به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه های خود نوشت:

فرزانه مژگان در روزنامه سازندگی با طرح این سؤال که چرا مردم به اصلاح‌طلبان اعتماد نمی‌کنند نوشت: اگر قرار است احزاب اصلاح‌طلب در شورای هماهنگی یا شورای عالی اصلاح‌طلبان گرد هم بیایند و اجماع کنند، باید اصول کلی‌ای که بین احزاب اصلاح‌طلب وجود دارد را جمع‌آوری و مشخص کنند تا بر همان اصول و توافق پایبند بمانند. موضوعی که در سال‌های گذشته هرگز اتفاق نیفتاد و برحسب هیجانات قبل از انتخابات و اضطراری که احزاب اصلاح‌طلب احساس کردند، دور هم جمع شدند و لیست‌های انتخاباتی‌شان را مشخص کردند. برخی از نماینده‌هایی که با لیست امید وارد مجلس و شوراهای شهر شده‌اند، متاسفانه اصول اصلاح‌طلبی را رعایت نکردند و تعارضات رفتاری و فکری‌شان را با جبهه اصلاحات به وضوح نشان دادند. این امر باعث شد تا اعتماد عمومی متناسب با خروجی‌هایی که از عمل جبهه‌های مختلف اصلاح‌طلب بیرون می‌آید از بین برود.

بیشتر بخوانید:

آیا اصلاح طلبان "برجام" را خوانده‌اند؟ +فیلم

این سوءمدیریت اقتصادی پاسخ نمی‌خواهد، شرمندگی می‌خواهد

نماینده اصلاح‌طلب: دولت روحانی پیر و سیر است

یکی از نقصان‌ها نداشتن اصول و تعریفی مشخص برای اصلاح‌طلبی است تا براساس آن بتوانیم آن افراد را شناسایی و در قالب اصول مشخص شده بسنجیم. از سویی اخبار مربوط به استفاده از رانت به تدریج در جامعه پخش می‌شود و مردم می‌بینند فردی که به آن رای دادند و اعتماد کردند تخلفی انجام داده است که باعث سلب اعتماد جامعه می‌شود. زمانی که یک نماینده مجلس وارد پارلمان می‌شود نباید به غیر از تصمیم‌گیری در قانون، در موارد دیگری که ارتباطی به او هم ندارد دخل و تصرف داشته باشد. یا نماینده‌ای از شهری حتی با لیست امید وارد مجلس می‌شود و به خودش این اجازه را می‌دهد که درباره تمام اتفاقات اداری و مسائل اجرایی آن شهر اظهارنظر کند و اگر فردی باب میلش نباشد وزیر مربوط را تهدید به استیضاح کند. حتی در مواردی دیده شده که هنوز تعیین و معرفی وزرا شروع نشده، تلفن‌های نمایندگان مجلس به وزیر مربوطه برای انتصاب یا عدم انتصاب افراد مورد نظرشان شروع می‌شود. صحبت اخیر آقای خاتمی به عنوان رئیس تمام احزاب اصلاح‌طلب مبنی بر اینکه اکنون بسیار سخت است تا شهروندان را بار دیگر راضی به مشارکت در انتخابات کرد، درست است. چنین سخنانی برگرفته از همان نبود قانون و منشوری واحد بین احزاب اصلاح‌طلب است که بتوانند بر اساس آن تصمیم‌گیری کرده و فرد اصلح را انتخاب کنند.

در مجموع بازخورد آن عملکردی که به مردم نشان دادیم به‌هیچ عنوان مطلوب نبوده است. مردم با اشتیاق تمام برای انتخابات ریاست‌جمهوری، مجلس و شوراها پای صندوق‌های رای آمدند و به واقع حق و دین خودشان را ثابت کردند اما آنچه که باید را دریافت نکردند.