سرویس سیاست مشرق- اخیرا «کاوه مدنی» - متهم فراری پرونده جاسوسی محیط زیست- یادداشتی در روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان «تکرار دروغ خشکسالی سی ساله» منتشر کرده است.

در بخشی از این یادداشت آمده است: «تا زمانی که همه مشکلات بخش آب را بر گردن خشکسالی و تغییر اقلیم و دشمن و نفوذی و جاسوس و ابردزد بیفتد، فقط و فقط فرصت سوزی می شود و هزینه تغییر بالا می رود. متاسفانه طبیعت برای انسان صبر نخواهد کرد تا عقلش سر جایش بیاید. هر چه جلوتر برویم، خساراتی که به محیط زیست می زنیم، جبران ناپذیرتر خواهند شد!».

روزنامه جمهوری اسلامی در حالی یادداشت این فرد بدسابقه را منتشر کرده که وی پیش از این از کشور گریخته و دشمنی خود با ملت ایران را آشکار کرده بود.

در شهریور ۹۶ در دولت روحانی، کاوه مدنی- که تابعیت انگلیس را نیز دارا بود- با حکم عیسی کلانتری به معاونت بین‌الملل، نوآوری و مشارکت فرهنگی-اجتماعی سازمان محیط زیست منصوب شد.  نکته قابل تأمل اینجاست که پس از انتصاب کاوه مدنی، رسانه های معاند از این اقدام حمایت کرده و تاکید کردند که یک جوان نخبه ایرانی در دولت ایران مشغول به کار شده است.

اما طولی نکشید که علت این ذوق زدگی و استقبال رسانه های معاند عیان شد. کاوه مدنی برای پیوستن ایران به معاهده خسارت بار پاریس به شدت تلاش کرد. این در حالی است که آمریکا زیر بار تعهدات تحمیلی این معاهده نرفت و اعلام کرد برای حفظ آمریکا و منافع مردمش از این معاهده خارج می‌شود.

کاوه مدنی بعد از مفتوح شدن پرونده قضائی او در پیوند با جاسوسی از مراکز نظامی- در حالی که ممنوع الخروج بود- در قالب مأموریت از ایران فرار کرد و مستقیماً به مرکزی ضدایرانی در انگلیس رفته و در آن‌جا استقرار یافت. مرکزی که پیش از آن نیز وی با آن در ارتباط بود و همکاری می کرد.

کاوه مدنی بعد از فرار (یا فراری داده شدن) از ایران، و استعفا از راه دور در برنامه مطالعات ایران در مرکز مک‌میلان دانشکده علوم سیاسی دانشگاه ییل مشغول به کار شد. نکته قابل توجه اینجاست که مرکز مک‌میلان را چند تن از یهودیان صهیونیست از قبیل «دیوید بریون دیویس»، «ریچارد گیلدر» و «لوئیس لرمن» راه‌اندازی کردند که هر سه از متنفذین جریان جمهوری‌خواهان صهیونیست آمریکا هستند و بخش عمده بورس‌ها و گرنت‌های این مرکز هم به اتباع رژیم صهیونیستی تعلق می‌گیرد.

نکته مهم دیگر اینکه دانشگاه «ییل» در کنار دانشگاه «هاروارد»، از مراکز اصلی همکار سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در پروژه‌های دانشگاهی حوزه اطلاعات و امنیت ملی آمریکا است و یکی از مراکز اصلی تأمین نیروهای متخصص و کارشناسان آکادمیک سیا، همین دانشگاه است.

لازم به ذکر است که در بهمن ماه سال گذشته سازمان صهیونیستی اتحادیه ملی برای دموکراسی (NUFDI)  نشستی با حضور چهره‌های ضد ایرانی برگزار کرد. نکته قابل توجه در این نشست حضور کاوه مدنی به‌عنوان سخنران دریکی از پنل ها بود.

افرادی همچون کاوه مدنی از جمله اشخاصی بودند که در دولت روحانی کلیدواژه‌هایی چون بحران شدید آب و جنگ محیط زیست را وارد ادبیات سیاسی کردند، این فرد پس از ضربه سنگین اطلاعاتی به شبکه نفاق و نفوذی‌ها، رسوا شده و در نهایت از کشور فرار کرد و به عبارت دیگر، فراری داده شد.

به واسطه حضور کاوه مدنی در جایگاه معاونت سازمان محیط زیست، شبکه نفوذ و جاسوسی وابسته به موساد و سیا توانسته بود در برخی مراکز مهم و حساس مدیریتی نفوذ کند و ارتباط بگیرد و با همین دستاویز ها، سراغ جاسوسی از برنامه های موشکی و نظامی کشور رفته و نسخه های برنامه ریزی ضد محیط زیستی و ضد امنیتی پیچید.

حال سوال این است که چرا باید چنین شخصی با چنین کارنامه سیاهی در روزنامه ای که نام «جمهوری اسلامی» بر آن نهاده شده، قلم بزند!؟

متاسفانه مطالب تأمل برانگیز روزنامه جمهوری اسلامی تاکنون به دفعات تشویق و سوت و کف و هورای رسانه های معاند و از جمله بی بی سی فارسی، اینترنشنال سعودی و صدای آمریکا را در پی داشته است.

امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب صراحتا نسبت به این مسئله هشدار داده اند که اگر دشمن از ما تعریف کرد، باید در کارهای خود تردید کنیم. دستورالعمل انقلاب این است که در مقابل تعریف بیگانه سریع موضع گیری کرده و دچار غفلت نشویم.

در همین رابطه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران نسخه ای به همه ملت داده و فرمودند: «اگر دیدید دشمن از شما تعریف می کند، بدانید اشتباه کرده اید». ایشان صراحتا اعلام کردند که «دشمن اگر از کسی تعریف نمود باید از او حذر کنید.»

رهبر معظم انقلاب- ۲۴ بهمن ۸۲- در خطبه های نماز جمعه فرمودند: «اگر دیدید دشمن برای شما کف می‌زند، نگاه کنید اشکال کارتان کجاست. امام فرمودند وای از آن روزی که دشمن از ما تعریف کند! خوب؛ دشمن چه موقع از انسان تعریف می‌کند؟ خیلی از نقاط تحسین‌برانگیز در ملت و کشور و امام ما بود و هست که دشمنان ما در دلشان تصدیق می‌کنند، اما نمی‌خواهند به زبان بیاورند. آن‌جایی که دشمن برای کسی کف می‌زند و هورا می‌کشد و او را تشویق می‌کند، باید انسان بفهمد که اشتباه می‌کند.»