دکتر لیلیان بنک، پژوهشگر ارشد این مطالعه، در این باره می گوید: «درحالیکه عملکرد ریه ها با افزایش سن کاهش می یابد، اما ماهیت واقعی این میزان کاهش در بین افراد متفاوت است.»
در این مطالعه، محققان از داده های بدست آمده در مطالعه قبلی موسسه ملی قلب، ریه و خون آمریکا از ۵۰۰۰ زن و مرد سالم سیاه و سفیدپوست با رده سنی بین ۱۸ تا ۳۰ سال استفاده کردند.
در این مطالعه از تست تردمیل برای اندازه گیری سلامت قلبی-ریوی شرکت کنندگان به صورت دوره ای بیش از ۲۰ سال استفاده شد. عملکرد ریه ها به ظرفیت ریه یا نحوه عملکرد خوب ریه ها در دم و بازدم اکسیژن و نحوه انتقال موثر اکسیژن به خون اشاره دارد.
محققان بعد از درنظر گرفتن فاکتورهای نظیر سن، سیگار کشیدن و شاخص توده بدنی، دریافتند شرکت کنندگانی که در ابتدای مطالعه تناسب اندام خوبی داشتند، کمترین میزان کاهش عملکرد ریه ها را در طول سال تجربه کردند. همچنین شرکت کنندگانی که متحمل بیشترین کاهش در تناسب اندام شان بودند، در طول مطالعه شاهد بیشترین میزان کاهش عملکرد ریوی خود بودند.
به گفته بنک، «حفظ تناسب اندام در سال های ابتدایی عمر و در میانسالی به کُندشدن این روند نزولی طبیعی در عملکرد ریه ها کمک می کند.»