به گزارش مشرق، «محمد ایمانی در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
دشمنان تاریخی ایران، ۱۰ سال قبل در حالی که تمام توان خود را به مدت هشت ماه به میدان آورده بودند تا افکار عمومی را مقابل نظام و انقلاب قرار دهند، از مردم در یومالله نهم دی سیلی خوردند. آن روز آمریکا و انگلیس و اسرائیل و جبهه نفاق، جنگ افکار عمومی را به ملت ایران باختند.
پس از آن حماسه شگفت، دشمنان مجبور شدهاند ولو در ظاهر، عنوان «مردم» را محترم بشمارند و از حقوق ملتها در منطقه دم بزنند. این حقیقت را که ملتها باید محترم شمرده شوند، انقلاب و جمهوری اسلامی به دشمنان منطقه تحمیل کرد. همین که رسانههای غربی و عربی مرتجع، دم از مطالبات مردم عراق و لبنان و ایران میزنند، محصول نفوذ انقلاب اسلامی است. و البته که در این میان، هیچ حرفی از حقوق مردم تحت ستم فلسطین و عربستان و بحرین و یمن نمیزنند.
یقینا اگر انقلاب اسلامی نبود، امروز نامی از حقوق ملت ایران و عراق و سوریه و لبنان بر زبان مقامات غرب نمیآمد. بنابراین باید در همین شرایط آشوبافکنی دشمن در منطقه توجه داشت که جبهه جمهوری اسلامی، دست برتر را دارد. تداوم و تعمیق این دستاورد تمدنی انقلاب، نیازمند مجاهدت شبانهروز است. تکلیفِ بسیج مردم، یک اولویت برای پیشرفت و تمدنسازی است. حتی اگر کمتر از دو ماه دیگر، انتخابات مهم مجلس برگزار نمیشد، باز هم نقشآفرینی برای بسیج عمومی یک ضرورت بود. منطق دقیق، همان است که مقتدای انقلاب، اواسط آبان ۹۵ در جمع شماری از فعالان فرهنگی و رسانهای فرمودند «عمده نظر شما بر گسترش چتر گفتمان انقلابی (مفاهیمی همچون استکبار، استضعاف و عدالت اجتماعی) بر سر کشور باشد... تشکیل جبهه مردمی فراموش نشود. این خیلی برای من دغدغه است و از اول، این را با هم عهد کردیم. سازمان، مورد نظر ما نیست؛ اینها (مؤسسات و سازمانهای وابسته) باید کار ستادی بکنند. مردم، باید وارد کار دفاع بشوند».
انتخابات مهم مجلس را میتوان از زاویه نگاه سهمخواهانه و حزبی هم نگریست. اما هر نگاهی، الزاما نگاه نارسای حزبی نیست. شبیخونی که دشمن ظرف چند ماه اخیر در لبنان و به ویژه عراق و ایران انجام داد، حاکی از این است که قبل از هر چیز، اراده ملتها، آماج حمله است؛ چرا که در این کشورها مقاومت و بیداری و مردمسالاری اصالت یافته است. برای دشمن مهم است که در انتخابات، شجاعان و توانمندان و دشمنشناسان تخریب شده باشند و افراد فاقد اعتماد به نفس و سادهاندیش که یارای مقاومت در برابر فشارها را ندارند، سر کار بیایند. به خاطر داریم «رکس تیلرسون» وزیر خارجه قبلی دولت ترامپ، دو سال قبل ضمن دفاع از مصوبه تحریمی سنا گفت «ما از عناصر داخلی در ایران که بتوانند به ما در تغییر قدرت کمک کنند، پشتیبانی میکنیم. همانطور که میدانیم، چنین عناصری در داخل ایران هستند». مشابه همین تلقی را اعضای دولت اوباما داشتند و جالب اینکه هر دو دولت، تحریمهای خصمانهای را علیه ملت ایران اعمال کردند که گرای آن را بازیگران فتنه سال ۸۸ داده بودند.
اما پروژه موازی دشمن، بیثباتسازی و اقتدارزدایی است. هیچ اتفاقی به اندازه حضور و نقشآفرینی مردم، دشمن را آزار نمیدهد. این حضور به ویژه در برگزاری پرنشاط انتخابات از یک طرف، و برگزاری باشکوه جشن پیروزی انقلاب اسلامی در روز ۲۲ بهمن جلوهگر میشود؛ دو نقطه عطف مهمی که به توفیق الهی، به فاصله ۱۰ روز اتفاق خواهد افتاد. برگزاری شکوهمند این دو جشن، به منزله نابودی تدارک پر حجم دشمنان و منافقین است. آنها قبل از هر چیز، در پی نا امید کردن مردم هستند تا جشن پیروزی انقلاب و انتخابات را از رونق همیشگی بیندازند. از این منظر، نیروهای انقلابی و حتی دیگرانی که دلسوز کشورند و میخواهند در مقابل وطنفروشان، از وطن پاسداری کنند، باید درست مانند روزهای دفاع از کشور در مقابل تهاجم ارتش صدام، به میدان روشنگری بیایند.
