سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با  «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** اگر رئیسی روی خوش به برجام نشان ندهد دلار ۴۰ هزارتومان می شود

«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:«فراموش نکنیم که وعده‌های داده شده زیاد است. فارغ از اینکه دولت با وزرای موجود قادر به تحقق این وعده‌ها باشند یا خیر؛ باید گفت که اصولا امکانات موجود برای تحقق آنها فراهم نیست مگر اینکه پیش از هر اقدامی، مساله تحریم‌ها حل شود، زیرا تحقق این وعده‌ها از یک‌سو نیازمند منابع مالی است و از سوی دیگر نیازمند روابط متعارف اقتصادی با جهان است».

عبدی در ادامه نوشت:«به تعبیر اصولی رفع تحریم مقدمه لازم است و مقدمه امر واجب (در اینجا تحقق وعده‌ها) نیز واجب است. به علاوه ایجاد امید نزد مردم بدون این تحول ممکن نیست. با این ملاحظه باید دید که آقای رییسی چه سیاستی را نسبت به مساله برجام در پیش خواهد گرفت؟...انتظار می‌رود که سیاست حل مشکل برجام در دستور کار دولت قرار گیرد و همین راه را انتخاب کند...اگر فرصت را از دست بدهید، دلار دیر یا زود به ۴۰ هزار تومان خواهد رسید و چنان در گرداب تورم و مسائل ناشی از آن غرق خواهید شد که فرصت فکر کردن به سایر امور را پیدا نخواهید کرد».

بازی کردن با اعصاب مردم به جزو لاینفک رفتار افراطیون اصلاح طلب تبدیل شده است. این طیف در سال ۹۶ هشدار داد که اگر رقبای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شوند، با یک وضعیت بغرنج در کشور روبرو خواهیم شد و به واسطه بحرانی شدن اوضاع، دلار ۵ هزارتومان خواهد شد.

اما علیرغم اینکه در سال ۹۶ روحانی در انتخابات پیروز شد، دلار در دولت دوم وی نه تنها رکورد ۵ هزارتومان را شکست بلکه تا مرز ۳۲ هزارتومان نیز افزایش یافت.

در مهرماه ۹۹ و در شرایطی که شخص رئیس جمهور و برخی اعضای دولت وی مدام در حال جنجال آفرینی و پرداختن به موضوعات حاشیه ای بودند، عباس عبدی در دفاع از عملکرد دولت در مطلبی نوشت:«این دولت و این روحانی حداقل دارند یک کارهایی می‌کنند، در شرایط کرونایی و تحریم‌های کمرشکن و دلار ۳۲ تومانی و گرانی و... چه اصراری به این حملات دارید؟ حالا روحانی یک چیزی هم درباره صلح امام حسن گفته است».

دولت روحانی دلار را با مبلغ حدود ۳ هزارتومان تحویل گرفت و آن را با مبلغ ۲۶ هزارتومان تحویل داد. یکی از علت های اصلی سقوط ارزش پول ملی کشورمان در «دولتِ اصلاح طلبان» این بود که این دولت تصور می کرد که با بهانه زدایی از آمریکا و تروئیکای اروپا، فتح الفتوح اقتصادی رخ خواهد داد.

در «دولتِ اصلاح طلبان» در صنعت هسته ای بتن ریخته شد و ادعا شد که از توان هسته ای آبی گرم نمی شود. اما این اقدام نه تنها بهانه را از دست آمریکا نگرفت بلکه این دولت زورگو و غارتگر را به بهانه گیری مجدد تشویق و ترغیب کرد.

هیچ کشوری در دنیا با امتیازدادن و رویکرد تحقیرآمیز در مقابل دولت های سلطه گر به عزت و پیشرفت و رفاه نرسیده است. طیف افراطیون اصلاح طلب اصرار دارد که ایران را به لیبی تبدیل کند. ظاهرا الگوی آقای عباس عبدی و رفقای وی، «معمر قذافی» است.

** سفرهای استانی رئیس جمهور نباید مصداق «گفتاردرمانی» باشد

«محمدرضا خباز» استاندار سابق سمنان در دولت روحانی که در دوره مدیریت خود بجای رسیدگی به مشکلات مردم، اقداماتی عجیب از قبیل «مراسم رونمایی از پلاک خانه پدری روحانی» با حضور معاون رئیس جمهور را انجام می داد در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«سفرهای استانی مثل تیغ دولبه می‌ماند که اگر آن عملیات انجام بگیرد اثر این رفت و آمد و مردمی بودن مثبت‌تر است ولی اگر آن قول‌هایی که دادند عمل نکنند این رفت و آمدها اثر منفی‌تری خواهد گذاشت. به این معنی که رفتن و سر زدن فی نفسه خوب است».

خباز در ادامه گفت:«فی نفسه مردمی بودن را می‌ستایم ولی مردمی بودنی که گره‌گشا باشد نه فقط بخواهیم با سخن گفتن و گفتار درمانی رضایت مردم را جلب کنیم».

