معاون وزیر مسکن در رویکردی کاملا صحیح تأکید کرد: مداخله و برنامه ریزی دولت برای تامین مسکن و سرپناه برای خانواده‌های فاقد مسکن ضروری است.

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

انتقاد دموکراتیک محسن هاشمی از جهانگیری

محسن هاشمی، از چهره‌های مبرّز حزب کارگزاران و از چپ‌های مخالف تحریم به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با روزنامه شرق درباره فعالیت حزبی در ایران گفته است: مشکل احزاب قبل از نوع نگاه حکومت به حزب، ساختار خود احزاب است، چون احزاب بعضا محفلی ایجاد می‌شوند و بعد یک پیروزی به دست می‌آورند، اما قدر آنرا نمی‌دانند که فورا بروند و حزب را پایدار کنند. برای مثال می‌توان به حزب کارگزاران اشاره کرد. معاون رئیس‌جمهور در زمان آقای روحانی، آقای جهانگیری است اما ایشان به این نتیجه می‌رسد که از حزب خارج شود، چون به حمایت حزبی متهم می‌شود. در صورتی که اگر واقعا بنا بر حزب‌داری است یکی از فعالیت‌های آقای جهانگیری باید این باشد که حزب کارگزاران توسعه پیدا کند. مسئولان ما تا از طریق حزب‌شان به مقامی بالا می‌رسند، فورا به فکر اعتمادسازی می‌افتند و اولین فکری که به ذهنشان می‌رسد این است که از حزب‌شان جدا شوند تا بتوانند اعتمادسازی را به وجود بیاورند.[1]

*بنظر می‌رسد انتقاد دموکراتیک هاشمی از جهانگیری انتقاد بجایی است و آقای هاشمی سخن دقیقی را مطرح می‌کند.

رجال سیاسی برآمده از طیف یا گفتمان یا حزب هستند فلذا خارج شدن آنها از این خاستگاه‌ها جز در حالت بریدگی کامل گفتمانی، روا نیست و همانطور که هاشمی هم گفته معنای خوبی را به ذهن متبادر نمی‌کند.

در اینجا باید اشاره کرد که احزاب سیاسی در ایران از معنای دقیق کار خود یعنی "رقابت در کارآمدی" دور شده‌اند و به کارهایی مثل ارائه تفسیر جدید از قانون اساسی، برگزاری نشست و... روی آورده‌اند.

این روند موجب بدبینی نظام سیاسی به احزاب و در ادامه بی‌تفاوتی مردم نسبت به کار احزاب می‌شود. زیرا حزبی که در بهبود معیشت مردم تأثیری ندارد؛ بود و نبودش توفیری نمی‌کند.

***

معاون وزیر مسکن: مداخله دولت در مسکن ضروری است

ارسلان مالکی، معاون وزیر مسکن و شهرسازی به تازگی در سخنانی که خبرگزاری دولتی ایرنا آنها را منتشر کرد با بیان اینکه بین ۳۰ تا ۶۰ درصد اقتصاد خانه‌ها به مسکن اختصاص دارد، افزود: امروز مداخله و برنامه ریزی دولت برای تامین مسکن و سرپناه برای خانواده های فاقد مسکن ضروری است.[2]

*معاون محترم وزیر به 2 نکته کاملا صحیح اشاره کرده است. سهم بزرگ مسکن در اقتصاد خانواده‌ها و ضرورت مداخله و برنامه‌ریزی دولت برای بحث مسکن.

ما قضاوت درباره این گفته‌ها و کارنامه دولت را بر عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم.

***

مشارکت انتخاباتی منجر به ناجمهوریت می‌شود!

گانگسترها در سودای کاهش دادن مشارکت انتخاباتی

حسن رسولی، فعال چپ و از اعضای جبهه اصلاحات در بخشی از یک مصاحبه با خبرآنلاین پیرامون نسبت اصلاح‌طلبان با انتخابات آتی گفته است:‌ در مجموع به نظر بنده در رویارویی با انتخابات ۱۱ اسفند ۳ گزینه -برای اصلاح‌طلبان- قابل تصور است؛ گزینه اول متأثر از محدودیت‌های فراوان متناوب کشور و جامعه اصلاح‌طلب، که عدم مشارکت در انتخابات است. سناریوی مقابل مشارکت بدون قید و شرط در انتخابات است و راهکار سوم یا بینابین مشارکت مشروط و هدفمند محسوب می‌شود.

