سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

عذرخواهی رضایتمندانه جهانگیری از حواشی مرغ!

انتخاب گزارش داد: اسحاق جهانگیری، فعال اصلاح‌طلب و معاون اول رئیس جمهور روحانی به تازگی در اظهاراتی در جلسه ستاد اقتصاد مقاومتی استان خراسان رضوی با بیان اینکه این افتخار نیست که مردم ایران در سختی زندگی کنند و برای خرید مرغ ساعت ها در صف بایستند، گفته است: "ما شرمنده ملت هستیم و از محضر مردم بزرگ ایران به خاطر شرایط سخت زندگی آنها عذرخواهی می‌کنیم."[1]

*هیچکس نمی‌داند این عذرخواهی معاون اول رئیس جمهور روحانی از مردم یک عذرخواهی واقعی است یا یک شوآف و نمایش با طعم خرسندی؟!

چه اینکه در پیامد یک عذرخواهی واقعی؛ مشکلات در فرایند رفع قرار می‌گیرند و حواشی جدیدی بروز نمی‌کند.

حقیقتی که دولت آقای روحانی هرگز کارنامه خوبی در قبال آن ندارد.

از سوی دیگر ما با عذرخواهی دولتی مواجه هستیم که پول بیت‌المال را صرف تئوریزاسیون اغتشاش میلیونی مردم می‌کند[2] مقاماتش صراحتا ابراز می‌کنند که عزم و توانی برای نظارت بر بازار ندارند و روی اصل نظارت هم بحث دارند[3] و رئیس جمهورش از ابتدای تابستان گذشته تاکنون تقریبا هر ماه یکبار دستور نظارت بر قیمت‌ها را داده اما اتفاقی که در عمل رخ داده؛ گرانی بیشتر بوده است![4]

و از همه مهمتر اینکه دولتی دارد بخاطر گرانی گوشت مرغ و صف‌های طویل از مردم عذرخواهی می‌کند که مبدع و مسبب رخداد تلخ "آبان 98" و ایضا داستان مشهور "صف‌های سبد کالا" بوده است.

جالب آنکه عمده کارشناسان آگاه کشور اذعان دارند در بحث گوشت مرغ نیز مسئله بر سر کمبود مرغ نیست بلکه عامل ایجاد حواشی در این زمینه صرفا "نبود نظارت" و "سوء مدیریت دولت" است.

با این تفاسیر بایستی دوباره سؤال ابتدای متن را مطرح کرد و آن اینکه عذرخواهی معاون اول رئیس جمهور روحانی از مردم یک عذرخواهی واقعی است یا یک شوآف و نمایش با طعم خرسندی؟!

کسی چه می‌داند... شاید با عنایت به مقولاتی مثل آبان 98، جاسوس‌بازی در پرونده برجام و علاقه برخی مقامات دولت آقای روحانی به سیاه‌نمایی! بتوان تصور کرد که هم‌اکنون بخاطر صف‌های مرغ هم کسی یا کسانی درون ستاد اعتدال هستند که دارند جایزه می‌گیرند و به انتظار "فتنه اقتصادی" هم نشسته‌اند!

پیش از این، سعید حجاریان؛‌ از حامیان شماره یک رئیس‌جمهور روحانی نوید اغتشاشات اقتصادی و "سیاه بهار 1400" را نیز داده است...[5]

باید از باب خیرخواهی به معاون اول رئیس‌جمهور این نکته را عرض کرد که رفتارهایی مثل نظارت نکردن بر قیمت‌ها، ایجاد حواشی در بازار معیشت مردم، رفتارهای غلط سیاسی که جهانگیری را از چشم رهبری انداخت و... آخرت ایشان را تباه خواهد کرد و آقای جهانگیری با روند فعلی هرگز از فرجام و عاقبت خوشی در آخرت و بسا در دنیا بهره‌مند نخواهند بود.

***

انتخابات به دلخواه ما برگزار نشود؛ تحریم می‌کنیم!