در این پنج شش سال، برخی سوءعملکردها در کنار نفوذطلبی رسانهای دشمن و خوابزدگی یا همراهی برخی مدیران ناصالح، آسیبهایی به اعتماد و امید افکار عمومی زد. اما همین مردمند که گوهر حاکمیت بر سرنوشت را پس از یک قرن مبارزه با استعمارگران به دست آوردند و اگر خوب توجیه شوند و مردمانی پای کار خدمت را وسط میدان ببینند که مصمم، پرچم «ما میتوانیم» برافراشتهاند، آنها هم پای کار میآیند. دو ماه پیش رو را باید بیش از همیشه قدر شمرد و شب قدر انقلاب دانست. و گرنه خدای ناکرده، چند ماه بعد و برای چند سال دیگر باید افسوس همین روزهای تاریخی را خورد، چنانکه در چند سال اخیر به خاطر برخی کوتاهیها و بیعملیها و تفرقه و دل خوریهای قابل اغماض، حسرت خوردیم. آیا تاسف ندارد وقتی میشنویم رئیس شورای شهری که ظرف کمتر از دو سال، سه شهردار جا به جا کرده و در کار مدیریت شهری ناتوانی محض نشان داده، میگوید آقای شهردار، جسارت شهردار دوره قبل از ما را ندارد؟ اگر طیفهای انقلابی در سال ۹۴، دلخوریها و بیتفاوتیها یا تصمیمگیریهای غیر فراگیر را کنار میگذاشتند، با ضعف مجلس فعلی به مدت چهار سال دست بهگریبان میشدند؟
در جمهوری اسلامی، رای و اراده مردم حاکم است و همین انتخابهاست که به دولت و مجلس و شوراهای شهر جهت میدهد. به عنوان مثال، تنوع و تفاوت هفت رئیسجمهوری که ظرف چهار دهه گذشته سر کار آمدهاند، کاملا بارز است. از ابوالحسن بنی صدر، شهید رجایی و آیتالله خامنهای تا هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی، محمود احمدینژاد و حسن روحانی، با رای مردم انتخاب شدهاند و حال آنکه تفاوت آنها کاملا روشن است. به همین ترتیب است نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر، که به عنوان منتخب مردم، وزیران و شهرداران کارآمد و پاکدست یا ناکارآمد و خائن به امانت را میگمارند. بله حتما گلایه و نارضایتی از برخی عملکردها هست اما کمهزینهترین و موثرترین راه غلبه بر این سوءعملکردها، تغییر منتخبان با تجربهاندوزی از گذشته است و نه انفعال که مقدمه گرفتاریها و تهدیدهای بعدی است. باید معلوم شود بیش از همه، کسانی سرمایه اعتماد و امید عمومی را هدف گرفتهاند که به امانت اعتماد آنها خیانت کردند، دست دشمن را برای آسیب زدن گشودند و سپس، چاره رفع مشکلات را در باج دادن به دشمن دانستند.
احتمالا ویدئویی را که در آن سه عضو حزب منحله مشارکت درباره انتخابات ۸۸ با هم گفتوگو میکنند، دیدهاید. تاجزاده در این ویدئو به صفایی فراهانی و رمضانزاده میگوید «برای بنده که تجربه انتخابات رو دارم، میدونم که در انتخابات تقلب نشده، ممکنه یکی دو میلیون عقب جلو بشه ولی ما انتخابات رو باختیم. حالا به جای ۲۵ میلیون و ۱۳ میلیون، شده باشد ۱۴ میلیون و ۲۴ میلیون مثلا». مشابه همین اعتراف به دروغ بودن ادعای تقلب را خاتمی چندین بار در محافل خصوصی بازگو کرده است. برای این طیف از روز روشنتر بود که ادعای تقلب، دروغ محض است اما با این وجود، در فریب افکار عمومی کم نگذاشتند و کشور را تا لبه پرتگاه پیش بردند؛ عدهای از سر جاهطلبی و گروهی به نیابت از آمریکا و انگلیس و اسرائیل.
