در این پژوهش که توسط «یگال بن نون» دانشجوی مقطع دکتری رشته تاریخ انجام شده، آمده است: موساد در اوایل دهه شصت قرن گذشته باند بزرگی را تحت امر «ایسر هارئیل» عضو ارشد سازمان اطلاعات صهیونیستی به مغرب فرستاد تا اقداماتی تروریستی را علیه یهودیان انجام دهند و مقامات مغربی را به آن متهم کنند و بدین طریق به جنبش صهیونیسم اجازه آوردن یهودیان به فلسطین اشغالی داده شود.

بر اساس این پژوهش رئیس موساد گفته بود که برای تحقق چنین امری، باید یهودیانی کشته شوند و پس از فاصله زمانی کوتاهی مقامات مغربی دو جوان یهودی مغربی را که مزدور موساد بودند دستگیر کردند که در حین بازجویی زیر شکنجه‌ها کشته شدند و جوان دیگری هم در زندان بر اثر شکنجه کشته شد.

پژوهشگر اسرائیلی نوشت: نقشه رئیس موساد عملی شد چرا که مرگ سه یهودی در زندان مغرب شوک بزرگی ایجاد کرد، موضوعی که تا حد زیادی توانست پادشاه وقت مغرب را برای تسریع در روند امضای توافقی با اسرائیل قانع کند که به موجب آن به یهودیان اجازه مهاجرت از مغرب به کشور تازه تاسیس اسرائیل داده شود.

به گفته تاریخدان اسرائیلی موساد مزدوران بومی خود در مغرب را رها کرده بود تا براحتی به دام نظام حاکم بر این کشور بیفتند.

شمار یهودیان ساکن مغرب در آن زمان قریب به 160 هزار نفر بوده که بیش‌تر آنها پست‌های عالی رتبه ای در نظام حاکم داشتند و یکی از آنها وزیر نزد پادشاه مغرب بود با این وجود موساد پس از چراغ سبزی که از سوی نهاد سیاسی حاکم بر مغرب گرفته بود دست به رفتارهای غیراخلاقی زد تا یهودیان را از مغرب به اسرائیل بکشاند.

پژوهشگر صهیونیست با اشاره به اینکه مغرب در آن سال‌ها هدف اصلی موساد بود، گفت: رئیس موساد چهار بار در سال مخفیانه به مغرب سفر می‌کرد و باندی هم که به این کشور فرستاده شده بود از بین جوانان یهود برای همکاری با این دستگاه عضو می‌گرفت.

وی افزود: موساد همچنین جاسوسان خود را محرمانه به اسرائیل می‌آورد تا تحت آموزش های‌نظامی قرار گرفته و برای انجام عملیات‌های تروریستی آماده شوند آنها حتی با دیوید بن گوریون، نخست وزیر وقت اسرائیل و موشه دایان، وزیر امنیت اسرائیل هم دیدار کردند.

تاریخدان اسرائیلی گفت: موساد یک کشتی بزرگ را اجاره کرده و به واسطه آن یهودیان را طی 13 نوبت از مغرب به اسرائیل فرستاد اما چهاردهمین بار کشتی غرق شده و 44 یهودی مغربی و همه خدمه اسپانیایی آن جان باختند که احتمال قصور عمدی موساد در این حادثه بسیار قوی بود.

بن نون افزود: با مراجعه به مدارک و شواهدی که درباره حادثه غرق شدن کشتی پیدا کردم این حقیقت را یافتم که گولد مائر، وزیر خارجه وقت اسرائیل قبل از این حادثه در جلسه کابینه گفته بود که اسرائیل باید کاری کند تا به مغرب شوکی وارد شود حتی اگر به قیمت مرگ شماری از شهروندان بی گناه یهودی باشد.

تاریخدان اسرائیلی گفت: از همین رو اسرائیل یک کشتی به دردنخور را اجاره کرد شاید این اسرائیل نبود که یهودیان مغرب را غرق کرد اما می‌دانست که آنها در دریا غرق خواهند شد.

وی افزود: حادثه غرق شدن کشتی حامل یهودیان مغرب سر و صدای زیادی در سطح جهان به همراه داشت رسانه‌های غربی و بین المللی از این حادثه غم انگیز نوشته و در گزارش‌های خود تاکید کردند یهودیانی که می‌خواستند از کشور عربی و اسلامی بگریزند در دریا جان باختند و همین قضیه افکار عمومی جهان را علیه مغرب تحریک کرد.

پژوهشگر صهیونیست گفت: موساد از این حادثه غم انگیز سوء استفاده کرد تا یهودیان را برای ترک مغرب و مهاجرت به اسرائیل ترغیب کند و مزدوران موساد در مغرب هم بیانیه‌ای را به اسم اتباع یهود در مغرب منتشر کرده و گفتند پس از گذشت 2 هزار سال هم اکنون فرصتی طلایی برای بازگشت یهودیان به سرزمین آبا و اجدادیشان فراهم شده است.

این بیانیه ساختگی افزود: ما می‍‌دانیم که اسلام مخالف دشمنی با یهودیان است اما کسانی در مغرب تصمیم گرفتند یهودیان را به هر قیمتی به قتل برسانند.

موساد همچنین ده‌ها هزار نسخه از این بیانیه تحریک‌آمیز را بین یهودیان و مسلمانان پخش کرد و مزدوران موساد هم آن را در پشت درب منازل و مغازه‌ها چسباندند.

پس از پخش بیانیه موساد انتظار داشت که پلیس مغرب عکس العمل تندی به پخش کنندگان این بیانیه نشان بدهد از همین رو پلیس مغرب سه یهودی را در حالی که در حال چسباندن بیانیه بودند دستگیر و سپس به قتل رساند و بدین طریق موساد در حال فریفتن یهودیان مغرب بود.

پژوهشگر اسرائیلی گفت: هدف از توطئه موساد این بود که شمار بیش‌تری از یهودیان مغرب دستگیر شوند تا ظلم و ستم حاکمان مغرب گوش دنیا را پر کند و همبستگی و دلسوزی جامعه بین المللی با یهودیان را به همراه داشته باشد و در نهایت موساد از پاسخ به سوال‌ها درباره این پرونده طفره می‌رود.