علیرضا علوی‌تبار، فعال اصلاح‌طلب و از تئوریسین‌های این جریان خاص سیاسی به تازگی طی مقاله‌ای با عنوان "انتخابات و قواعد راهنما" که در وبسایت مشق نو منتشر کرد برای تئوریزاسیون مبحث "تحریم خاموش انتخابات" که ستاد اصلاحات به شدت در حال پیگیری آنست، نوشت: با توجه به اینکه اصلاح‌طلبی با برخورد «مناسکی» با شرکت در انتخابات مغایرت دارد، اصلاح‌طلبان باید همیشه با خود بیندیشند که در چه شرایطی در انتخابات شرکت نخواهند کرد. اصل شرکت در انتخابات است، اما در وضعیت ایران همیشه باید بدانیم که چه زمانی در انتخابات شرکت نخواهیم کرد.

او می‌افزاید: نیروی سیاسی که خود را صاحب اصولی می‌داند و صِرف برگزاری صورت یک رقابت را بر نمی‌تابد، باید خط قرمزی هم داشته باشد. امکان پیروزی یا شکست، نمی‌تواند معیار خوبی برای شرکت یا عدم شرکت در انتخابات باشد. هیچ انتخاباتی نیست که در آن احتمال شکست و پیروزی وجود نداشته باشد. آزاد و منصفانه بودن انتخابات نیز معیار واقع‌بینانه‌ای نیست. آزاد و منصفانه شدن کامل انتخابات، هدف تلاش‌های اصلاح‌طلبانه است و نه نقطه شروع و حرکت آنها. یک معیار قابل دفاع می‌تواند، شکل‌گیری «رقابت معنادار» باشد. در انتخاباتی که یک نامزد اصلی وجود دارد و بقیه گونه‌های ضعیف‌تر و یا کم‌رنگ‌تر او هستند، رقابت انتخاباتی معنادار نیست. رقابت معنادار، یعنی حداقل دو سرمشق مختلف برای اداره امور عمومی در مقابل هم قرار گرفته‌اند و انتخاب و ترجیح دادن یکی به‌معنای ارائه چهره‌ای متفاوت از کشور و نهادهای اداره آن در یک دوره مشخص است.

علوی‌تبار تصریح می‌کند: رقابت معنادار به‌طور ضمنی یعنی اینکه حکومت حضور حداقل دو سرمشق را در عرصه سیاسی کشور به رسمیت شناخته است. این معنای ضمنی برای بعد از انتخابات بسیار مهم است؛ اگر رقابت معنادار انتخاباتی پذیرفته شود، یعنی اجرای برنامه‌ها و طرح‌های متفاوت داخلی (اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و محیط‌زیستی) و خارجی نیز پذیرفته شده است. منطقی نیست که حضور نماینده یک جریان در رقابت‌ انتخاباتی پذیرفته شود، اما اجرای دیدگاه‌های او (و تیم همراهش) در صورت پیروزی پذیرفته نشود. رقابت معنادار شرط حضور در یک انتخابات است و به‌ویژه به رسمیت شناخته شدن ضمنی آن از اهمیت برخوردار است. به میزانی که قدرت حاکم در ایران به یک جریان اجازه نامزد کردن چهره‌های اصلی خویش را می‌دهد، امکان تحقق بخشیدن به برنامه‌هایش را نیز به رسمیت شناخته است. اگر جریانی نتواند چهره‌های اصلی خویش را نامزد کند و ناگزیر از حمایت از افراد جریان‌های دیگر شود، معنایش قرار گرفتن در محدوده اجرای برنامه‌های آنها برای اداره کشور است. +

*آقای علوی‌تبار برای پیشبرد نظریه ناجوانمردانه خود البته از بیان این حقیقت امتناع کرده‌اند که شرکت در انتخابات برای تمام مردم و جریانات سیاسی یک اصل لایتغیّر است و در هیچ شرایطی هم رفع نمی‌شود.

تخصیص زدن در این اصل عقلانی و تبصره‌دار کردن آن نیز صرفاً یک پشتک‌واروی سیاست‌بازانه برای ضربه زدن به حکومت و براندازی است.

و گرنه آنچه که آقای علوی‌تبار و دوستانشان طی ماه‌های اخیر و از قبل از انتخابات مجلس یازدهم درباره "حضور نداشتن در انتخابات و تشویق آن" می‌گویند را در هیچ نظام سیاسی متمدنی نمی‌توان دید.