او می‌افزاید: بنده به عنوان یک نفر از اعضای جبهه اصلاحات سناریوی اول را واقع‌بینانه و مسئولانه ارزیابی نمی‌کنم، سناریوی دوم را تن دادن به تحقق سیاست‌های جاری انتخاباتی که منجر به ناجمهوریت ختم می‌شود، ارزیابی می‌کنم.

رسولی سپس در توضیح "مشارکت مشروط" اظهار می‌دارد: باور دارم به تعبیر رهبری هر آنجا که رقابت واقعی وجود داشته باشد، به این معنا که به عنوان رأی‌دهنده و جبهه سیاسی امکان روی کار آوردن کسانی که به ما نزدیک‌تر هستند و چنانچه میدان برای همه جناح‌ها از جمله اصلاح‌طلبان باز باشد، در چنین عرصه انتخاباتی فرضی باید از این فرصت انتخاباتی حسن استفاده را داشته باشیم. طبعاً در حوزه‌های انتخابیه‌ای که نه به عنوان فردی و نه جناحی امکان کار تشکیلاتی نداریم علی‌رغم میل باطنی و باور به اینکه صندوق رأی و انتخابات یکی از ارکان و اصول انقلاب و مصالح ملی است، ناگزیر از غیبت هستیم به دلیل اینکه فراهم کردن شرایط حضور در توان جریان اصلاحات نیست، لذا بنده به مشارکت مشروط به امکان رقابت واقعی و هدفمند باور دارم![3]

*اینکه از تریبون رسمی رسانه شاهد تئوریزاسیون "تحریم انتخابات" و گذاشتن نقاب مشارکت مشروط روی مفهوم خیانت هستیم؛ از رذالت سیاسی است.

همه باید بدانند که مشارکت مشروط همان تحریم انتخابات است.

طراح این تز هم سعید حجاریان است و منظور او از مشارکت مشروط، شرط گذاشتن برای حاکمیت کشور و تهدید به عدم مشارکت در صورت تأیید نشدن رجال بی‌صلاحیت برای انتخابات‌هاست.

در عین حال اشاره به این نکته هم ضروری به نظر می‌رسد که اظهاراتی از قبیل "تحریم انتخابات مسئولانه نیست ولی مشارکت مشروط خوب است" تقلایی مذبوحانه برای فرار از ننگ تحریم است وگرنه هر عقل سلیمی می‌داند که لزوم مشارکت در انتخابات در هیچ حالتی و به هیچ بهانه‌ای لغو شدنی نیست.

چه اگر حتی کسی مدعی باشد که نماینده مطلوبی در انتخابات ندارد؛ او مکلف است که ضمن مشارکت از گزینه "نامزد نزدیک" حمایت کند. (همانند رفتاری که اصلاح‌طلبان در انتخابات سال 92 انجام دادند)

با این توضیحات مشخص می‌شود که امثال رسولی در ذیل سخنان ظاهرالصلاح و کت و شلواری خود اما مروّج خشونت و بانی آشوب هستند زیرا کسی که صندوق رأی را به بهانه‌های مختلف رد می‌کند همان گانگستری است که قصد پیشنهاد دادن اسلحه به مردم را دارد.

کار تحریم انتخابات، بانی‌گری برای آشوب و تسلیح نهفته در گام پسا تحریم انتخابات به حدی رسیده که حتی شیخ حسن روحانی نیز به صحنه آمده و خطر تحریم انتخابات را هشدار داده است.

اگر در قبال این حرکت شوم شاهد برخورد امنیتی و تبیینی نباشیم؛ قطعا مشارکت کاهش خواهد یافت. همانطور که در انتخابات‌های 98 و 1400 شاهد آن برخورد ضروری نبودیم و مشارکت کاهش یافت.

***

1_ https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-912502

2_ https://irna.ir/xjPpYY

3_ khabaronline.ir/xkM5S

برچسب‌ها