به گزارش مشرق، حجت الاسلام علیرضا پناهیان بیان کرد: سینما باید به همه موضوعات اجتماعی و همه ابعاد حیات انسان بپردازد به جز بخش‌هایی که برای سینما محدودیت‌هایی از نظر اخلاقی و انسانی وجود دارد. از سوی دیگر یکی از صنوف اجتماعی، روحانیون هستندکه خدمت معنوی به مردم می‌کنند و طبیعی است که سینما به این عرصه هم باید بپردازد و حضور همه شخصیت‌ها ازجمله طلاب و روحانیون در سینما امری طبیعی است.

وی با بیان این که همان طور که نباید القای غیرواقعی از هر صنف و گروهی داشته باشیم، باید نسبت به روحانیت هم این امر رعایت شود، افزود: مخصوصاً اینکه حساسیت‌های خاصی نسبت به این قشر وجود دارد. چنانکه هر شغلی را می‌توان در قاب سینما معرفی کرد ولی درمجموع آن برآیندی که در ذهن مخاطب باقی می‌ماند، نباید موجب تمسخر و خلاف واقع باشد و وقتی که نقطه ضعف‌های شغلی را به تصویر می‌کشیم نباید موجب ریخته شدن وجاهت آن شغل شویم و این امر با هنرمندی و تدبیر امکان پذیر است.

این کارشناس مذهبی تاکید کرد: ما هیچ انتظار فوق العاده ای نسبت به عالمان نداریم بلکه توقع داریم حساسیت‌های هر صنفی رعایت شود. اگر در جامعه فضایی ایجاد شود که قشری مورد اتهام و استهزا هستند و ما بر این استهزا تاکید کنیم و آن را تعمیم دهیم به طوری که ناآگاهان نیز در جرگه استهزاکنندگان قرار گیرند، مسلماً آن قشر را ناراحت می‌کند. این در ارتباط با هر صنفی ممکن است مطرح باشد.

حجت الاسلام علیرضا پناهیان همچنین افزود: از سوی دیگر پرداختن به موضوع روحانیت جدا از این قاعده کلی نیست. اساساً سینما باید عمیق باشد و با موضوعات عمیق، سطحی برخورد نشود. برای مثال سینمای عمیق وقتی وارد موضوع خانواده شود، حرف عمیقی  در این خصوص خواهد زد. بنابراین کلاً باید از سطحی نگری به ویژه موضوعاتی که حساسیت نسبت به آن‌ها بیشتر است، فاصله بگیریم چراکه مردم طالب‌اند حرف عمیق، جذاب و تاثیرگذار بشنوند.