مادرانگی از طریق «تولد» و مادرانگی از طریق «زیست در الگویی متعالی اما دراماتیک»، در داستانی پر کشش و جذاب، با پختگی به اثر سینمایی منحصر به فردی به نام «گیتا» بدل شده است.

گروه فرهنگی مشرق -  برزگداشت‌هایی که برای هنرمندان در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر برگزار شد، توأم با حضور همسران تقدیرشدگان بود. همین نکته موید موضوع مهمی است که هیئت انتخاب سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، موضوع محوری تکریم خانواده را به عنوان یک سر فصل محتوایی در نظر گرفته‌ است. فیلم "گیتا" که در نخستین روز جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد در ارزیابی محتوایی، منطبق با اهداف کلان جشنواره یعنی تکریم و پاسداشت خانواده است.

برج میلاد هم با گیتای مسعود مددی گریست

فیلم گیتا نخستین ساخته "مسعود مددی"، ملودرامی است که ارزش‌های معنوی یک خانواده کوچک را در قالبی روانکاوانه ارزیابی می‌کند. مسعود مددی چهره ناشناخته‌ای در عرصه سینما نیست. او معلم سینماست و داشته‌های علمی پژوهشی سالیان وی موجب شده مخاطب با فیلمی طرف باشد که چارچوب‌های خاص سینمایی به شکل فنی در متن اثر لحاظ شده است.
 
برج میلاد هم با گیتای مسعود مددی گریست

برخلاف عرف رایج آثار سینمایی که در جشنواره فیلم فجر نمایش داده می‌شوند و اغلب تله‌فیلم‌های سینمایی‌نما هستند، گیتا یک فیلم سینمایی کامل است که کارگردان آن، نسبت فرم و محتوا را خوب رعایت کرده است تا اثرش از استاندارهای سینمایی برخوردار باشد.

برج میلاد هم با گیتای مسعود مددی گریست

فیلم در گونه ملودرام ساخته شده است و با اتکا بر مؤلفه مادرانگی پیش می‌رود اما مؤلفه مادرانگی در محتوا با اغلب مادرانه‌های سینمای ایران متفاوت است. فیلم، یک مفهوم متعالی انسانی را دستمایه قرار داده است. گیتا فرزند نسترن، زن دیگری را بزرگ کرده و واقعا برای فرزندش مادری کرده است. پسر گیتا برای تحصیلات به خارج از کشور رفته است و در اثر اتفاقی که مشخص نمی‌شود از دنیا می‌رود اما فرزند گیتا در دو سال اخیر می‌دانسته که مادرش فرد دیگری است و گیتا از اینکه فرزندش این موضوع را می‌دانسته و در دو سال پایانی عمرش با او در میان نگذاشته است، رنج می‌برد.

برج میلاد هم با گیتای مسعود مددی گریست

مادرانگی از طریق تولد و مادرانگی از طریق زیست، در الگویی متعالی اما دراماتیک، در داستانی پر کشش و جذاب، با پختگی کاملا ظریفی،  به اثر سینمایی قابل اعتنایی بدل شده است. دو مفهوم مورد اشاره  در طول درام مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و درام به صورت جدول متقاطع ظریف در قالبی که مخاطب را خسته نمی‌کند، پیش می‌رود. ضرباهنگ پر شتاب فیلم موجب اغنای جنبه‌های سینمایی اثر شده است و اهمیت اثر در این است که با ظرافت از هندی‌شدن پرهیز می‌کند و مخاطب با پلان به پلان اثر می‌تواند رابطه خوبی برقرار کند.


*علیرضا پورصباغ

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 9
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 0
  • بیژن ۲۰:۱۴ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    افرین مشرق از جشنواره گزارش بده عکسهاتون هم خوبه؛ دم همه شما و عکاستون گرم
  • ۲۰:۱۴ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    گیتا همون گیتیِ؟
  • رعیت ۲۰:۱۵ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    ملودرام یعنی چه؟
  • رعیت ۲۰:۱۵ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    ای بابا مشرق تو هم دلت خوشه آخرین باری که دست زن و بچه رو گرفتم بردم سینما یادم نمیاد کی بود... هعی همش سر کاریم...
  • بیوک ۲۰:۱۵ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    با با خرده یادداشت ایول. مفید و مختصر
  • بیژن ۲۰:۱۶ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    از مستند هم چیزی نشون میده این جشنواره
  • ۲۱:۲۲ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    یعنی نمایش حسی عاطفی
  • ۲۱:۲۲ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    ضرر که کردی هیچ مطمئن باش خیلی هم سود کردین
  • ۲۱:۲۵ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۳
    0 0
    این سوال رو هم پیگیری بفرمایین که چرا حضرات الان در دوران پسابرجام بعد از فیلم بادیگارد که تا ربع ساعت ملت داشتن کف میزدن براش و تو روز اول دوم جشنواره جا برا سوزن انداختن نبود، صندوق رای رو برداشتن که کسی نتونه بهش رای بده. بعد امثال هومن سیدی و مانی حقیقی و مصطفی کیایی همه مافیایی هایی که اینا با اونا اومدن بالا رو میارن بالا و جایزه ویژه که اونا بیان فیلم بسازن درباره تقلب تو انتخابات! یعنی من واقعا تو این جشنواره به صحت کافر همه را به کیش خود پندارد یا لااقل متهم کند پی بردم!

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس