گروه دین مشرق- پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: هر کس یک مسئله شرعی از احادیث ما پیرامون حلال و حرام و مسائل دینی اش را بیاموزد خدای تعالی هزار گناه او را بیامرزد و شهری از طلا به وسعت دنیا برایش در بهشت بنا کند و به عدد هر مویی که در بدنش قرار دارد برایش حجّ مقبول می نویسد.(1)

خداوند تبارک و تعالی به واسطه رحمت بی کرانی که دارد همواره روزنه هایی را برای آمرزش بندگان و تقرب آنها به سوی خود حتی پس از مرگ می گشاید که حکم زیر هم از مصادیق واضح این مطلب است.

یکی از دلایلی که خداوند اجیر گرفتن برای نمازهای قضای متوفی را جایز دانسته است تاکید بر اهمیت ویژه نماز در نزد پروردگار دانست تاجایی که راه حلی برای نماز فوت شده فردی که مرده است ارائه می دهد و در هیچ حالتی نماز را قابل الغاء بر نمی شمارد حتی در حالتی که انسان در حال غرق شدن است، چرا که نماز به گفته قرآن کریم اثرات اجتماعی مثبتی دارد و از ارتکاب فحشاء و منکر جلوگیری می کند. بنابر این می توان چنین احکامی را در راستای ترویج فرهنگ نماز به عنوان یکی از اصلی ترین نشانه های ایمان و عمل صالح محسوب کرد و تفسیر توصیه های فراوان قرآن و معصومین (علیهم السلام)را به خوبی فهمید.

نظر مراجع تقلید عظام را در ادامه می خوانید:


مسأله 1533- بعد از مرگ انسان میشود براى نماز و عبادتهاى ديگر او که در زندگى بجا نياورده، ديگرى را اجير کنند يعنى به او مزد دهند که آنها را بجا آورد و اگرکسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد، صحيح است.

مسأله 1534- انسان مى‏تواند براى بعضى از کارهاى مستحبى مثل زيارت قبر پيغمبر و امامان عليهم السلام، از طرف زندگان اجير شود، و نيز مى‏تواند کار مستحبى را انجام دهد و ثواب آن را براى مردگان يا زندگان هديه نمايد.

مسأله 1535- کسى که براى نماز قضاى ميت اجير شده بايد يا مجتهد باشد يا مسايل نماز را از روى تقليد صحيح، بداند.

مسأله 1536- اجير بايد موقع نيت، ميت را معين نمايد، و لازم نيست اسم او را بداند. پس اگر نيت کند از طرف کسى نماز مى خوانم که براى او اجير شده‏ام، کافى است.

مسأله 1537- اجير بايد خود را به جاى ميت فرض کند و عبادتهاى او را قضا نمايد، واگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه کند، کافى نيست.

١٥٣٨مسأله 1538- بايد کسى را اجير کنند که اطمينان داشته باشند که نماز را به صورت صحيح مى‏خواند.

١٥٣٩مسأله 1539- کسى که ديگرى را براى نمازهاى ميت اجير کرده اگر بفهمد که عمل را بجا نياورده يا باطل انجام داده بايد دوباره اجير بگيرد.

مسأله 1540- هرگاه شک کند که اجير عمل را انجام داده يا نه، اگر چه بگويد انجام داده‏ام، بايد دوباره اجير بگيرد، ولى اگر شک کند که عمل او صحيح بوده‏يا نه، گرفتن اجير لازم نيست.

مسأله 1541- کسى را که عذرى دارد و مثلا نشسته نماز مى‏خواند نمى‏شود براى نمازهاى ميت اجير کرد بلکه بنابر احتياط واجب بايد کسى را هم که با تيمم يا جبيره نماز مى‏خواند اجير نکنند.

مسأله 1542- مرد براى زن و زن براى مرد مى‏تواند اجير شود، و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد به تکليف خود عمل نمايد.

مسأله 1543- لازم نيست قضاى نمازهاى ميت به ترتيب خوانده شود، اگر چه بدانند که ميت ترتيب نمازهاى خود را مى‏دانسته.

مسأله 1544- اگر با اجير شرط کنند که عمل را به طور مخصوصى انجام دهد، بايد همان طور بجا آورد و اگر با او شرط نکنند، بايد در آن عمل به تکليف خود رفتار نمايد، و احتياط مستحب آن است که از وظيفه خودش و ميت هر کدام که به احتياط نزديک تر است به آن عمل کند، مثلا اگر وظيفه ميت گفتن سه مرتبه تسبيحات اربعه بوده و تکليف او يک مرتبه است‏سه مرتبه بگويد.

مسأله 1545- اگر با اجير شرط نکنند که نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، بايد مقدارى از مستحبات نماز را که معمول است بجا آورد.

مسأله 1546- اگر ميت ترتيب نمازهايى را که قضا شده، مى‏دانسته و انسان بخواهد براى آن نمازها اجير بگيرد، لازم نيست براى هر کدام آنها وقتى را معين نمايد.

مسأله 1547- اگر کسى اجير شود که مثلا در مدت يک سال نمازهاى ميت را بخواند و پيش از تمام شدن سال، بميرد بايد براى نمازهايى که مى‏دانند به جا نياورده، ديگرى را اجير نمايند بلکه براى نمازهايى که احتمال مى دهند به جا نياروده بايد بنابر احتياط واجب اجير بگيرند.

مسأله 1548- کسى را که براى نمازهاى ميت اجير کرده‏اند، اگر پيش از تمام کردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه شرط کرده باشند که تمام نمازها را خودش بخواند، بايد اجرت مقدارى را که نخوانده از مال او به ولى ميت بدهند، مثلا اگر نصف آنها را نخوانده، بايد نصف پولى را که گرفته از مال او به ولى ميت بدهند، و اگر شرط نکرده باشند، بايد ورثه‏اش از مال او اجير بگيرند، اما اگر مال نداشته باشد بر ورثه او چيزى واجب نيست.

مسأله 1549- اگر اجير پيش از تمام کردن نمازهاى ميت بميرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد، بايد از مال او براى نمازهايى که اجير بوده ديگرى را اجير نمايند و اگر چيزى زياد آمد، در صورتى که وصيت کرده باشد و ورثه اجازه بدهند براى تمام نمازهاى او اجير بگيرند و اگر اجازه ندهند ثلث آن را به مصرف نماز خودش برسانند.