به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، در ایام شهادت حضرت زهرا (س) بود که عده ای از دراویش گنابادی با تحریک رسانه های بیگانه ای که پیش از این هدایت آشوب های تهران و شهرهای دیگر را در دی ماه امسال برعهده داشتند دست به اقدامات خارج از عرفی زدند که منجر به تخریب تعدادی از خانه های خیابان پاسداران و شهادت و زخمی شدن چندین تن از نیروهای امنیتی شد. در پی این وقایع سه نفر از پرسنل و سربازان نیروی انتظامی و یک بسیجی جوان به نام «محمد حسین حدادیان» به شهادت رسیدند.

حدود 10 روز بیشتر از قائله خیابان پاسداران و درگیری عده ای از دراویش آشوبگر با نیروهای تامین‌کننده نظم و امنیت و شهادت چهار نفر از این نیروها نمی گذرد.

پیکر محمد حسین حدادیان که متولد سال 1374 و از فعالان مذهبی امام زاده علی اکبر(ع) چیذر و از اعضای هیات رایت العباس بود، روز پنجشنبه چهارم اسفندماه طی مراسم باشکوهی در محله قیطریه تشییع و در جوار حدود 560 شهید آرمیده در این این امامزاده به خاک سپرده شد.

در رابطه با آستان امامزاده علی اکبر چیذر بیشتر بخوانیم:

رزمنده‌ای که دیروز اسیر شد + عکس

پیروی از ولایت، خط قرمز آقا مصطفی بود/ علاقه فرزند شهید احمدی‌روشن به حامد زمانی

عکس/ حاج محمد در عمق عراق

امامزاده علی اکبر چیذر یک مجموعه فرهنگی متفاوت شامل گلزار شهدا، موزه مربوط به شهدای شمیرانات و هیاتی پرشور است که نام و آوازه اش در سال های اخیر حتی به کشورهای منطقه رسیده و هر ساله در ماه محرم و ایام عزاداری اهل بیت (ع) پذیرای عزاداران بیشماری است که صحنه های بی بدیلی را خلق می کنند.

هیات رایت العباس امامزاده علی اکبر چیذر در ماه محرم شور و صفای دیگری دارد، این را می شود از جمعیت زیادی فهمید که از ساعت ها قبل در امامزاده حاضر می شوند تا از نوای «حاج محمود کریمی» فیض ببرند. جمعیت عزاداران گاه تا خیابان های اطراف امامزاده را پر می کنند که اگرچه می تواند مشکلاتی را ایجاد کند اما با نظم و هماهنگی خادمین مسجد و اهالی محل به خوبی مدیریت می شود.

نکته دیگری که شاید نام امامزاده علی اکبر (ع) چیذر را در این سال ها بیشتر بر سر زبان آورده است وجود مزار شهدایی است که در جریان دفاع از حرم به شهادت رسیده اند، البته مزار شهدای خاص امامزاده تنها به شهدای مدافع حرم ختم نمی شود و در بین آن ها شهدایی از اقشار دیگر نیز به چشم می خورند.

شهدای هسته ای امامزاده علی اکبر (ع)

تاکنون پنج شهید مدافع حرم و دو شهید هسته ای در کنار شهدای دفاع مقدس مجموعه امامزاده علی اکبر (ع) چیذر به خاک سپرده شده اند.

شهید «مسعود علی محمدی» اولین شهید هسته ای کشور بود که در 22 دی ماه سال 1388 توسط عوامل موساد در هنگام بیرون آمدن از منزلش بر اثر انفجار بمب کنترلی به شهادت رسید. پیکر شهید علی محمد در گلزار شهدای امام زاده علی اکبر (ع) به خاک سپرده شد.

«مصطفی احمدی روشن» شهید دیگر جامعه علمی کشور و از شهدای هسته ای است که او هم در اثر یک بمب مغناطیسی ترور شد و به شهادت رسید. شهید احمدی روشن نماد جوان متدین نخبه با آرمان های انقلابی است. شهادت او جریانی نو در نسل سوم انقلاب را شکل داد و او را به عنوان جوانی نمونه معرفی کرد.

پیکر شهید احمدی روشن در کنار مزار شهید علی محمدی در گلزار شهدای علی اکبر (ع) چیذر قرار گرفت تا این دو شهید هسته ای کشور در کنار یکدیگر پذیرای عاشقان شهادت باشند.

شهید «محمد حسین مرادی» از اولین شهدای مدافع حرم در سوریه است. زمانی که محمد حسین مرادی به شهادت رسید کمتر کسی از حضور نیروهای ایرانی در سوریه خبر داشت به همین دلیل مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر در سکوت رسانه ها برگزار شدف حتی تا مدت ها از نام محمد حسین مرادی به عنوان شهید مدافع حرم نام برده نمی شد. چند سال بعد زمانی که موج حضور مدافعان حرم در سوریه آغاز شد نام این شهید بر سر زبان ها افتاد.

