به گزارش مشرق، فهیمه سلیمانی با اشاره به دشواری نوشتن درباره یک شخصیت دزد و خلافکار اظهار داشت: در تلویزیون غالبا دنبال شخصیت های تراز هستند. ولی مضمون این سریال جوری بود که با شخصیت منفی می توانستیم تاثیرگزاری بیشتری داشته باشیم. وقتی شخصیت ها دور از اشتباه و خطا باشند، داستان درست روایت نمی شود و وقتی داستان پیش نرود شما نمی توانید حرفی برای گفتن داشته باشید. کاراکتر شهرام از شخصیت‌های کلیشه‌ای فاصله داشت و همین نکته دست من را برای شخصیت پردازی بازتر کرده بود.وقتی شخصیتی خیلی مثبت باشد و خطایی نکند، شما در داستان نمی توانید اوج و فرودی داشته باشید.

فریدون و شهرام را منفی نمی‌دانم

وی با بیان این که  شخصیت فریدون و شهرام را منفی نمی دانم توضیح داد: این ها آدم های خاکستری هستند که در جامعه مان شبیه‌شان را زیاد داریم. شاید بعدهای منفی در رفتارشان باشد. اما چیزهایی دارند که نمی‌توانیم بگوییم سیاه مطلق هستند. شهرام با وجود این که دزدی می کند، انصافی هم دارد و به اخلاقیاتی پایبند است. در قسمت های بعد قضاوتی که درباره شخصیت فریدون (با بازی عباس جمشیدی‌فر) داشتیم عوض می شود. تا الان تمرکز زیادی روی فریدون نداشتیم. فریدون بچه دلرحمی است و رفتارهایش با چیزی که در ذهن ما به عنوان دزد است فاصله دارد.

سلیمانی افزود: متاسفانه در نوشته‌ها و سریال ها گاهی اوقات فراموش می کنیم، آدم ها نمی توانند صفر یا صد باشند. انسان یک جاهایی ممکن است دلش بلرزد یا پایش سست شود. اما فطرت کمک می کند که انسان به شکل اولیه‌اش برگردد.

فیلمنامه‌نویس خوشنام درباره زوج دو نفره‌ای که با حضور شهرام و فریدون شکل گرفته است گفت: یک چیزهایی مثل خانواده و رفاقت در دوره ما خیلی کمرنگ شده است. الان رفاقت‌های ناب گذشته را به دلایل مختلف کمتر می‌بینیم و آدم های پای دوستی شان نمی ایستند. این مساله جزو دغدغه های من بود. خواستم تلنگری بزنم و بگویم این رفاقت چقدر قشنگ بوده است.

انتقاد از بازیگرانی که چند کلمه پس و پیش دیالوگ می‌گذراند

وی در پاسخ به ادعای عباس جمشیدی‌فر که ۷۰ درصد دیالوگ‌هایش در نقش فریدون بداهه بوده بیان کرد: این طور نبوده است. برخی اصطلاح‌ها مثل «به بهی» از خودشان بود. آقای نجف زاده جزو کارگردان هایی هستند که به فیلمنامه اهمیت می دهند. ممکن است یک کلمه یا اصطلاحی را اضافه کنند؛ ولی کلیت حفظ می شد. برخی دیالوگ ها این قدر کلیدی و مهم است که امکان تغییر ندارند. علاوه بر این در فیلمنامه یک شخصیت تنها نداشتیم. هر شخصیتی در کنار چند نفر دیگر دیالوگ می گوید.  اگر بازیگر دیگری بخواهد دیالوگ ها را تغییر بدهد، روی بازی بقیه تاثیر می‌گذارد. آقای حاجی عبداللهی خیلی وفادار به فیلمنامه بودند.

سلیمانی افزود: فیلمنامه‌نویس اولین کسی است که کاملا به سکانس قبل و بعد مسلط است و گاهی اوقات ساعت‌ها به یک دیالوگ فکر می کند که درست و بجا باشد. در تلویزیون گاهی دیالوگ های قشنگی گفته می شود. ولی اثرگذار نیست. دلیلش این است که بازیگر چند کلمه پس و پیش آن دیالوگ گذاشته است.

قصد ما خنداندن نبود

فیلمنامه‌نویس خوشنام در پاسخ به این سوال که آیا این سریال را کمدی یا جدی می‌دانید اظهارداشت: فیلمنامه موقعیت‌های کمدی و شیرینی دارد؛ ولی اصراری به خنداندن نبوده. یک سکانس کمدی داریم و سکانس بعدی می تواند اشک مخاطب را دربیاورد. چون شخصیت های بامزه در یک موقعیت بامزه قرار می گیرند، ناخودآگاه یک جاهایی طنز هم ایجاد می‌شود. خوشنام یک سریال شیرین است. آقای نجف زاده خیلی روی این موضوع وسواس داشتند. اگر یک بازیگری بیرون می زد، می گفتند خودتان را کنترل کنید؛ چون قصد ما خنداندن نیست. در این سریال بازیگران تلاشی برای خنداندن نمی کنند.

سلیمانی درباره قابل پیش بینی بودن پایان سریال توضیح داد: امیدوارم که این طور نباشد. ترجیح می دهم درباره پایان سریال صحبت نکنم. به خاطر فضای تلویزیون یک چیزهایی از دست ما خارج است. تمام تلاشم این بوده که تا قسمت های آخر مخاطب متوجه نشود چه اتفاقی قرار است بیفتد. در فیلمنامه ممکن بود رخوت و سستی برای مخاطب ایجاد شود. چون مخاطب با خودش می گوید ما می دانیم که قرار است شهرام از یک لیست حلالیت بطلبد. سعی کردم تا جایی که ممکن است مخاطب رودست بخورد.

نویسنده رمان‌های لولی وش، پامنار، رایکا، عصر یخی درباره میزان آشنایی‌اش با فضای جنوب شهر بیان کرد: زمانی که فیلمنامه را می‌نوشتم با بچه های جنوب شهر رفت و آمد داشتم. کارگردان هم خیلی روی این شخصیت ها مسلط بود و با هم گپ و گفت داشتم. چون رمان می نویسم قبلا روی این حوزه کار کرده بودم. نوشتن دیالوگ برای بچه های جنوب شهر و پیدا کردن حال و هوای‌شان برایم سخت نبود. چون روی این فضا شناخت داشتم.

 سریال خوشنام به کارگردانی علیرضا نجف‌زاده و تهیه‌کنندگی احمد زالی است که در شب های ماه رمضان ساعت ۲۲:۰۰ روی آنتن شبکه یک می رود.

این سریال به نویسندگی محسن کیایی و بازنویسی فهیمه سلیمانی یک سریال خانوادگی اجتماعی با درون مایه طنز است.

در سریال خوشنام هومن حاجی عبداللهی ایفاگر نقش شهرام شخصیت اصلی سریال و حمید لولایی هم در نقشی متفاوت ایفاگر نقش اوسا شفیع پدر شهرام است. شهره لرستانی نقش پروین مادر شهرام را بازی می‌کند. فریده سپاه منصور در نقش مهربان مادربزرگ شهرام ظاهر می‌شود. سحر ولد بیگی و نیلوفر رجایی‌فر هم خاله‌های شهرام در این سریال هستند.