جریان اصلاح طلب در هفته های اخیر بر مسئله سفرهای استانی رئیس جمهور و دولتمردان تمرکز کرده است. این طیف با حمله به این اقدام پسندیده، سفرهای استانی را مصداق پوپولیسم و حرکات نمایشی معرفی می کند.

از دیدگاه جریان اصلاح طلب، رئیس جمهور نباید از ساختمان ریاست جمهوری خارج شده و به میان مردم بیاید. وی باید با پرهیز از ترک کردن اتاق خود به سامان دادن امور کشور مشغول بوده و حتی به وزرای خود نیز وقت ملاقات ندهد.

از نگاه بخش قابل توجهی از جریان اصلاح طلب، یک دولتمرد باید در هیات مدیره دهها شرکت خصوصی حضور داشته باشد و در ویلای هزار و چندصد متری ساکن باشد و سرمایه چند صد میلیاردی داشته باشد.

یک دولتمرد واقعی باید میکروفون خبرنگار خانم را پرت کند، به نساختن مسکن برای مردم افتخار کند، با کفش وارد چادر زلزله زدگان شود، با توهین و تحقیر به طرف مقابل بگوید «خودت بمال»، به کشاورز زحمت کش با توهین بگوید «سبوس بخور»، مسافر فرودگاه را با تکبر، تحقیر کند و...

بهتر است فعالین اصلاح طلب از توهین به فهم و شعور مردم دست برداشته و درباره مواردی از جمله «گفتاردرمانی»، نحوه صحیح ارتباط با مردم و دولت داری سخن نگویند.  

** تلاش اصلاح طلبان برای ایجاد اختلاف در میان دولتمردان

روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «‌رقابت رفقای جنگ در پاستور» نوشت:«یک ماه است که ابراهیم رئیسی دولت را در دست گرفته و دوهفته‌ای است که کابینه را با وزرای انتخابی خود برگزار می‌کند. او در ابتدای راه دولت سیزدهم است و در بیشتر سخنرانی‌های خود ازجمله «باید انجام شود» استفاده می‌کند و به مردم قول آینده‌ای بهتر می‌دهد، در چند روز اخیر به استان خوزستان و سیستان‌وبلوچستان سفر کرده و به قول معاون پارلمانی دولت، ابتدا در جمع مردم حضور داشته و بعد به جلسه با مسئولان رفته است؛ اما باید این واقعیت را نیز پذیرفت که کشور در شرایط اقتصادی خوبی نیست و هر وعده‌ای می‌تواند انتظارات بسیار زیادی را در ذهن مردم ایجاد کند».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«یکی از نکات مهمی که دولت رئیسی با آن دست به گریبان است، مسائل و مشکلات اقتصادی است که با انتخاب محسن رضایی درصدد رفع آن مشکلات است... هرچند از ابتدا این تصور بود که محمد مخبر، معاون اول رئیس‌جمهور و رئیس سابق ستاد اجرایی فرمان امام، بازوی رئیسی برای حل مشکلات اقتصادی باشد».

شرق در ادامه نوشت:«با ورود رضایی به تیم دولت، شایعه اختلاف رئیس‌جمهور و معاون اولش بر سر مسائل اقتصادی بیشتر به چشم آمد. حتی اقتصادآنلاین به نقل از یک منبع موثق نوشت که دلیل تأخیر اعلام کابینه، مخالفت مخبر با اعضای اصلی تیم اقتصادی دولت بوده؛ زیرا این اعتقاد را داشته که با این افراد و در شرایط بحرانی فعلی نمی‌توان اقتصاد کشور را مدیریت کرد؛ اما در نهایت احسان خاندوزی که گفته می‌شود به محسن رضایی نزدیک است، به‌عنوان وزیر اقتصاد به پارلمان معرفی شد و رأی نیز آورد».

در شرایطی که تنها چند هفته از آغاز به کار دولت سیزدهم سپری شده است، جریان اصلاح طلب با بی قراری در پی ایجاد اختلاف میان دولتمردان است.

این جریان سیاسی، یکروز به وعده ساخت یک میلیون مسکن در سال حمله کرده و روز دیگر سفرهای استانی رئیس جمهور را آماج حمله قرار می دهد.

وقتی یک طیف سیاسی نه کارنامه قابل دفاع داشته باشد و نه برنامه ای کاربردی برای رفع مشکلات کشور در اختیار داشته باشد، تنها کاری که توانایی آن دارد این می شود که به مایوس کردن مردم و ایجاد اختلاف میان مسئولان کشور مشغول شود.

اصلاح طلبان نباید فراموش کنند که بانیان اصلی وضع موجود هستند. این طیف حداقل ۸ سال سکان اجرایی کشور را در اختیار داشت ولی به هیچ عنوان نتوانست کارنامه ای قابل قبول به افکارعمومی ارائه کند.