مسئله جالب‌تر نیز اینست که علوی‌تبار و دوستان او تقریبا در سه چهارم از عمر گذشته نظام اسلامی و در فرایندی که اکنون آنرا "رقابت بی‌معنا"! می‌نامند به قدرت رسیده‌اند و امروز که موسم پاسخگویی آنها درباره وضع موجود و تشویق مردم برای "رأی خوب" در جهت تغییر اوضاع رسیده است؛ طریقی دیگر برگزیده‌اند و بر طبل تحریم خاموش انتخابات یا همان "رأی نمی‌دهیم چون نامزد ما در انتخابات نیست!" می‌کوبند.

لازم به تأکید است که یک جریان سیاسی همواره و در هر شرایطی مکلف به حضور در انتخابات است وگرنه خائن محسوب می‌شود.

جریانی هم که نامزد یا نامزدانش فاقد صلاحیتی قانونی هستند در وهله اول باید پاسخ دهد که چرا در سطحی از بی‌قانونی و کژ روی سیاسی قرار داشته که عمده عناصر سطح یک خود را فاسد و مسئله‌دار کرده است؟!

در گام بعد نیز چنین جریاناتی مکلف به یافتن یک نامزد حائز صلاحیت در میان خود و یا ائتلاف با سایر گزینه‌ها هستند. (نظیر رفتاری که اصلاح‌طلبان در سال‌های 92 و 96 و یا در جریان انتخابات مجلس دهم انجام دادند)

مع‌الوصف بحث شرکت نکردن یا همان تحریم انتخابات و خروج از مردمسالاری هرگز برچسب عقلانیت را دریافت نمی‌کند و هیچ مجوزی برای آن وجود ندارد زیرا انتخابات رهاورد دموکراسی است و هرگز قابل خدشه به هیچ بهانه‌ای نیست.

برخی محافل تحلیلی معتقدند تحریم چند باره انتخابات از سوی اصلاح‌طلبان در کنار رفتارهای براندازانه آنها در فتنه 88 و بی‌مسئولیتی در قبال رأی مردم که طی 8 سال اخیر جلوه‌گر شد؛ تأملاتی را از سوی نظام اسلامی سبب خواهد شد.

گفتنیست،‌ علوی‌تبار قبل از این پیشنهاد اعتراضات خیابانی مردم علیه نظام بواسطه ناکارآمدی دولتی که همین آقایان بر سر کار آورده‌اند و نیز اشغال مراکز حساس نظام را نیز داده است![6]

***

خرازی: تکلیف آقایان اصلاح‌طلب با خودشان مشخص نیست

بمانیم یا برویم؟! جدال اصلاح‌طلبان صالح و مسلح بر سر انتخابات

سیدمحمدصادق خرازی، فعال چپ و دبیر کل حزب ندای ایرانیان در بخشی از یک مصاحبه تفصیلی با خبرگزاری ایلنا در انتقاد از تحریم انتخابات مجلس یازدهم از سوی اصلاح‌طلبان گفته است: ما باید به این سوال پاسخ جدی دهیم که چرا دوستان ما در انتخابات شرکت نکردند؟ این پرسش باید مطرح شود که در کارنامه عملکرد ما عدم مشارکت در انتخابات‌ مجلس سال‌های ۸۲، ۹۰ و ۹۸ ثبت شده است و به فاصله ۲ سال بعد از هرکدام از این‌ها در انتخابات ریاست جمهوری ۸۴ و۹۲ شرکت کرده و احتمالا در ۱۴۰۰ نیز شرکت خواهند کرد. چه تغییری از انتخابات مجلس تا ریاست جمهوری اتفاق افتاده است که در سال ۹۸ تصمیم به عدم شرکت و در سال ۱۴۰۰ تصمیم به شرکت در انتخابات گرفتیم.

