به گزارش مشرق، ایتالیا در یکی از روزهای سال 1964 با خبر تکان دهنده ای روبرو شد. رادیو و تلویزیون اعلام کردند پنج بازیکن بولونیا مظنون به دوپینگ هستند. بولونیا آن زمان درصدر جدول قرار داشت و با اینتر مشهور آن دوران، در حال رقابت بود.
هدایت مدافع عنوان قهرمانی (اینتر) را «هلنیو هررا» بر عهده داشت. یک روز بعد جزئیات بیشتری فاش شد. نام پنج بازیکن اعلام شد که در آن میان اسامی پاسکوتی و فوگلی، ستاره‌های تیم نیز دیده می‌شد. همچین عنوان شد این بازیکنان دوم فوریه در دیداربرابر تورینو دوپینگ کرده بودند. بولونیا این بازی را با پیروزی چهار بر یک پشت سر گذاشته بود.
سپس سران برگزاری لیگ فوتبال، سه امتیاز از بولونیا کسر کردند و آن را به تورینو دادند. همچنین بازیکنان و سرمربی این تیم به 18 ماه حبس محکوم شدند. بولونیا در آن زمان سه امتیاز بیشتر از اینتر داشت و نیمی از بازیکنانش اصلی‌اش را به این دلیل از دست داد.
رسوایی بزرگی بود. مطبوعات بولونیا و میلان آن را اتهام سنگینی عنوان کردند. در بولونیا تقریبا شورش به پا شد. آنها اینتر را در این اتفاقات مقصر می دانستند. هواداران در واکنش به حکم فدراسیون، راه‌های خروجی شهر میلان را بستند و ماشین‌هایی که پلاک این شهر را داشت، دزدیده و آنها را سوزاندند. برای تیفوسی‌های بولونیا، بررسی‌های انجام شده، راهی برای گم کردن رد اینتر در آن قضیه بود. گروهی از قاضیان شهر بولونیا به نحوه بررسی‌های انجام شده علیه فدراسیون اعتراض کردند. سپس به طور موقت محرومیت‌ها لغو و امتیازات باز گردانده شد و بازیکنان محروم نیز به میادین باز گشتند.
در این شرایط، اینتر باید در دور برگشت بازی ها برابر بولونیا قرار می‌گرفت. آنها سه بر یک پیروز شدند و اتفاقی خاصی نیفتاد. کمی بعد مشخص شد در رابطه با دوپینگ بازیکنان اشتباه شده است و بولونیا تبرئه شد. پس از این اتفاق در بولونیا جشن‌هایی برگزار شد. هواداران این اتهام را حیله اینتری ها می دانستند.
اما غم انگیزترین بخش ماجرا مربوط به اتفاقی بود که برای رناتو دال آرا، رییس باشگاه بولونیا افتاد. او در دوران طلایی باشگاه (دهه ) 30 دراین تیم حضور داشت. دال آرا بدون توجه به توصیه پزشکان به منظور جلسه ای با فدراسیون به میلان سفر کرد و هنگام بحث با آنجلو موراتی، دچار حمله قلبی شد و جان خود را از دست داد.
دو تیم بولونیا و اینتر فصل را با امتیازات مشابه به پایان رساندند. برای تعیین تیم قهرمان، باید بازی جداگانه ای برگزار می‌شد. این دیدار هفتم ژوئن با حضور 60 هزار تماشاگر برگزار شد. همه هواداران بولونیا بازوبند سیاه برای یاد و خاطره دال آرا بسته بودند. اینتر 10 روز پیش از آن با شکست ر‌ئال ماد‌رید قهرمان جام یوفا شده بود اما در این بازی بولونیا بهتر کار کرد و با پیروزی دو بر صفر لیگ را فتح کرد.
این اتهام هنوز فراموش نشده بود. به همین دلیل در سال 1982، هررا نامه ای به برناردینی، سرمربی بولونیا نوشت و قول داد که پیش از مرگش همه چیز را برایش توضیح دهد اما این‌چنین نشد. این موضوع بدون توضیح ماند. حقیقت این است که در فوتبال آن زمان ایتالیا دوپینگ گسترده بود و اثر آن ها با بیماری سختی که گریبان بازیکنان را می گرفت مشخص شد.
