منطقه است، چندان دغدغه نیست، چون بیکارند و کشاورزی در زمین سخت دامنه کوه مشقتبار شده است، چون آن چنان که باید، از گردشگران و کوهنوردانی که به این منطقه میآیند منتفع نمیشوند، چون آموزش و پرورش در ابتدای مسیر کوهنوردی اردوگاهی ساخته که نقش تفرجگاه گردشگری هم پیدا کرده و همه عایدی کوهنوردان و گردشگران را نصیب خود میکند.
دهیار یکی از روستاهایی که در دامنه کوه تفتان پناه گرفته، با انگشت ،جاده خاکی تیغه خورده در ارتفاع ۲۵۰۰ متری را نشان میدهد میگوید: «اداره راه مشغول ساخت این جاده است. بخشی از آن هم آسفالت شده و ۱۰ کیلومتر هم باقی مانده، به هر حال مسیر کوهستانی و سخت است و بعد از هر باران، به ترمیم دوباره نیاز دارد. تله کابین هم میخواهند بسازند، در مرحله طرح توجیهی است. با این کار دسترسی به چشمههای آبگرم بالای کوه برای افراد کمتوان آسانتر میشود.»
چشمههای آبگرم در نزدیکیهای قله جوشیدهاند، در ارتفاعی بالای ۳۵۰۰ متر. خان محمدی کردی، دهیار تمندان و یکی از انجمن دوستداران میراث فرهنگی و محیطزیست تفتان میگوید: «اگر این پروژههای عمرانی برای منطقه آلودگی نداشته باشند و زبالهها را بیشتر نکنند، ما راضی هستیم. »
البته او واقف است که ساخت تلهکابین برای آتفشفشان نیمهفعال ایران آسیب دارد، اما امیدوار است برای روستانشینان تفتان بازدهی اقتصادی داشته باشد. او میگوید: «شغل بیشتر مردم روستاهای تفتان، کشاورزی است که البته اقتصادی نیست، چون تهیه و آماده کردن زمین خیلی دشوار است. »
ساخت جاده و تله کابین پروژه تازهای برای بیدار کردن اژدهای نیمه خفته ایران نیست، معاون سرمایهگذاری اداره میراث فرهنگی و گردشگری سیستان و بلوچستان دو سال پیش خبر آن را داده و گفته بود: «هفت میلیارد ریال اعتبار برای بازگشایی و آسفالت جاده دسترسی به دشت دقال تفتان (در ارتفاعی بالاتر از ۳ هزار متر) اختصاص داده شده است، اعتباری که باید برای ساخت آلاچیق، استراحتگاه، پیست های ورزشی، ایجاد تله کابین صرف شود»، با این احوال، همان موقع موضوع پیگیری پرونده آتشفشان نیمه فعال برای ثبت در فهرست جهانی یونسکو را نیز مطرح کرده بودند که البته معلوم نیست این ساخت و سازها و اجرای آن پروژه ها چقدر این قله را در مسیر ثبت جهانی قرار دهد.
حریم تفتان که معماری صخرهای چند هزار ساله را نیز در برگرفته، بارها به عنوان مکانی مناسب برای سرمایه گذاری گردشگری معرفی شده، اما ساخت و سازها نشان میدهد، اصولی متناسب با تمدن و ظرفیت منطقه تعریف نشده است، جاده آسفالته تا ارتفاعات دو هزار و ۴۰۰ متری کشیده شده و آنطور که دهیار تمندان میگوید؛ قرار است تا ارتفاعی بالاتر از ۳ هزار متری کوه هم آسفالت شود. سالها پیش هم فرمانداری زمینی را در آخرین روستای دامنه تفتان خریداری کرد که اردوگاه و سرویس بهداشتی در آن ساخته شد و بعد هم به آموزش و پرورش واگذار شد که حالا گردشگران و کوهنوردان که هیچکسی هم آمار دقیقی از تعداد آنها ندارد، انگیزهای شدهاند تا آنها دست به کار شود و اردوگاه را توسعه دهد، در ورودی یکی از راه های منتهی به قله آتشفشانی تفتان، دروازه ای را نصب کردهاند که ایده گرفتن ورودیه از هر کوهنورد و یا اتومبیلهای گردشگری پشتاش است.
فعالیتهای انحصاری و محدود کردن دسترسیها باعث شده دهیاران روستاهای اطراف که اجازه حضور در اردوگاه آموزش و پرورش را ندارند، در مسیر منتهی به این اردوگاه دست به کار شوند و آلاچیق و سرویسهای بهداشتی بسازند تا شاید ذره ای از گشاده دستی طبیعت نصیب آن ها شود.
خان محمدی کردی - دهیار روستای ییلاقی تمندان - که سالهاست با هزینه شخصی و همراهی دوستداران میراث فرهنگی و محیط زیست تفتان، پاکسازی آتشفشان نیمه خاموش را به عهده گرفته میگوید: «حضور کوهنوردان و گردشگران در تفتان تا به حال عایدی خاصی برای اهالی روستاهای اطراف نداشته، همه سود را اردوگاه آموزش و پروزش می برد که پای کوه تاسیسات ساخته و بابت ارائه خدمات از مردم پول می گیرد. روستاها هیچ نفعی تا حالا نبرده اند، تنها عایدیِ دو هزار نفر جمعیت ساکن در دامنه کوه این بوده که دو نفر از صاحبان زمین خریداری شده برای ساخت این تاسیسات رفاهی، در همین مجموعه استخدام شدهاند.
استخدام در پروژه ی راه سازی و تله کابین تفتان تنها امیدواری ساکنان آتفشفشان نیمه خاموش است که حتی دوستداران میراث فرهنگی و محیط زیست سیستان و بلوچستان را راضی کرده، زخمی شدن تنها آتفشان نیمه فعال ایران را نادیده بگیرند؛ تا شاید فقط تعدادی از مردم این منطقه از فقر و بیکاری خلاص شوند.