به گزارش مشرق، استقبال از آثار فاخر، شاخص و متفاوت و ممتازی، چون مجموعه موفق تلویزیونی «گاندو» که در ساختار هنری، ارائه مضامین و پیامهای تازه و ایجاد تنوع و وسعت نگرش به واقعیتهای اجتماعی، سیاسی و رخدادهای زندگی خانوادگی/اجتماعی از زوایای کمتر به تصویر درآمده، نمونهاند، ضرورت توجه مسئولان و متولیان سینما و تلویزیون را در جهت تولید آثار نوآور و خلاق در موضوع و محتوا در دستور کار این دو رسانه قرار میدهد.
کمبود آثار درجه یک و پر شدن آنتنهای تلویزیون از انواع سریالهای متوسط و زیر متوسط و همچنین کپیهای ساخته شده سطحی از روی تولیدات بازاری ماهوارهها و تلویزیونهای خارجی با داستانها و مضامینی که با فرهنگ ایرانی- اسلامی ما همخوانی ندارند، افزون بر آسیب به فرهنگ خودی، به نازل شدن سلیقه مخاطب میانجامد.
اغلب فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی، درامها و ملودرامهایی تلخ و غمانگیز و گاه سیاه هستند و به جای امید و شادیبخشی، باعث ناراحتی و افسردگی تماشاگران و حتی در مواردی بدآموزی کودکان و نوجوانان میشوند. رهایی از چنین فضای نامناسب و تولیدات یکنواخت و سبک با سوژههای تکراری، نوعی تولد جدید را در حوزه فیلمسازی در سینما و سریالسازی در تلویزیون میطلبد.
تولید آثاری مانند گاندو یک و ۲ که از منظر ساختار هنری و تصویری در سطح استانداردهای جهانی هستند و موضوعهای مهم اجتماعی، سیاسی و امنیتی را به تصویر میکشند، میتوانند آغازگر یک جریان و هوای تازه در فیلم و سریالسازی با دستمایه قراردادن سوژههایی بر اساس واقعیتها و پروندههای سیاسی، امنیتی و اجتماعی با رویکرد آگاهیبخشی به جامعه باشند. ساخت سریالهایی مانند: «گاندو»، «خانه امن» و «هوش سیاه» مخاطب را با کوشش نیروهای حفاظتی، انتظامی و امنیتی و اطلاعاتی آشنا میسازد و در جهت ارتقای سطح آگاهیهای اجتماعی تأثیرگذار است.
همچنین تولید آثار سیاسی/ امنیتی در قالبها و گونههای پلیسی و معمایی میتواند به غنا و تثبیت این نوع آثار در سیما و سینما بینجامد. نکته مهم در تولید این نوع آثار، واقعگرایی، وفاداری و استناد به رویدادهای واقعی، استفاده از هنرمندان حرفهای و پرهیز از نگاه تکبعدی است و مخاطب باید جامعه باشد، نه یک طیف و گروه خاص. با جریانسازی تولید مجموعههای پلیسی و امنیتی ملی و بهرهگیری از مضامین متنوع اجتماعی و پایبندی به باورها و اعتقادهای دینی، ملی و مردمی، میتوان سیما و سینما را از ورطه سطحینگری و نازل و سرگرمسازی صرف و بدون هدف، نجات داد و میان مدیران هنری، هنرمندان، ایثارگران، فداکاران و مدافعان میهن و جامعه، آشتی و پیوندی مستدام برقرار کرد، در این راستا «گاندو» میتواند نمونه و پیشرو باشد.
منبع:روزنامه جوان