گروه سیاسی مشرق - در خاطرات منتشر شده از دیدار رهبر انقلاب با خانواده شهید در مشهد، سؤال جوابی بین رهبر انقلاب و خانواده شهید به وجود می‌آید که ذکر آن خالی از لطف نیست.

در قسمتی از این خاطرات آمده است:

پدر شهید از سال‌های قدیم، جلسات قرائت قرآن کریم داشته است و سعی می‌کرده از اساتید دعوت کند تا به جوان‌ها و کودکان قرآن بیاموزند.

مدت زیادی در خانه و بعد که مأموران رژیم شاه اذیت می‌کنند، در مسجد محل این جلسات را برگزار می‌کرده. حمیدرضا هم در همین جلسات رشد کرده و این‌طور بار آمده است. او مدتی است که از رادیو گلایه‌ای دارد که حالا به خاطر فرمایشات آقا به یادش می‌آید و می‌گوید:

خانواده مشهدی: ما یک گلایه‌ای از رادیو داریم؛ یعنی اکثراً در موقع اذان، با آنکه ما قرای فارسی‌زبان بسیار خوبی داریم، قرائت قرای عرب را پخش می‌کنند و این‌ها «صدق الله العظیم» می‌گویند و این باعث رنجش خیلی‌هاست.

رهبر انقلاب: ... فرقی نمی‌کند؛ «صدق الله العلی العظیم» با «صدق الله العظیم» یکی است، هیچ فرقی نمی‌کند. آن علی که در «صدق الله العلی العظیم» هست، علی ما نیست، علی همه است!

رهبر انقلاب: نه فرقی نمی‌کند، «صدق الله العظیم» هم درسته، «صدق الله العلی العظیم» هم درسته. در قرآن هم هر دوی این‌ها هست. هیچ فرقی نمی‌کند، این مهم است.

البته، شما توجه داشته باشید ما این روش قرائت جدید را که بین جوان‌های ما حالا باب شده و این‌ها بحمدالله خواندشان خیلی خوب شده، به‌طوری که در دنیا، در مجامع جهانی وقتی شرکت می‌کنند، همة قرّا، حضار، اهل فن و عامه مردم نسبت به این‌ها احساس خضوع می‌کنند؛ این را از مصری‌ها یاد گرفتند.

من خودم جزو کسانی هستم که اولین بار، این مفاهیم قرآنی را بین جوان‌ها رایج کردم، در مشهد و غیر مشهد. ما همین قرّای مصری را دادیم دست این جوان‌ها. جوان‌ها از این‌ها یاد گرفتند. آن‌ها در واقع اساتیدی هستند که معلمین جوانان ما هستند و این‌ها روزی که بتوانند مثل آن‌ها بخوانند، آن روز این‌ها قرّایی هستند که خودشان استادند، البته الان هستند کسانی که از بعضی از قرّای مصری خیلی بهتر می‌خوانند؛ یعنی هر قاری عربی معلوم نیست که خیلی خوب باشد. نه! بعضی از قرّای ما، مخصوصاً مشهدی‌ها که بینشان قرّای خیلی خوبی هست، از بعضی از مصری‌ها بهتر می‌خوانند، اما اساتید مصری، آن‌هایی که واقعاً استادند، آن‌ها هم بخوانند، چه ایرادی دارد؟! بعضی اوقات این‌ها را بگذارند، بعضی اوقات آن‌ها را بگذارند. اصل قضیه این است که قرآن را مردم یاد بگیرند، گوش کنند، بفهمند. عمده این است. معنای قرآن را بفهمند، استفاده کنند. اگر این بشود، آن وقت دنیا، به معنای حقیقی کلمه، اصلاح خواهد شد. اگر قرآن، مفاهیم قرآن، حقیقتاً رایج بشود، همه‌چیز درست می‌شود.[1]