سرویس جهان مشرق - بعد از برگزاری پنج دوره انتخابات در خلال چهار سال، در نهایت بنیامین نتانیاهو توانست دولت ششم خود را برپا کند، ترکیب دولت کنونی نتانیاهو از جنبههای مختلف قابل بررسی است، در این نوشتار در نظر داریم به بررسی سران امنیتی سی و هفتمین کابینه رژیم صهیونیستی بپردازیم.
ژنرال یوآو گالانت متولد ۱۹۵۸ و هم اکنون ۶۴ ساله است و چند وقتی است بر کرسی وزارت جنگ (امنیت) رژیم صهیونیستی تکیه زده است. گالانت خدمت در ارتش را از سال ۱۹۷۶ با ورود به ناوگان سیزدهم، واحد تکاور دریایی نیروی دریایی رژیم صهیونیستی شروع کرده است و در طول ۳۵ سال فعالیت خود در ارتش رژیم صهیونیستی سمتهای متعددی مانند فرمانده ناو موشکانداز، فرمانده ناوگان ۱۳، فرمانده تیپ، فرمانده لشکر غزه، فرمانده لشکر زرهی، فرمانده نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی را به جا گذاشته است و حتی به فرماندهی ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی منصوب شد، اما به دلیل پروندههای قضایی انتصاب او مورد تایید قرار نگرفت.
گالانت در محله گیوعت علیا در شهر یافا به دنیا آمد، مادرش از بازماندگان جنگ جهانی دوم و پرستار بود، پدر او نیز در ارتش به عنوان تکتیرانداز فعالیت داشته است. گالانت در عملیاتهای متعددی علیه نیروهای فلسطینی در مناطق مختلف شرکت داشته است، اولین تجربه فرماندهی او در بیست و یک سالگی در خلال یک عملیات تهاجمی ضد نیروهای فلسطینی در سواحل لبنان شکل میگیرد، در خلال عملیات مذکور که با شهادت حدود بیست فلسطینی همراه است، فرمانده اصلی عملیات مجروح میشود و گالانت با درجه ستوان دومی فرماندهی عملیات را به دست میگیرد، بعدها نیز فرمانده یک تیم زیردریایی تهاجمی میشود.
گالانت در سال ۱۹۸۲ از ارتش جدا میشود و در روزهای جنگ اول لبنان در کانادا زندگی میکند با این حال در سال ۱۹۸۴ به ارتش باز میگردد و در عملیات متعددی در نیروی دریایی فرماندهی زیردریایی را بر عهده داشته است تا اینکه فرماندهی واحد آموزشی تکاور نیروی دریایی ارتش به او سپرده شد.
یوآو گالانت در سال ۱۹۹۳ به نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی منتقل شد و با درجه سرهنگی فرماندهی تیپ منشه را در کرانه باختری در دست گرفت و در روزهای انتفاضه اول مقابله با فلسطینیان را در دستور کار قرار داد، اقدامات گالانت در این سمت منجر به شهادت یا اسارت بیش از صد مبارز فلسطینی شد که پیش از هدف سرویس امنیت داخلی رژیم صهیونیستی، شاباک، بودند.
گالانت در سال ۱۹۹۴ به نیروی دریایی برگشت و این بار فرماندهی ناوگان سیزدهم را بر عهده گرفت، گالانت در این سمت به نیروهای موساد در ترور شهید فتحی شقاقی، بنیان گزار جنبش جهاد اسلامی، در جزیره مالت کمک کرد و بعدها نیز یگان تحت فرماندهی او در عملیات خوشههای خشم شرکت کرد و تا سال ۱۹۹۷ در این سمت قرار داشت.
گالانت با درجه سرتیپی به نیروی زمینی بازگشت و فرمانده لشکر غزه شد و تا سال ۱۹۹۹ در این سمت باقی ماند، از این زمان تا سال ۲۰۰۱ فرمانده لشکر عیدان، یک لشگر زرهی، بود. در سال ۲۰۰۲ به دولت رفت و به عنوان منشی نظامی نخستوزیر در دفتر آریل شارون، نخستوزیر جنایتکار اسرائیل مشغول به کار بود، در زمان فعالیت گالانت در دفتر نخستوزیری انتفاضه دوم رخ داد که منجر به تخلیه نوار غزه و واگذاری کنترل این باریکه به فلسطینیان به دست شارون شد، شکست تلخی که تا امروز گریبان گیر رژیم صهیونیستی شده است، گالانت عنوان میکنند از شارون در موضوعات مختلفی مانند استراتژی، علوم سیاسی و خارجی و روابط امنیتی درس گرفته است و خود را به نوعی شاگرد شارون میداند.
