به گزارش مشرق، شهر سنجار در استان نینوا در شمال غربی عراق قرار دارد. جمعیت این شهر در سال 2006 میلادی 39٫875 نفر و جمعیت شهرستان در سال 2013 بیش از 88 هزار نفر بود. بیشتر مردم این شهر از کردهای ایزدی هستند. سنجار یکی از نقاطی است که پس از ورود نابهنگام داعش به عراق بیشتر از همه مناطق تصرف‌شده توسط این گروه تروریستی، مورد توجه تمام‌ رسانه‌های جهان‌ قرار گرفت. حضور کُردهای ایزدی در این منطقه با جمعیتی نزدیک‌ به 500 هزار نفر یکی از نقاط مورد توجه دولت مرکزی و نیروهای کُرد است و به دلیل فرهنگ و آیین متفاوت این مردمان، منطقه سنجار همواره مورد تاخت و تاز گروه‌های مختلف بوده است. پس از هجوم‌ داعش به این‌ منطقه و عقب‌نشینی نیروهای دولتی و گروه‌های کُرد، داعش در سنجار دست‌ به جنایات بیشماری زد و تعداد زیادی از جوانان‌ ایزدی را قتل‌عام کرد و شمار زیادی از زنان ایزدی را به عنوان‌ کنیز در بازارهای موصل و رقه به فروش رساند. طبق آمار مرکز حقوق بشر سازمان ملل نزدیک‌ به 3 هزار زن و دختر ایزدی در دست داعش اسیر هستند که سرنوشت بسیاری از آنها هنوز نامعلوم است.

پروسه آزادی سنجار

به دلیل کثرت نیروهای متفاوت کُرد از لحاظ عقیدتی و سیاسی، روند پروسه آزادسازی شهر قدری با تاخیر روبه‌رو بود. سنجار در سوم اوت 2014 اشغال و در 3نوامبر 2015 آزاد شد. همچنان که در زمان اِشغال آن بین نیروهای کُرد بر سر خالی کردن شهر اختلاف در گرفت در زمان آزادسازی هم بین نیروهای حزب دموکرات کُردستان عراق و نیروهای وابسته به پ.ک.ک هم  اختلافات بالا گرفت. به نحوی که هر کدام خود را عامل موثر و اصلی در بازپس‌گیری شهر معرفی می‌کردند. در حال حاضر این منطقه در مرزکشی بین جریان‌های کُرد قرار گرفته و هر یک‌از این دو جناح دارای ایست‌های بازرسی و نیروهای نظامی خود در این کوه و شهر سنجار هستند.

صالح خدر رئیس شورای موئسسان سنجار که هوادار پ.ک.ک است می‌گوید: سنجار نیرو و پلیس امنیتی  ویژه خود را دارد و تنها موضوع باقیمانده، تعیین سرنوشت سنجار است.

در همین‌ رابطه محمدخلیل قائم‌مقام شنگال در گفتگو با شبکه روداو و در واکنش به صحبت‌های صالح خدر اعلام کرد: این شورا که حتی نماینده 5 درصد مردم سنجار نیست نمی‌تواند در مورد سرنوشت سنجار تصمیم بگیرد.

راه حل سیاسی یا تقابل نظامی

به نظر می‌رسد پ.ک.ک و حزب دمکرات کُردستان عراق با وجود اینکه در لایه‌های بالای خود بعضا نوعی هماهنگی مقطعی با همدیگر دارند اما دو طرف استراتژی متفاوتی در خصوص مدیریت این منطقه دارند. لذا باید گفت  حزب دمکرات کُردستان  به عنوان نیروی دارای نفوذ در این منطقه، یک شریک جدی دارد و پ.ک.ک‌ به دلیل ایجاد مقرهای مدنی و نظامی و تعلیمات نظامی به جوانان ایزدی خود را تبدیل به امر واقع در سنجار نموده است. این سیاست هم از همان روز اشغال سنجار برجسته شد.در دو سال گذشته هر دو طرف تلاش کرده‌اند نیروهایی از ایزدی‌ها را مسلح کرده و آموزش دهند که با بازگشت اینها به منطقه می‌توان گفت دامنه برخوردها به درون خود ایزدی‌ها هم کشیده خواهد شد.

نقش کشورهای دیگر در مناقشه سنجار

بدون شک این پیام‌ها نشانه‌های مثبتی برای آینده این منطقه نیست. فارغ از این پیام باید گفت که گروه‌های کُرد هنوز نتوانسته‌اند برای تشکیل یک جبهه متحد علیه تروریست‌ها از مصالح حزبی بگذرند. این احزاب  با ادامه این سیاست‌ها جامعه کُرد ایزدی را بیشتر از هر زمان دیگری تقسیم کرده‌اند و به دلیل وجود بازیگر دیگری مانند ترکیه در خاک‌ اقلیم کُردستان، منازعه میان گروه‌های کُرد به کانال دیگری وارد شده و شاهد مثال آن درگیری سه ماه گذشته میان نیروهای کُرد در سنجار که منجر به کشته شدن چند نفر از طرفین شد.

حضور حشدشعبی در سنجار 

با رسیدن نیروهای حشدشعبی به اطراف سنجار و پاکسازی چند روستای ایزدی‌نشین از وجود ترویست‌های داعش، احتمالا روند تغییر قوا و بالانس نیروها در این منطقه تغییر کند و در آینده چالش میان نیروهای حشدشعبی و نیروهای ارتش ترکیه و گروه‌های وابسته به آن در منطقه بیشتر شود.