سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

فرجام "انکار عقلانیت و کتمان خیانت" چیست؟!

"ضدّ اطلاعات" حجاریان برای عبور از برخورد امنیتی نظام

سعید حجاریان، تئوریسین "مشارکت مشروط" و از چپ‌های تحریمی به تازگی در بخشی از یک مصاحبه که سایت اعتمادآنلاین آنرا منتشر کرد،‌ اظهار کرده است:

"حرف‌هایی از جنس اینکه آن سوی عدم شرکت در انتخابات، خیابان است، بی‌معناست. از انتخابات تا خیابان، منازل زیادی وجود دارد؛ یعنی تاکتیک‌های مختلفی در دنیا تجربه شده است که اصولگرایان به آن جاهل هستند و این جهل‌شان ناشی از نخواندن تاریخ سیاسی کشورهای مختلف است."

او می‌افزاید: من مدافع «مشارکت مشروط» در انتخابات هستم و درباره آن بارها صحبت کرده‌ام. من از صندوق رای استاندارد، غیر استصوابی و آزاد دفاع می‌کنم حتی اگر یک اصلاح‌طلب انتخاب نشود.

حجاریان همچنین در اظهاراتی که هراس از برخورد امنیتی در آنها هویداست تصریح می‌کند: اقتدارگرایان می‌گویند هر کسی انتخابات را تحریم کند، باید کیفر ببیند. حال آنکه کسی که می‌خواهد انتخابات را تحریم کند فی‌الواقع از خرید کالای شورای نگهبان استنکاف کرده است. چه بسا همان فرد ممکن است در ادوار قبل مشتری آن کالا بوده باشد. زمانی که کالای دلخواه اصحاب استصواب عرضه شود و همان کالا هم با مشکل روبه‌رو شود، مردم دیگر قید آن را می‌زنند و می‌گویند کاری به کار انتخابات نداریم. نهایتا باید گفت تا مقوله تحریم جرم‌انگاری نشود و برای آن کیفر متناسب تعیین نشده باشد، نمی‌توان افراد را به جرم تحریم انتخابات یا هر نوع تحریم دیگری به دادگاه کشاند.[1]

*حجاریان نخستین کسی بود که تئوری "مشارکت مشروط" را وضع کرد. تئوری خطرناکی که مشرق نیز برای نخستین بار به هدف پشت‌پرده آن که "خیابان" بود اشاره کرد.

چپ‌های تحریمی که از آشکار شدن این بازی خیانت‌بار بهت زده شده بودند؛ در روزهای نخست دست به تکذیب اصل مسئله تحریم زدند و گفتند که اساسا پای تحریم انتخابات در میان نیست!

آنها اما بعدا در مقابل بسط واژه تحریم که از سوی تنی چند از اصلاح‌طلبان ستادی نیز حتی مورد اشاره قرار می‌گرفت دیگر نتوانستند چیزی را کتمان کنند و در ادامه به این رو آوردند که هدف خیابان را لاپوشانی کنند.

و از همین رو دائما بصورت مستقیم یا با کنایه به تحلیل مشرق تاختند که "خیابان" دروغ است!

آنها اما در پاسخ به مواجهات مستقیم و تخاطب‌های رسانه‌ای که از آنها خواستیم صراحتا بگویند اگر صندوق رأی نباشد پس چه راهی جز اسلحه و خیابان برای سیاست‌ورزی و اصلاح باقی می‌ماند سکوت کردند![2]

سکوت آنها هم دلیل مشخصی داشت...

چه اینکه در یک نگاه فلسفی دو امر متناقض جمع نمی‌شوند. یا باید صندوق رأی در میان باشد و یا اسلحه و خیابان. و از آنجا که راه سومی برای رجال سیاسی در میان نیست و چپ‌های تحریمی از قبیل نورانی‌نژاد یا حجاریان نمی‌خواهند به سؤال مشرق که پاسخی بدیهی دارد پاسخ بدهند؛ پس یا با سکوت طفره می‌روند و یا مثل حجاریان با ادبیات عوامانه می‌گویند "تاکتیک‌های زیادی هست ولی شما جاهلید؟!"

پر واضح آنکه اگر تاکتیک دیگری وجود داشت حجاریان که حتی می‌تواند "حسینقلی‌خان" را هم در لابه‌لای کتب تاریخی پیدا کند و از آن اسم ببرد؛‌ به راحتی به آن اشاره و درباره‌اش سخن می‌گفت و همه را به سخره می‌گرفت. اما از آنجا که حرف حجاریان دروغ است،‌ از آنجا که غیر از صندوق رأی یا خیابان و اسحله هیچ راه حل سیاسی برای اصلاح امور نیست و از آنجا که حجاریان به روشنی دانسته "بانیان تحریم انتخابات" به دلیل خیانت به میثاق جمهور و نظام مستحق برخورد امنیتی هستند؛ مردم و عقلانیت سیاسی را با ادبیات جاهلانه به سخره‌ی عمدی گرفته است.

جالب است که مردم بدانند حتی اصلاح‌طلبان معقول و چپ‌های غیر تحریمی نیز به صحنه آمده و صراحتا می‌گویند که در پیامد تحریم انتخابات هیچ چیز جز خیابان و نافرمانی مدنی نهفته نیست.

چپ‌هایی از قبیل کرباسچی که اخیراً با صراحت گفته بود: من در برخی جلسات از دوستان اصلاح‌طلب سوالی را پرسیدم؛ ما اگر انتخابات را هم کنار بگذاریم چه باید بکنیم؟ یا باید از کار سیاست کناره‌گیری کنیم یا باید به یک شیوه‌ای حرف خودمان را بزنیم. اگر بخواهیم متوسل به تظاهرات و خیابان شویم که این کار سیاسی نمی‌شود.[3]

پس روشن است که مشکل حجاریان نه اصولگرایی، نه بی‌مطالعگی دیگران و نه جهالت است بلکه مشکل او مأموریت غیر ممکنی به نام "کتمان خیانت" است.

