به گزارش مشرق، به تازگی روزنامه جمهوری اسلامی مقاله ای با عنوان «بهائیان را بزرگ نکنیم » منتشر کرده که با بیان چندین تناقض و دوگانه سازی (حجتیه_بهائیت) به نقد بیان مخالفت با انعکاس های دیدار اخیر فائزه هاشمی با چندین بهایی پرداخته است. همچنین در نهایت از بیان شدن این موضوعات وجود تفکر انجمن حجتیه را استدلال می کند.در پاسخ به این مقاله تناقض آمیز تنها به طرح چند سوال در این موضوع بسنده کرده و جواب را به عهده مخاطبین و مردم و شخص نویسنده مقاله واگذارمی نماییم :
۱- آیا دیدار با بهایی ها و نشر عکس های آن سبب بزرگ کردن و مشروعیت بخشیدن به بهاییت می شود یا تقبیح و برائت جویی از آنها؟
۲- آیا از فردی که بارها در مقابل جریان بهائیت نطق های مطول کرده و خطبه های مختلفی در این زمینه در نماز جمعه خوانده است یک تذکر ساده سبب بزرگی بهائیت می شود یا برخورد مجدانه تر و محکم تر باید انجام شود ؟
۳- آیا در حقیقت انجمن حجتیه و تفکرات رسوب کرده آن به ادعای نویسنده در این رابطه موضع گیری اتخاذ نموده اند یا به دلیل وابستگی های حیات سیاسی و اجتماعی شان ترجیح را در سکوت کردن نموده و رویکرد نشنیدن را اتخاذ کرده اند ؟
۴- چرا بعضی به رغم وجود فتاوای روشن و محکم مراجع در این زمینه اغلب از کنار این فتاوا به راحتی گذشته و با سرپوش گذاری بر اصل مسئله به دنبال حفظ منافع خود و نادیده گرفتن غیرت دینی شان افتاده اند؟
در نهایت آنچه مورد انتقاد و اشاره می باشد نه تضعیف مقام و جایگاه رئیس تشخیص مصلحت نظام، بلکه به نفوذ نامیمون این فرقه ضاله با فریب و مطرح کردن خود در سطح اجتماع و مخفی شدن پشت نام های بزرگ به منظور ایجاد امنیت برای حیات نامشروع خود در کشور می باشد.
