به گزارش مشرق، خرفه احتمالا بومی مناطق مدیترانه بوده، اما امروزه از آن در اروپا، آسیا، خاورمیانه و آفریقا به‌طور عمده استفاده می‌شود. ۹۳٪ از این گیاه گوشتی را آب تشکیل می‌دهد.

خرفه ساقه‌های کوچکِ قرمز و برگ‌های سبز دارد. این گیاه طعم ترش و نمکی دارد و شبیه اسفناج و آب‌تره است. تمام گیاه شامل برگ‌ها، ساقه، گل‌ها و تخم خرفه خوراکی هستند و هزاران سال است که برای موارد مختلف از آنها استفاده می‌شود.سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ اسیدهای چرب امگا ۳ اهمیت ویژه‌ای دارند. زیرا بدن نمی‌تواند خودش آنها را بسازد. بنابراین باید این چربی‌ها را از طریق غذاها به‌دست آورد. خرفه چربی زیادی ندارد، ولی بخش قابل‌توجهی از چربی آن به‌شکل اسیدهای چرب امگا ۳ است.

خرفه محتوی دو شکل اسیدهای چرب امگا ۳ یعنی آلفالینولئیک اسید (ALA) و ایکوساپنتانوییک اسید (EPA) است. آلفالینولئیک اسید در بسیاری از گیاهان یافت می‌شود، ولی ایکوساپنتانوییک اسید بیشتر در فرآورده‌های جانوری (مانند ماهی‌های چرب) و جلبک یافت می‌شود. در مقایسه با سایر سبزیجات، مقدار آلفالینولئیک اسید موجود در خرفه بسیار چشمگیر است.

مقدار آلفالینولئیک اسید موجود در خرفه ۵ تا ۷ برابر اسفناج است. جالب است بدانید که خرفه محتوی مقدار مناسبی از ایکوساپنتانوییک اسید است. این چربی امگا ۳ در بدن فعال‌تر از آلفالینولئیک اسید بوده و علاوه‌بر جانوران، بیشتر در گیاهانی یافت می‌شود که در خشکی نمی‌رویند (گیاهان آبی).

منبع: بهداشت نیوز