حملات موشکی بیسابقه ای توسط گروههای مقاومت فلسطینی از غزه به مناطق مختلف فلسطین اشغالی صورت گرفت که اخیراً شاخص مهمی برای توسعه پایدار صنایع نظامی داخلی فلسطین به شمار میرود. همچنین این حملات توضیحات قبلی مبنی بر اینکه مقاومت فلسطین موشک های پیشرفته ای در اختیار دارد را تایید و اثبات میکند.
بیشتر بخوانید:
ساخت موشک داخلی تا پرتاب آن از غزه چندین مرحله را پشت سر گذاشته است، مرحله اول از سال ۲۰۰۱ با اولین نسل از موشکهای "قسام" آغاز شد که از موشک های "کاتیوشا" شوروی نمونه برداری شده بود. این موشک ها اولین بار درهمان سال برای موشکباران شهرک صهیونیستنشین سدیروت مورد استفاده قرار گرفت. نسل اول این موشک ها از برد ۲کیلومتر فراتر نرفت و کلاهک انفجاری آن فقط حدود ۱کیلوگرم بود، سپس نمونه برداری از این نوع آغاز شد. نسل دوم موشک ها در سال ۲۰۰۲ بود که برد آن به ۱۰ کیلومتر و وزن کلاهک انفجاری آن به ۶کیلوگرم رسید. نسل سوم این موشک ها از سال ۲۰۰۵ شروع شد که برد آن ۱۶ کیلومتر و کلاهک انفجاری آن ۱۰ کیلوگرم بود.
پس از آن ناوگان موشکی که در اختیار گروههای مقاومت قراردارد پیشرفت کرده و ازابتدای سال ۲۰۰۷ با توپخانه موشکی روسی "گراد" که برد موشک های آن بین ۲۰ تا ۴۰ کیلومتر است دچار تحول بزرگی شد. هم چنین ساخت موشک از نمونه های چینی نیز بیشترشده است که برد آن به ۴۵ کیلومتر و وزن کلاهک انفجاری آن به ۲۰ کیلوگرم میرسد. استفاده از این موشکهای چینی موجب می شود تا مقاومت توانایی حمله به مناطقی مانند اسدود و بئرالسبع را داشته باشد.
آخرین نسل موشکهای "قسام" در بمباران شهر تلآویو استفاده شد که برد آن به ۷۵ کیلومتر و وزن کلاهک انفجاری آن به ۵۰ تا ۷۰ کیلوگرم می رسد.
درسال ۲۰۱۴، مرحله دوم توسعه صنعت موشک های داخلی فلسطین آغاز شد، به طوری که در این سال و به ویژه در جنگ غزه ۲۰۱۴ تعدادی از این موشکها مورد استفاده قرار گرفتند. این موشکها جهش بی سابقه ای در برد و قدرت تخریب صورت دادند، موشک "سجیل ۵۵" از جمله این موشک ها است که برد آن ۵۵ کیلومتر و وزن کلاهک انفجاری آن حدود ۱۰ کیلوگرم است که در بمباران مناطق زیادی از فلسطین اشغالی مانند مناطق روفوت و اللد و ریشون لیتسیون که در ضلع جنوبی شهر ابیب واقع شدهاند مورد استفاده قرار گرفت. همچنین موشک "آر ۱۶۰" نیز نخستین بار در همین نبرد استفاده شد که برد آن نزدیک ۱۶۰ کیلومتر و وزن کلاهک انفجاری آن ۱۰۰ کیلوگرم است و توانست خسارتهای سنگینی در میان نظامیان صهیونیستی به بار آورد و آنها را دچار شوک کند.
موشک "جی ۸۰" نیز از جمله موشک هایی بود که در نبرد غزه مورد استفاده قرار گرفت و برد آن میان ۸۰ تا ۱۰۰ کیلومتر و کلاهک انفجاری آن ۱۲۵ کیلوگرم است. شهر تل آویو در حالی توسط این موشک بمباران شد که گنبد آهنین به دلیل مسیر نامنظم پرواز این موشک موفق به رهگیری آن نشد. سرایاالقدس با موشک های جدیدی به نام"براق" در این نبرد شرکت کرد که نسخه اول آن با برد ۷۰ و نسخه دوم با برد ۱۰۰ کیلومتر و وزن کلاهک انفجاری هرد و۹۰ کیلوگرم بود و شهر تلآویو را هدف گرفتند.