ما در اینجا مجددا تأکید می‌کنیم که راه برخورد با این فتنه جز از دالان برخورد تبیینی_امنیتی نمی‌گذرد...

حجاریانی که به کوچکترین بهانه‌ها نیز مردم را به خیابان فرا می‌خواند[4]؛ امروز که می‌گوید در پیامد تحریم انتخابات خبری از خیابان نیست؛ دارد دست به عملیات ضد اطلاعات می‌زند تا از برخورد امنیتی بگریزد و راه خیابان را هموارتر کند.

***

تحلیلی درباره تأثیر مشارکت انتخاباتی بر ایستایی نظام اسلامی

واعظی: تحریم انتخابات به نافرمانی مدنی می‌رسد

محمود واعظی، فعال اصلاح‌طلب و از چهره‌های نزدیک به حسن روحانی اخیراً در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفته است:

" تجربه دنیا نشان داده که هرچه مردم پای صندوق رأی نیایند و مشارکت کمتر باشد، نافرمانی مدنی بیشتر می‌شود."[5]

*بله! هر عاقلی با نگاه به صحنه سیاست و انتخابات و جمهور به راحتی می‌فهمد که هر شهروندی باید بین دوراهی "صندوق رأی یا خیابان" یکی را انتخاب کند.

در این میان نیز افرادی مثل حجاریان دروغ می‌گویند که عنوان می‌کنند پس از تحریم انتخابات؛ خیابان نیست!

دروغی با انگیزه‌ی مشخصِ "فرار از برخورد امنیتی".

در قبال حرف واعظی البته باید دانست که میزان مشارکت در اصل انتخابات و پایداری یک نظام سیاسی تأثیری ندارد زیرا اصل انتخابات و پایداری نظام به "رعایت مُرّ قانون" است و مادام که حکومتی بتواند قانون را رعایت کند یعنی مستظهر به پشتیبانی اکثریت مردم است.

نافرمانی مدنی که همان نام محترمانه اغتشاش خیابانی است هم صرفا موجب بغرنج‌تر شدن مشکلات مردم و البته ناامنی مقطعی خواهد شد.

***

گزارش مجلس از یک حاتم‌بخشی بزرگ مالیاتی

محسن زنگنه، سخنگوی کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی در جریان جلسه علنی شنبه گذشته مجلس شورای اسلامی و بررسی یک بند از لایحه برنامه هفتم توسعه که به شفافیت حمایت‌های مالیاتی دولت باز می‌گشت، گفته است: بر اساس آمار ۴۰ شرکت دولتی از ۱۵۰ هزار میلیارد تومان تخفیف مالیاتی استفاده می‌کنند. حرف کمیسیون این است که چرا این رویه را اصلاح نمی‌کنید. این شرکت‌ها که از ۱۵۰ هزار میلیارد تومان تخفیف مالیاتی استفاده می‌کنند محصولات خود را با قیمت جهانی در ایران به فروش می‌رسانند.

به گزارش ایسنا، او می‌افزاید: کمیسیون تاکید کرد که فشار را از روی مردم بردارید و میزان تخفیف و بخشودگی‌های مالیاتی که در برخی از سال‌ها بعضا از درآمدهای مالیاتی کشور بیشتر بوده شفاف شده و در جهت اصلاح این رویه گام بردارید. بر اساس مصوبه کمیسیون وزارت اقتصاد و دارایی مکلف است تا فهرست تمامی تخفیف‌ها و بخشودگی‌های مالیاتی را تهیه کند و میزان کاهش درآمدهای مالیاتی را در بودجه‌های سنواتی اعلام کند. ما باید فشار را از دوش مردم برداریم و محل کاهش این تخفیف‌های درآمدهای مالیاتی افزایش پیدا خواهد کرد.[6]

*بسیار عجیب به نظر می‌رسد که در کنار افزایش عجیب مالیات‌های مردم و تولیدکنندگان طی 2 سال اخیر (هر سال نزدیک به 60 درصد!) اما همزمان خبرهایی هم از بخشودگی‌ها و گذشت‌های کلان مالیاتی از سوی دولت به گوش می‌رسد.

بخشودگی‌هایی که می‌بینیم حتی عنوان شده میزان آنها گاهی از درآمدهای مالیاتی کشور در یک فصل نیز بیشتر بوده است!

این بخشش‌ها پول‌های بادآورده هنگفتی را نصیب صاحبان آن شرکت‌ها کرده و حال باید مشخص شد که ذینفعان و مسئولان این فرایند مسموم چه کسانی بوده‌اند؟!

در کنار آنچه که آقای زنگنه رسما از میزان تخفیفات مالیاتی دولت به 40 شرکت دولتی اعلام کرده است؛ چندی قبل یک نماینده دیگر مجلس نیز از عدم وصول جریمه مالیاتی بانک‌های متخلف در طرح نهضت ملی مسکن خبر داده بود.[7]

ما قضاوت در این زمینه را بر عهده مخاطبان محترم واگذار می‌کنیم.

***

1_ https://www.etemadonline.com/tiny/news-634919

2_ mshrgh.ir/1397665

3_ mshrgh.ir/1529560

4_ https://www.farsnews.ir/news/13931211001652

5_ https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1400488

6_ isna.ir/xdPJsZ

7_ mshrgh.ir/1532077