در سال ۲۰۰۵ گالانت به عنوان فرمانده جبهه جنوب منصوب شد و در دوران تصدی او جنگ ۲۲ روزه غزه آغاز شد و فرماندهی این جنگ بر عهده او بود. در سال ۲۰۰۹ نام یوآو گالانت برای معاونت رئیس ستاد کل ارتش مطرح شد اما در نهایت بنی گانتص به این سمت دست یافت. سال بعد در پنجم سپتامبر ۲۰۱۰ کابینه رژیم صهیونیستی با پیشنهاد وزیر دفاع وقت ایهود باراک گالانت را برای ریاست ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی مدنظر قرار داشت اما با ارائه سندی که بعدها پلیس رای به جعلی بودن آن داد، از گزینههای ریاست ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی کنار گذاشته شد.
برخی تحلیلگران رژیم صهیونیستی بر این باورند بنیامین نتانیاهو در سال ۲۰۱۰ با قرار دادن یوآو گالانت در سمت ریاست ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی در نظر داشت مقدمات حمله به ایران را فراهم آورد. در سال ۲۰۱۰ بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر و ایهود باراک، وزیر دفاع علنا گفته بودند میخواهند دستور حمله هوایی گستردهای به صورت پیشگیرانه علیه برنامه هستهای ایران صادر کنند تا از عبور توان هستهای ایران از حد مشخصی جلوگیری کنند.
در آن سوی میدان گابی اشکنازی، رئیس کل ستاد ارتش رژیم صهیونیستی، مئیر داگان، رئیس موساد و یووال دیسکین، رئیس شاباک قرار داشتند که آنها مخالف حمله به ایران قبل از ساخت بمب اتم (به تصور اشتباه خودشان) و تهدید علنی رژیم صهیونیستی بودند. این سه فرد سایر گزینهها مانند خرابکاری مخفیانه را برای مقابله با ایران و جلوگیری از جنگ گستره ترجیح میدادند، در نهایت تیم سه نفره اشکنازی، داگان و دیسکین با ایجاد پروندهای برای گالانت، از قرار گرفتن او در سمت ریاست ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی جلوگیری کردند، پرونده مذکور بسیار سخیف بود و جعلیبودن آن به زودی محرز شد اما گالانت شانس خود را برای ریاست ستاد کل ارتش از دست داده بود.
یوآو گالانت بعد از ریاست نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی از فعالیتهای رسمی در ارتش فاصله گرفت و به اقداماتی مانند حمایت از سربازان ترخیص شده و یا مجروحان جنگی ارتش رژیم صهیونیستی روی آورد. گالانت تصمیم گرفت در سال ۲۰۱۵ به فعالیت در دنیای سیاست روی بیاورد، ابتدا از طرف حزب کولانو به بیستمین کنست رژیم صهیونیستی وارد شد، در کنار گالانت چهرههای امنیتی و نظامی دیگری مانند موشه کحلون و الی کوهن در حزب کولانو به چشم میخورد.
علیرغم سابقه نظامی گالانت و با اینکه بعضا عضو کابینه امنیتی بود، او نتوانسته بود به وزارتخانههای امنیتی و نظامی دست پیدا کند (لازم به ذکر است چیدمان ترکیب کابینه رژیم صهیونیستی بر اساس قدرت سیاسی تنظیم میشود و در این روند تخصص اهمیت تعیینکنندهای ندارد). در ادامه نیز حزب کولانو یکی از احزاب اصلی تندرو تا سال ۲۰۲۱ (کنست بیست و سوم رژیم صهیونیستی) که آخرین سال حضور جدی حزب کولانو در پارلمان رژیم صهیونیستی است، این حزب یکی از اصلیترین احزاب تندرو و جنگطلب است، هرچند در بسیاری موارد جنگطلبی و تندرو بودن را به عنوان یک اقدام تبلیغاتی و نمایشی برای کسب آرای بیشتر به عنوان استراتژی انتخاب کرده بودند.
در انتخابات سال ۲۰۲۰ یوآو گالانت به عنوان عضوی از حزب لیکود در انتخابات شرکت میکند و میتواند در کنست حضور داشته باشد و با اینکه در وزارت آموزش و پرورش جای میگیرد، در کابینه امنیتی نیز یک کرسی به خود اختصاص داده است. نتیجه انتخابات ۲۰۲۱ مطابق میل حزب لیکود، حزب متبوع گالانت نبود و او به ناچار بر کرسیهای اپوزیسیون تکیه زده بود.
