چاپگر زیستی سه‌بعدی PrintAlive‌ که توسط محققان دانشگاه تورنتو طراحی شده است، می‌تواند برای تولید گرافت‌های پوست برای بیماران دچار سوختگی مورد استفاده قرار گیرد.

درمان متداول برای بیماران دچار سوختگی شامل برداشتن پوست سالم از بخش‌های مختلف بدن و پیوند زدن بر روی ناحیه آسیب دیده است؛ اما چاپگر زیستی جدید پایانی بر روش دردآور برداشتن پوست از نقاط سالم است.

امکان تولید لایه‌های مختلف شامل فولیکول‌های مو، غدد عرق یا بخش‌های مختلف پوست بر روی هیدروژل درون چاپگر زیستی سه‌بعدی وجود دارد؛ در این روش از سلول‌های بنیادی خود بیمار استفاده می‌شود که خطر رد پیوند توسط سیستم ایمنی بدن را به حداقل می‌رساند.

کشت و رشد سلول‌های بیمار در شرایط عادی دو هفته طول می‌کشد، اما چاپگر زیستی PrintAlive‌ با استفاده از سلول‌های بیمار، الگوهایی به شکل نقاط یا راه‌راه - به جای یک ورق پیوسته - تولید می‌کند.

نتیجه بدست آمده یک پانسمان سلولی است که امکان کنترل ضخامت، ساختار و ترکیبات را برای پزشکان فراهم می‌کند.

کار طراحی این چاپگر زیستی سه‌بعدی از سال 2008 آغاز شده و محققان نمونه اولیه پیش تجاری آن را در اندازه‌ای کوچکتر از یک دستگاه مایکروفر ساخته‌اند؛ این نمونه قابل حمل بوده و امکان استفاده از آن در مناطق دورافتاده نیز وجود دارد.

عملکرد چاپگر زیستی بر روی موش‌ها مورد آزمایش قرار گرفته و بزودی آزمایش بر روی خوک‌ها نیز آغاز می‌شود تا زمینه آزمایش بالینی بر روی انسان طی چند سال آینده فراهم شود.

این طرح موفق به دریافت جایزه 3500 دلاری «جیمز دایسون 2014» شده است.