سال 94 سه شهید دیگر مدافع حرم به جمع شهدای امامزاده علی اکبر (ع) چیذر اضافه شدند. شهید امین کریمی از نیروهای یگان فاتحین تهران در 30 مهر در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی به شهادت رسید. کریمی از نیروی حفاظت سپاه انصار و فارغ التحصیل رشته برق بود که در رشته های رزمی مهارت خاصی داشت و دان دو چند رشته رزمی را کسب کرده بود. امین در وصیت نامه اش ذکر کرده بود که در صورت شهادت پیکرش را در امامزاده علی اکبر (ع) به خاک بسپارند.

پس از شهید امین کریمی این محمدرضا دهقان امیری بود که به جمع شهدای مدافع حرم امامزاده علی اکبر (ع) پیوست. شهید دهقان امیری پرچمدار شهدای دهه هفتادی مدافع حرم است. کسی که با وجود سن کمش به سوریه رفت تا روح جهاد را دل بچه نسل دهه هفتاد زنده کند.

محمد رضا متولد 1374 در تهران بود که در رشته فقه و حقوق در مدرسه عالی شهید مطهری درس خواند و زمانی که شنید تکفیری ها به سوریه حمله کرده اند در قالب نیروهای یگان ویژه فاتحین تهران به این کشور رفت. او خودش را سرباز امام زمان می دانست و درباره حضورش در سوریه گفته بود: «نمی خواستم اگر امام زمانم را می بینم مرا به چشم یک جوان بی فایده ببیند.» محمدرضا دهقان امیری 21 آبان ماه در حومه حلب به شهادت رسید و پیکرش در امامزاده علی اکبر (ع) به خاک سپرده شد.

شهید بعدی مدافع حرم «امیر سیاووشی» خودش از فعالان امامزاده علی اکبر (ع) و از خادمین هیات رایت العباس بود. خادمی که اهل هیاتی های محله چیذر حضور او در چایخانه هیات و پرچم داری اش را به خوبی به یاد دارند. امیر سیاووشی با اینکه بی خبر عزم نبرد کرد اما خبر شهادتش کل محله را تکان داد. تازه دامادی که قرار بود جشن عروسیش را بگیرد پیکرش در مراسم تشییع روی دست تشییع کنندگان در امامزاده تشیع شد. زمانی که قرار بود پیکر شهید در خانه ابدیش قرار بگیرد حاج محمود کریمی لحظاتی به درون قبر رفت و روضه جانسوزی را خواند. امیر سیاووشی 29 آذر در سوریه به شهادت رسید و 10 روز بعد به خاک سپرده شد.

آخرین شهید از جمع شهدای مدافع حرم امامزاده علی اکبر (ع) شهید محمد ناظری است. او از فرماندهان کهنه کار نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و از متخصصین طرح ریزی عملیات های چریکی محسوب می شد. محمد ناظری پیش از اینکه به جمع مدافعان حرم در سوریه بپیوندد سال ها در کسوت فرماندهی نیروهای ویژه در جزایر خلیج فارس مشغول به انجام ماموریت بود. در سری اول و دوم مستند مسابقه «فرمانده»  یکی از پربیننده ترین مسابقات تلویزیونی سال های اخیر که از شبکه افق سیما پخش شده است شهید ناظری نیز حضور داشت. البته قابل ذکر است که محمد ناظری به دلیل ایست قلبی در سوریه درگذشت اما لفظ شهید به وی اطلاق شده است.

محمد حسین، نماد کینه ضد انقلاب

آخرین شهید و شاید متفاوت ترین شهید امامزاده کوچک اما پر دُر و گوهر چیذر «محمد حسین حدادیان» است. زمانی که چهره و تصویر زخم دیده پیکر شهید حدادیان در رسانه ها منتشر شد، کمتر کسی منکر مظلومیت او در رویارویی با صف دراویش ضد انقلاب شد، خانواده محمد حسین اما با صبری مثال زدنی از شهادت فرزندشان دفاع کردند و آن را عنایتی از طرف خدا دانستند که در ایام شهادت حضرت زهرا (س) به آن‌ها عطا شده است.

و اما داستان شهدای امامزاده علی اکبر (ع) چیذر و همه شهدایی که در گوشه ای از خاک این جهان پهناور در سینه خاک آرام گرفته اند به اینجا ختم نمی شود. اگر به جمله «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا»  امام حسین (ع) معتقد باشیم می دانیم که راه شهادت بی شهیدانش معنایی  ندارد و تا زمین هست عاشورا و عاشوراییان خواهند ماند.