او می‌افزاید: در همین انتخابات اسفند ۹۸ که شما اشاره کردید و همه می‌دانیم مشارکت پایینی داشت، ما نمی‌توانیم فقط دست روی دست بگذاریم و مجلس را نقد کنیم، چون سوال مطرح می‌شود که خود شما چرا فعالانه حضور پیدا نکردید؟ با همان نیروهای حداقلی که تایید صلاحیت شده بودند. با آن نیروها می‌شد یک اقلیت قدرتمند را در مجلس تشکیل داد، وضعیت کنونی حاصل عدم مشارکت است. ما در حزب ندا دو نماینده در مجلس یازدهم داریم، چون اعضاء جدی بودند و اگر اصلاح‌طلبان به جای قهر سیاسی، مشارکت فعال را انتخاب می‌کردند و در حمایت از حدود ۴۷-۴۸ کاندیدایی که داشتیم وارد می‌شدند، همینطور سایر نیروهایی که شناسنامه دار اصلاح طلب نبودند را نیز مورد حمایت قرار می‌دادند، به ضرس قاطع می‌گویم که اصلاحات می‌توانست بیش از ۱۰۰ نماینده داشته باشد.

خرازی همچنین تصریح می‌کند: مشکل ما این است که تکلیف آقایان اصلاح‌طلب با خودشان مشخص نیست. در حوزه های مختلف هم همین است. شما همین نهاد اجماع‌ساز را نگاه کنید و ببینید که چند جوان در آن حضور دارند؟ ما از بقیه انتقاد می‌کنیم که با سنین بالا همچنان در کرسی‌ها هستند، به اعضایی از شورای نگهبان یا نهادهای دیگر انتقاد می‌کنیم اما خودمان هم همینطور رفتار می‌کنیم.[7]

*ما قضاوت درباره صحبت‌های آقای خرازی را بر عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم.

این سخنان همچنین نشان می‌دهد که بحث "تحریم خاموش انتخابات" که بعنوان یک پروژه جدی از جانب هسته سخت اصلاحات پیگیری می‌شود و قرار است پس از انتخابات مجلس یازدهم در انتخابات 1400 نیز تکرار شود؛ مخالفین بزرگی در اردوگاه جریان چپ دارد. مخالفین بزرگی که البته گویا در اقلیت هستند.

همانطور که در ایام انتخابات مجلس یازدهم نیز شاهد بودیم که رجالی مثل بهزاد نبوی و محسن هاشمی از رفتار تحریمی اصلاح‌طلبان انتقاد کرده‌ بودند. انتقاداتی واقعی یا شاید نمایشی که البته صدای آنها هرگز شنیده نشد.

مسئله دیگر که شایسته تأملات بسیار است آنکه صحبت‌های صریح خرازی درباره تحریم انتخابات مجلس یازدهم از سوی اصلاح‌طلبان در حالی است که بسیاری از خواص کشور در آن ایام و حتی تا امروز نتوانستند رفتار تحریمی اصلاح‌طلبان را رصد کنند و از همین‌رو بود که ما در مجموعه وبلاگ مشرق نام پروژه پر مکر و فریب چپ‌ها را "تحریم خاموش" نامگذاری کرده بودیم.

رصد نشدن به‌موقع رفتار تحریمی اصلاح‌طلبان در جریان انتخابات مجلس یازدهم که منجر به کاهش مشارکت کسانی از مردم شد؛ درسی است که اگر در وقت کنونی به خوبی فهم شود؛ می‌تواند موجب به شکست کشیده شدن پروژه ستاد اصلاح‌طلبان برای کم‌رمق‌سازی انتخابات در موسم پیش رو شود.

 هدف ستاد چپ از کم‌رمق‌سازی انتخابات دمیدن بر آتش فتنه اقتصادی و نامشروع جلوه دادن نظام اسلامی است.

مقوله‌ای که تاکنون با دو پیش‌لرزه در دیماه 96 و آبان 98 مواجه شده و به زعم چپ‌های ستادی در پرتو رصد نشدن از سوی برخی خواص کشور، می‌تواند به اهداف شوم بزرگتری هم برسد.

در مقابل اظهارات خرازی و تأکیدات امثال او و جمعی از معاریف کارگزارانی بر حضور انتخابات؛ رجال دیگری در اردوگاه چپ مثل موسوی خوئینی‌ها، سعید حجاریان، علیرضا علوی‌تبار، علی صوفی و فیض‌ا... عرب‌سرخی بر گزینه "تحریم خاموش انتخابات" تأکید دارند.

***

1_ entekhab.ir/002Yt2

2_ mshrgh.ir/836280

3_ mshrgh.ir/956156

4_ http://fdn.ir/43300

5_ mshrgh.ir/1119442

6_ mshrgh.ir/979440

7_ https://www.ilna.news/fa/tiny/news-1053521