در طول این دوره و پس از آن موشکهای داخلی مختلفی در غزه ساخته شده که موشک"عطاره" و "شماله" از جمله آنهاست که گردان قسام در سال ۲۰۱۵ از آن رونمایی کرد. هم چنین تعدادی موشک نیز تیپ ناصرصلاح الدین در سال ۲۰۱۶ از آن رونمایی کرده و به موشک های "سجیل" اضافه کرد و جدیدترین موشک در گردان ناصر موشک "زلزال عماد" است که در سال ۲۰۱۷ از آن رونمایی شد.
گردانهای قدس شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی طی سال های گذشته از تعدادی موشک داخلی رونمایی کرده که موشک "بدر ۱" از جمله آنهاست که برای نخستین بار در اواخر سال گذشته در حمله به شهر عسقلان و تعدادی از شهرک نشین های فلسطین اشغالی مورد استفاده قرار گرفت و موفقیت های زیادی به همراه داشت به ویژه که ساخت آن از نمونه های مشابهی در سوریه و یمن گرفته شده است.
سرایاالقدس هم چنین از موشک دیگری به نام "قدس ۱۰۱" در سال ۲۰۱۶ رونمایی کرد که این موشک به موشک دیگر سرایا القدس اضافه شد که نخستین بار در سال ۲۰۰۶ در حمله به شهر مجدل و شهرک نشینان صهیونیستی در مناطقی مانند نتیفوت و شوفا مورد استفاده قرارگرفت. طی سال های گذشته تعدادی از موشک های سوری و ایرانی نیز به این موشک های داخلی اضافه شده اند. مانند موشک های ایرانی "فجر ۳" و موشک های سوری "ام ۳۰۲" که برد آنها به حدود ۴۰ کیلومتر و وزن کلاهک انفجاری آنها به حدود ۱۷۵ کیلوگرم می رسد، موشک ایرانی "فجر ۵" که برد آن ۷۵ کیلومتر و وزن کلاهک انفجاری آن ۹۰ کیلوگرم است نیز ازجمله این موشکهاست.
می توانیم بگوییم که مرحله سوم از ساخت موشک های داخلی در غزه درحال حاضر پس از آخرین درگیریهای هفته گذشته میان گروههای فلسطینی و رژیم اشغالگر صهیونیستی آغاز شد. در این درگیریها برای نخستین بار از موشک "بدر ۳" استفاده شد که نسل سوم از موشک های بدر به شمار می رود. این موشک دارای ویژگی های یک نسخه از موشک های گراد شوروی است. این موشک شبیه موشکی است که جماعت انصار الله در ماه آوریل گذشته با نام "بدرF" از آن رونمایی کرد و توسط نیروهای مقاومت غزه در حمله به شهر عسقلان و دیگر مناطق شمال نوار غزه مورد استفاده قرار گرفت که برد آن ۴۵ کیلومتر است و در ارتفاع ۲۰ متری هدف قرار گرفته و صدها تکه از کلاهک انفجاری آن پرتاب می شود که خسارت قابل توجهی به هدف وارد می کند.
بنابراین می توانیم نتیجه بگیریم که معادله بازدارنده نظامی میان مقاومت و اسرائیل اینگونه نیست که گروههای فلسطینی فقط موشک را در دست خود داشته باشند و یا اینکه تنها بتوانند از این موشک ها برای عملیات انهدام موشکی در مناطق شهرک نشین صهیونیستی و اختلال فعالیت گنبد آهنین استفاده کنند، اکنون کیفیت موشک ها، توانایی تخریب آنها و برد و هدف گیری آنها ملاحظاتی است که موجب ایجاد یک معادله جدید می شود و به دنبال آن تلآویو خودرا در وضعیتی می بیند که باید برای مقابله با مقاومت، توانایی ها و استراتژی های خود را دوباره ارزیابی کند، به ویژه که اکنون مقاومت دارای انواع موشک ها است و میتواند وارد مرحله بعد از تلآویو شود.