با انتخابات ۲۰۲۲ و تشکیل سی و هفتمین کابینه رژیم صهیونیستی به نخستوزیری بنیامین نتانیاهو، یوآو گالانت که تجربه ناکامی به هنگام ارتقا را با خود داشت، وضعیت دیگری را پیش روی خود میبیند، در نوامبر ۲۰۲۲ رئیس کمیسیون موقت سیاست خارجی و امنیت ملی میشود و در دسامبر نیز عنوان وزیر دفاع را از آن خود کرده است با این حال اسموتریچ چهرهای تندروی او این روزها در کنار چند نفر دیگر خبرساز شده است، در وزارت جنگ اختیاراتی دارد و او را میتوان وزیر جانبی وزارت جنگ خواند، اختیار برخی امور غیر نظامی وزارت دفاع رژیم صهیونیستی به اسموتریچ سپرده شده است و درگیری آنان پیرامون مسائل وزارت جنگ بعضا به بیرون از این وزارت خانه درز پیدا میکند و موضعگیریهای سیاسی تندی علیه همدیگر دارند.
پیش از تشکیل کابینه اسموتریچ شرط کرده بود تنها در صورت به دست آوردن کرسی وزارت جنگ به کابینه نتانیاهو رای اعتماد خواهد داد و نتانیاهو علی رغم فقدان تخصص و حاشیهسازی او به منظور تشکیل کابینه مجبور به امتیازدهی به او شده است.
این موضوع در کنار حضور ایتامار بنگویر به عنوان وزیر امنیت داخلی مشکلات متعددی پیش روی یوآو گالانت خواهد بود و واکنش تند فلسطینیان و جامعه جهانی را به دنبال خواهد داشت و با توجه به سابقه رویکرد تندراونه گالانت در انتفاضههای اول و دوم این مشکلات دوچندان خواهد شد.
یوآو گالانت با بخشهای مختلف ارتش رژیم صهیونیستی و وزارت جنگ این رژیم آشنایی دارد و سابقه دوستی او بسیاری از سران ارتش و وزارت جنگ بسیار دیرینه است، اما حاشیههای سیاسی او را در این روند او را آزرده خواهد کرد و از دیگر سو طرحهای نوسازی تجهیزات ارتش رژیم صهیونیستی در هالهای از ابهام قرار دارد و مخابره یک تصویر تندرو از کابینه کنونی رژیم صهیونیستی در روند حمایتهای جهانی از رژیم صهیونیستی اعم از تسلیحاتی و مالی اثر خواهد داشت، موضوعاتی که بیشک یوآو گالانت را در وزارت جنگ با چالشهای متعددی روبرو خواهد کرد.
بنیامین نتانیاهو با قرار دادن چند نفر در ساختار امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی که روحیه جنگطلب آنان غیر قابل انکار بوده و بعضا از ایران شناخت دارند، تلاش دارد مشکلات پیش روی خود را در صورتی که خواهان درگیری گسترده با جمهوری اسلامی ایران بود کاهش دهد، اما پیش از طرحریزی برای حمله به ایران باید برای مشکلات درونی خود چارهاندیشی کند.
گالانت یکی از مخالفان برجام است، وی معتقد است که ایران به سمت سلاح های هسته ای میرود و ایران با امضا شدن توافق، میلیاردها دلار دریافت خواهد کرد که از آن برای طرح های خود در منطقه استفاده خواهد کرد. گالانت معتقد است در منطقه غرب آسیا، حرف ها، اظهارات و توافق ها معنایی ندارد و فقط اقدامات و حقایق میدانی قابل درک است.
با توجه به اظهارات وی مبنی بر اینکه ایران در حال رسیدن به سطح آستانه هسته ای و عبور از آن است و اقدامات دیپلماتیک نمیتواند ایران را با نگه دارد، میتوان ارزیابی کرد که وی رویکرد تندی در رابطه با مسئله ایران خواهد داشت و همچنین میتوان انتظار داشت که در دوران تصدی وی بر وزارت جنگ اسرائیل، مقامات ارشدی روی کار بیایند که آنها نیز نگاه افراطی به نحوه برخورد با ایران خواهند داشت. همچنین وب سایت صهیونیستی اسرائیل هیوم در رابطه با گالانت نوشت: تمرکز گالانت در این دوره، روی موضوع ایران خواهد بود.
وی در سخنان اخیر خود نیز از مسئله ایران اینگونه یاد کرد: ایران به دلیل خطر وجودی ذاتی (برای اسرائیل) در رأس اولویت های وزارت جنگ، ارتش اسرائیل و نهادهای امنیتی قرار خواهد گرفت.