در این میان اگر درایت و شجاعت رهبر انقلاب و بصیرت مردم نبود، بیتردید نقشهای شومتر از آنچه دشمنان در سوریه و عراق اجرا کردند، در کشور ما به اجرا در میآمد. روز عاشورا (ششم دیماه ۸۸) وقتی آن هتک حرمت بیسابقه اتفاق افتاد، مردم که امام حسین علیهالسلام همه سرمایه عشق و محبتشان بود، در سراسر کشور سیلی از برائت نسبت به فتنهگران به راه انداختند و طومار نقشه پیچیده دشمن را در هم پیچیدند. نقشهای که مایکل لدین مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا گفت نه یکی دو سال، بلکه بیست سال برایش طراحی و سازماندهی کرده بودیم. امروز نیز باید هویت حلقهای را که ۱۰ سال قبل (پس از شکست در فتنه سیاسی)، از دشمن خواستند با تحریمهای فلجکننده به ملت ایران ضربه بزنند، برملا کرد. برخی از سیاسیونی که نسبت به تحریمها اظهار نگرانی میکنند و بعد از خسارت برجام، آدرس تبعیت از FATF و CFT را میدهند، همان کسانی هستند که به دشمن درباره سختگیری تحریمی علیه ملت ایران مشورت دادند؛ حالا هم ضمن معتبرسازی فشارهای رو به افول دشمن، به آن ضریب میدهند. مستفاد از بیان شریف امیر مومنان (ع) درباره خیانتهای اشعث بن قیس، باید هر کس را که شمشیر دشمن را به سوی قوم خود دلالت میکند، دشمن داشت.
آری یک ویژگی بارز منافقین، تبدیل فرصتها به تهدید است و نقطه مقابل آن، مومنانی هستند که از تهدیدهای خطرناک فرصت میسازند. خداوند در قرآن کریم و درباره شجاعت و ضربت بهنگامی که حیدر کرار (ع) به پهلوان عربدهجوی جبهه احزاب در جنگ خندق زد، تصریح میکند که مومنان از جنگ بینیاز شدند: «وَ رَدَّ الله الَّذِینَ کَفَرُوا بِغَیْظِهِمْ لَمْ یَنَالُوا خَیْرًا وَکَفَی الله الْمُؤْمِنِینَ الْقِتَالَ وَکَانَ اللَه قَوِیًّا عَزِیزا. و خداوند آنان را که کفر ورزیدند، با غیظ و خشم و بیآنکه به عایدی و خیری برسند، برگرداند و مؤمنان را از جنگ بینیاز کرد و خدا همواره نیرومند شکستناپذیر است». (آیه ۲۵ سوره احزاب). حکمت داشت که پیامبر اعظم (ص) پس از آن ضربت بهنگام و فیصلهبخش فرمود «ضربَهًْ علیٍّ یَومَ الخَنْدَقِ أفضلُ مِن عِبادَهًْ الثَّقَلَیْن. ضربت علی در جنگ خندق، از عبادت جنّ و انس برتر است».
همچنین در زیارت شریف امیر مومنان (ع) در شب و روز مبعث تصریح شده است «وَ قُمْتَ بِالْأَمْرِ حِینَ فَشِلُوا وَ نَطَقْتَ حِینَ تَتَعْتَعُوا وَ مَضَیْتَ بِنُورِ اللَه إِذْ وَقَفُوا فَمَنِ اتَّبَعَکَ فَقَدِ اهْتَدَی... و تو برای امر دین قیام کردی، هنگامی که دیگران زمینگیر شدند. و هنگامی که دیگران از گفتن درماندند، تو سخن گفتی. و با نور الهی حرکت کردی، زمانی که دیگران متوقف شدند. پس هر کس تو را پیروی کرد، به حقیقت هدایت یافت... کارهای سنگین را که در تحملش ناتوان بودند، تو بر دوش کشیدی و آنچه را که ضایع کردند، تو حفظ کردی. و هنگامی که بیتابی کردند، تو با علو همت شکیبا بودی». امیر مومنان قله این فضائل سرنوشتساز است و هر کس به آن حضرت اقتدا کرده، باید به اندازه وسع خود، خطشکن و جوشکن باشد. لازمه چنین کار بزرگی، صبر و تحمل است و بالاتر از همه، باور بشارتهای الهی که فرمود «وَلَقَد أَرسَلنا مِن قَبلِکَ رُسُلًا إِلی قَومِهِم فَجاءوهُم بِالبَیِّناتِ فَانتَقَمنا مِنَ الَّذینَ أَجرَموا وَکانَ حَقًّا عَلَینا نَصرُ المُؤمِنینَ» (آیه ۴۷ سوره روم) و «ثُمَّ نُنَجِّی رُسُلَنَا وَالَّذِینَ آمَنُوا کَذَلِکَ حَقًّا عَلَیْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِینَ» (آیه ۱۰۳ سوره یونس).