سرویس دفاع و امنیت مشرق _ هنگامی که سخنی از جنگ ۳۳ روزه به میان می آید یا کسی نبرد میان حزب الله و ارتش رژیم صهیونیستی در آینده نزدیک را پیش بینی می کند ناخودآگاه اذهان بسیاری به سمت تصاویری آشنا می رود: سوختن تانک های مرکاوا اسرائیلی در گذرگاه ها و دشت های جنوب لبنان.

اگرچه دلایل و فاکتورهای متعددی برای شکست رژیم صهیونیستی در نبرد ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ وجود دارد، اما به جرات می توان گفت دلیل ناکامی رسته زمینی این رژیم در اشغال مجدد جنوب لبنان و پیشروی موفق در این منطقه، شکست سنگین واحدهای زرهی آنها در برابر رزمندگان لبنانی بود.

هنگامی که ستون های زرهی ارتش رژیم صهیونیستی قصد عبور از گذرگاه های کم عرض مناطق مرزی را داشتند، تانک اول و رهبر ستون با مین های ضد تانک، تله های انفجاری یا شلیک موشک ضد زره هدایت شونده نیروهای حزب الله منهدم شده و تمامی ستون پشتس سر آن به سیبلی برای شلیک های پیاپی دسته های ضد زره تبدیل می شدند؛ هنگامی که تانک های اسرائیلی وارد دشت های مارون الراس، عیتا الشعب و ... می شدند نیز نیروهای حزب الله با استفاده از برتری دید خود از ارتفاعات مشرف بر منطقه، با استفاده از انواع موشک ها و راکت های ضد زره از مدل هایی نظیر کورنت، متیس، کنکورس، مالیوتکا و RPG۲۹ به شکار تانک و نفربرهای اسرائیلی می پرداختند.

اگرچه آمار دقیقی وجود ندارد، اما ده ها دستگاه انواع تانک و نفربر نیروی زمینی رژیم صهیونیستی از جمله تانک های مرکاوا مارک۳ و ۴ در نبرد سال ۲۰۰۶ منهدم شده و عامل اصلی تلفات انسانی ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه وجود دسته های ضد زره پرتعداد قوای حزب الله لبنان بود.

اسرائیل دست به دامن "تروفی" می شود

پس از نتایج فاجعه بار جنگ ۳۳ روزه برای نیروی زمینی اسرائیل، این رژیم با کمک فنی کمپانی های امریکایی دست به توسعه و ساخت چند مدل سامانه حفاظت فعال (APS) برای نصب روی ادوات زرهی و مقابله با تهدیدات ضد زره زد.

مشهورترین سامانه های ساخته شده دو مدل "تروفی" و "آیرون فیست" بودند.

سامانه حفاظت فعال تروفی از سال ۲۰۰۸ عملیاتی شده و ابتدا روی تانک های مدل Merkava MK۴ نصب شد؛ منابع صهیونیستی مدعی هستند این سامانه حفاظت فعال در نبردهای سالیان اخیر با گروه های مقاومت فلسطینی موفقیت بالایی در دفع تهدیدات ضد زره داشته است.

سامانه تروفی از ۴ رادار آرایه فازی نصب شده روی برجک و دو مجموعه پرتابگر ۳ تایی (مجموعا ۶ پرتابه) پرتابه های انفجاری در دو سمت برجک تشکیل شده است که بدون در نظر گرفتن بارگزاری مجدد، توان دفع ۶ موشک یا راکت ضد زره را خواهند داشت؛ فاصله زمانی میان دو شلیک پرتابه های انفجاری سامانه تروفی حدود ۱.۳ ثانیه است (این میزان برای سامانه جدیدتر آیرون فیست ۱ ثانیه است).

همچنین مقامات اسرائیلی مدعی هستند این سامانه توانایی مقابله با موشک های حمله کننده از بالا (تاپ اتک) نظیر جاولین یا مدل های مشابه را نیز داراست که البته تا کنون در نبرد واقعی یا آزمایش رسمی این موضوع به اثبات نرسیده است.

موشک "ثارالله" به میدان می آید

اگرچه حزب الله لبنان بازه گسترده ای از توانایی ها در زمینه مقابله با تانک های اسرائیلی در نبرد احتمالی را داراست، اما همواره در طول تاریخ در برابر توسعه سپرهای دفاعی رقیب نیاز به طراحی و ساخت شمشیرهای برّان وجود داشته است.

در توضیحات عملکرد سامانه تروفی عنوان شد که فاصله میان دو شلیک پرتابه های انفجاری این سامانه حدود ۱.۳ ثانیه است؛ برای سامانه آیرون فیست نیز این میزان حدود ۱ ثانیه است؛ لذا طراحی سامانه ضد زرهی که بتواند دو موشک را با فاصله زمانی کمتر از ۱ ثانیه به سمت هدف روانه کند شانس بالایی برای عبور از سامانه حفاظت فعال ایجاد خواهد کرد.

در گذشته حزب الله لبنان از پرتابگرهای چندگانه موشک های ضد زره کورنت/دهلاویه رونمایی کرده بود اما این پرتابگرها به صورت شلیک تکی و با یک سایت هدایت عمل می کردند.

اما روز گذشته نخستین بار بخش رسانه ای حزب الله لبنان از سامانه "ثارالله" رونمایی کرد که شامل یک پرتابگر دوگانه موشک ضد زره کورنت/دهلاویه با توان شلیک پشت سر هم دو موشک با فاصله ای حدود نیم ثانیه و هدایت همزمان هر دو پرتابه به سمت هدف است.

این موشک احتمالا مشابه با مدل روسی یا ایرانی خود دارای نفوذی حدود ۱۳۰۰ میلی متر در زره تخت و بردی حدود ۵۵۰۰ متر خواهد بود؛ اصابت این موشک به هر تانکی از زوایای کناری یا پشت برجک منجر به انهدام قطعی آن شده و از سمت روبروی تانک که دارای بیشترین میزان زره است نیز توانایی نفوذ و آسیب جدی به تانک دشمن را خواهد داشت.

موشک ثارالله قطع به یقین به چالشی جدید برای نیروی زمینی رژیم صهیونیستی تبدیل خواهد شد، زیرا تا امروز اتکای این رژیم برای تک گسترده زرهی بر سیستم های حفاظت فعال نظیر تروفی بود که گمان می رفت شکست ناپذیر بوده و امنیت کامل برای قوای زرهی اسرائیل ایجاد خواهد کرد، اما ورود سامانه موشکی ثارالله به میدان نبرد، موجب بازنگری اساسی در برنامه های این رژیم در هرگونه نبرد احتمالی سالهای آینده در جنوب لبنان خواهد شد.