هدایت مدافع عنوان قهرمانی (اینتر) را «هلنیو هررا» بر عهده داشت. یک روز بعد جزئیات بیشتری فاش شد. نام پنج بازیکن اعلام شد که در آن میان اسامی پاسکوتی و فوگلی، ستاره‌های تیم نیز دیده می‌شد. همچین عنوان شد این بازیکنان دوم فوریه در دیداربرابر تورینو دوپینگ کرده بودند. بولونیا این بازی را با پیروزی چهار بر یک پشت سر گذاشته بود.
سپس سران برگزاری لیگ فوتبال، سه امتیاز از بولونیا کسر کردند و آن را به تورینو دادند. همچنین بازیکنان و سرمربی این تیم به 18 ماه حبس محکوم شدند. بولونیا در آن زمان سه امتیاز بیشتر از اینتر داشت و نیمی از بازیکنانش اصلی‌اش را به این دلیل از دست داد.
رسوایی بزرگی بود. مطبوعات بولونیا و میلان آن را اتهام سنگینی عنوان کردند. در بولونیا تقریبا شورش به پا شد. آنها اینتر را در این اتفاقات مقصر می دانستند. هواداران در واکنش به حکم فدراسیون، راه‌های خروجی شهر میلان را بستند و ماشین‌هایی که پلاک این شهر را داشت، دزدیده و آنها را سوزاندند. برای تیفوسی‌های بولونیا، بررسی‌های انجام شده، راهی برای گم کردن رد اینتر در آن قضیه بود. گروهی از قاضیان شهر بولونیا به نحوه بررسی‌های انجام شده علیه فدراسیون اعتراض کردند. سپس به طور موقت محرومیت‌ها لغو و امتیازات باز گردانده شد و بازیکنان محروم نیز به میادین باز گشتند.
در این شرایط، اینتر باید در دور برگشت بازی ها برابر بولونیا قرار می‌گرفت. آنها سه بر یک پیروز شدند و اتفاقی خاصی نیفتاد. کمی بعد مشخص شد در رابطه با دوپینگ بازیکنان اشتباه شده است و بولونیا تبرئه شد. پس از این اتفاق در بولونیا جشن‌هایی برگزار شد. هواداران این اتهام را حیله اینتری ها می دانستند.
اما غم انگیزترین بخش ماجرا مربوط به اتفاقی بود که برای رناتو دال آرا، رییس باشگاه بولونیا افتاد. او در دوران طلایی باشگاه (دهه ) 30 دراین تیم حضور داشت. دال آرا بدون توجه به توصیه پزشکان به منظور جلسه ای با فدراسیون به میلان سفر کرد و هنگام بحث با آنجلو موراتی، دچار حمله قلبی شد و جان خود را از دست داد.
دو تیم بولونیا و اینتر فصل را با امتیازات مشابه به پایان رساندند. برای تعیین تیم قهرمان، باید بازی جداگانه ای برگزار می‌شد. این دیدار هفتم ژوئن با حضور 60 هزار تماشاگر برگزار شد. همه هواداران بولونیا بازوبند سیاه برای یاد و خاطره دال آرا بسته بودند. اینتر 10 روز پیش از آن با شکست ر‌ئال ماد‌رید قهرمان جام یوفا شده بود اما در این بازی بولونیا بهتر کار کرد و با پیروزی دو بر صفر لیگ را فتح کرد.
این اتهام هنوز فراموش نشده بود. به همین دلیل در سال 1982، هررا نامه ای به برناردینی، سرمربی بولونیا نوشت و قول داد که پیش از مرگش همه چیز را برایش توضیح دهد اما این‌چنین نشد. این موضوع بدون توضیح ماند. حقیقت این است که در فوتبال آن زمان ایتالیا دوپینگ گسترده بود و اثر آن ها با بیماری سختی که گریبان بازیکنان را می گرفت مشخص شد.
